Þjóðlíf - 01.09.1988, Blaðsíða 33

ERLENT
Vinnustaðafundur með Ortega
Fundur „andspænis alþýðunni".
Einar Hjörleifsson
skrifar:
„Herra forseti, við kennarar erum orðnir
dauðþreyttir á því að störf okkar séu vanmet-
in. Kannski er ekki við hæfi að kvarta á fundi
sem þessum, en við getum ekki öllu lengur
setið undir þessum árásum.“„Félagi, við er-
um einmitt hingað komin til þess að skiptast á
skoðunum og ræða þaö sem okkur ber á
milli. Annars vildi ég gjarnan vita hvaða ár-
ásir þú átt við. Segðu mér betur af því.“
Þeir sem hér ræða saman eru Daníel Or-
tega, forseti Nicaragua og kennari á þrítugs-
aldri. Skoðanaskiptin fara fram fyrir opnum
tjöldum, „andspænis alþýðunni", en fundir
með þessu nafni (De cara al pueblo) eru
haldnir reglulega víðs vegar um landið. Þar
getur hver sá mætt sem vill fá tækifæri til þess
að ná tali af æðstu embættis- og stjórnmála-
mönnum landsins. Þeir hlýða aftur á móti á
umkvörtunarefni fólksins, svara fyrirspurn-
um og oftar en ekki nota þeir tækifærið til að
koma með stórpólitískar yfirlýsingar. Fund-
irnir eru sendir beint út í útvarpi og kaflar úr
þeim síðan fluttir í sjónvarpi.
Heimildamaður Þjóðlífs brá sér á einn
slíkan fund um miðjan júní í hópi frétta-
manna frá ýmsum þjóðum.
Fundurinn var haldinn 13 km fyrir utan
Managua, í einni af best reknu verksmiðjum
í eigu ríkisins, Prosan, en hún framleiðir
ýmsa hreinlætisvörur úr pappír.
Þrátt fyrir hið góða orð sem fer af verk-
smiðjunni, er ekki beint glæsilegt um að lit-
ast innanhúss. Vélarnar virðast gamlar og
allt að því ryðgaðar, verksmiðjuhúsinu hefur
ekki verið sérlega vel við haldið. Loftkæling
er hér engin og svitinn rennur í stríðum
straumum jafnvel af hagvönum „nicum“
(Nicaraguamönnum), enda er hitinn úti fyrir
nálægt 40 stigum og húsið óeinangrað. En
meðan fréttamennirnir koma sér fyrir með
myndavélar, ljóskastara og minnisblokkir og
verkamennirnir pískra eftirvæntingarfullir
saman í litlum hópum, skulum við rétt sem
snöggvast íhuga ástandið í landinu.
Fyrir aðeins nokkrum dögum urðu miklar
sviptingar í efnahagslífi Nicaragua, þegar til-
kynnt var um mikla gengisfellingu córdob-
ans gagnvart Bandaríkjadal og umtalsverðar
verðhækkanir á vörum og þjónustu. Þessar
efnahagsaðgerðir verða að skoðast í ljósi at-
burða snemma á árinu.
Um miðjan febrúar var framkvæmd mynt-
breyting í landinu, þrjú núll voru skorin af
gjaldmiðlinum á einni nóttu. Fuli þörf var á
aðgerðum, því árin á undan hafði efnahagur
þjóðarinnar farið hríðversnandi, framleiðsl-
an dregist saman og kaupmáttur rýrnað um
allt að helming. Verðbólgan var hátt á annað
þúsund prósent og upplausn ríkjandi í efna-
hagsmálunt (Þjóðlíf, febrúar 1988). Mynt-
breytingin heppnaðist vel útaf fyrir sig, enda
hafði hún verið skipulögð með ítrustu leynd
mánuðum og árum saman. Peningamagn í
umferð dróst saman um allt að 20%, en hin
gegndarlausa seðlaprentun hafði átt drjúgan
þátt í að auka verðbólguna ásamt stríðinu við
kontrasveitirnar og viðskiptabanni Banda-
ríkjanna. Spekúlantar og gagnbyltingar-
menn sátu margir hverjir uppi með hrúgur af
ónothæfum seðlum og það sást til banda-
rískra sendiráðsmanna sem reyndu að losna
33