Tímarit Máls og menningar - 01.03.1957, Blaðsíða 74
Frá Ungverjalandi
Dagana 5. og 6. janúar s.l. var haldinn í Berlín stjórnarfundur Alþjóðasam-
bands lýðræðissinnaðra lögfræðinga. Á þessum fundi voru Ungverjalands-
málin mikið rædd. Tveir lagaprófessorar frá Búdapest, Reczei og Eörsi, sátu
fundinn, og flutti hinn fyrrnefndi fyrir þeirra hiind eftirfarandi greinargerð
um atburði undangenginna mánaða í landi sínu.
Alþj óðasamband lýðræðissinn-
aðra lögfræðinga getur ekki leitt
hjá sér þá atburði, er kotnið hafa
hugum manna um víða veröld í upp-
nám. Við erum þess fullvissir, að af-
staða yðar er mótuð af umhyggju
fyrir lögum og af mannúðarsjónar-
miðum, og ef tilfinningahiti hefur
áhrif á liana, er það vissulega vegna
þess, að þér fylgizt með þjáningum
þjóðar okkar af innilegri samúð og
þér óskið þess, að hún megi sigrast á
þessum þrengingum sínum og rísa til
nýs vegs á komandi tímum. Við
þökkum yður fyrirfratn fyrir þessa
göfugu ósk um að verða landi voru
að liði.
Við, ungversku fulltrúarnir, sem
tölum hér fyrir hönd Ungverska lög-
fræðingasambandsins, eigum ekki
létt verk fyrir höndum. Við vitum,
að yður er efst í huga verndun al-
þjóðalaga og virðingarinnar fyrir
þeim, en við álítum, að ekki verði
komizt til botns í þessu máli, ef litið
er á það frá lögfræðilegu sjónarmiði
einu saman. Sögulega atburði er að-
eins hægt að skoða hið ytra í Ijósi
sértekinna lögfræðikenninga, sem
ekki fullnægja neinum, sem er að
leita að lausn á vandamálum ákveð-
ins veruleika. Af þessum sökum báru
umræðurnar um Ungverjalandsmál-
in hjá Sameinuðu þjóðunum engan
raunhæfan árangur. Samt sem áður
óskum við ekki eftir að halda að yð-
ur því sjónarmiði, er við höfum tek-
ið varðandi land 'vort. Til er sann-
leikur, sem ekki nægir að vera ein-
ungis sannfærður um, heldur þarf
maður einnig að skynja áhrif hans.
Við þjáumst með þjóð vorri, og þess
vegna skynjum við og reynum sann-
leikann. En við álítum, að þér eigið
að móta yðar eigin afstöðu sjálfir.
Sem lögfræðingar vitum við, að
kunnugleiki á staðreyndum er nauð-
synlegur til að komast að rökstuddri
64