Tímarit Máls og menningar - 01.04.1959, Qupperneq 27

HETJULJÓÐ
sem þeir hugsuðu um og börnin þeirra geyma
hana uns þau geta líka barist
og fallið eins og þeir einhvern morgun
Herforínginn brosti
fékk sér vindil:
— Þeir munu ekki ónáða okkur framar
Hann sá ekki þegar skugginn féll á gluggann
Hann sá ekki að einhver var að koma
III
Ég hef geingið við lilið ykkar
allsstaðar þar sem þið fóruð um
þið sögðuð ekki orð
en augu ykkar skutu gneistum
vissan logaði á vörum ykkar
hendur ykkar voru krepptar um stálið
þessar hendur byggðu borgirnar sem þið voruð flæmdir úr
þessar hendur skáru kornið á ökrunum
þessar hendur þráðu moldina í görðunum
þar sem kartöflurnar uxu
eins og saungur lítils barns
sem ekki hefur lært að tala
en sýngur lífinu saung
þessar hendur þráðu að klappa á höfuð barnanna
sem biðu heima
TÍMARIT MÁLS OC MENNINCAR
17
2