Tímarit Máls og menningar - 01.04.1959, Side 33

HETJULJÓÐ
við skiilum gánga saman móti nýjum degi
að finna daginn koma að vita að nóttin er liðin
við skulum finna það saman við skulum ekki segja orð
við þurfum ekkert að segja við vitum hvað hefur gerst
og hvað mun gerast framtíðin er okkar
jörðin er okkar við skulum krjúpa á kné
og þakka þakka allt sem okkur var gefið
við skulum streingja þess heit að lifa saman í friði
minnumst þeirra sem féllu þeir horfa á okkur
augu þeirra eru stór eins og sárin sem þeir hlutu
þeir trúa á okkur við skulum láta þá trú rætast
láta hana vaxa eins og grösin á akrinum
láta hana verða næríngu þess ókomna
hve mikið var ekki skilið eftir
hve mikið var okkur ekki gefið
við skulum gráta af ást til hvers annars
VIII
Þannig gleymist þetta Ijóð eins og þjáníng verður gleði
annað kemur í staðinn megi annað koma í staðinn
líf sem skiptir brauðinu meðal allra
einginn skal framar húngra börn ekki framar gráta
bakvið óhrein gluggatjöld í nöturlegum húsum
kuldinn ekki framar næða um þau
gángi þau ekki framar berfætt um götur borganna
megi þetta ljóð gleymast bros fæðast í staðinn
á vörum þessara barna: fyrirheit lífsins
23