Tímarit Máls og menningar - 01.09.1973, Blaðsíða 29

Bréf til Kristínar Guðmundardóttur
nafni, sem einir 8 menn í Stokkhólmi geta stafað sig fram ór, þá hefi eg fengið
þetta blað með eins náttúrulögmálslega öruggum skilum og sólaruppkomuna
á morgnana. Eg myndi skoða það sem fyrirboða fyrir yfirvofandi sigri jafn-
aðarstefnunnar á íslandi, ef það brygðist mér í eitt einasta skipti, að Social-
demokraten sænski væri borinn heim til mín. Og þó mun hann hafa nokkur
hundruð þúsund kaupendur. Svo hárrétt ganga hin andlegu sigurverk sósíal-
istanna sænsku. Og fer þó fjarri, að mér detti í hug að hæla sósíaldemókröt-
unum hér í landi.
Þann andlega mun, sem leynist bak við afgreiðslu þessara blaða, þætti mér,
sem kappkosta að lifa eftir kenningum minum, vænt um að fá lagfærðan,
svona einhverntíma áður en j afnaðarmannaflokkurinn tekur í sínar hendur
útsendingu íslenzka ríkisins. Annars getur svo farið, að Vörður þykist fá
góða og gilda ástæðu til að lýsa hitt og þetta lygi af því, sem eg hefi rætt og
ritað um reglusemi jafnaðarríkisins. En pólitískir samherjar mínir á Fróni
telja kanski þessar aðfinslur fremur heyra undir manngildisteóríur Morgun-
blaðsins en mína himnesku sósíalteólógi. Og þá skal eg þegja.
Þú getur varla gert þér í hugarlund, hve gífurlegum stakkaskiftum eg hefi
tekið í andlegum efnum, síðan eg kom hingað, einkmn tvo mánuðina síðustu.
Eg er endurfœddur.
Og þetta er fjórða endurfæðing mín. Fyrsta endurfæðingin snart mig í
„baðstofunni“ á Skólavörðustíg 10 eitt stjörnubjart októberkvöld árið 1911.
Hún var sambland af óskaplega sterkri ást og rómantísku draumarugli. Það
var gerbreyting. Onnur endurfæðing mín rammaði mig veturinn 1914. Þá
fekk eg á einni nóttu nýtt form og nýjan stíl bæði á bundið mál og óbundið.
Þetta var því litterer endurfæðing eða öllu heldur formleg endurfæðing.
Þriðja endurfæðingin kom yfir mig eitt sinn, er eg var á gangi á Laugaveg-
inum haustið 1918. Það var spirituell endurfæðing, en þó var hún meira í
teoretisku sniði en praktískum anda. Fjórða endurfæðingin hefir gerst á mér
hægt og hægt í vetur. Það er allsherj arendurfæðing, grundvallargerbylting á
öllum mínum innra manni, hugsunarhætti, skoðunum, tilfinningum, viljalífi,
breytni, framkomu, tali og lifnaðarháttum. Eg veit, að eg á fimtu endurfæð-
inguna eftir. En hún verður svo stórstíg og róttæk, að um hana þori eg ekki
að tala við fólk, sem er af þessum heimi.
Já, Kristín mín, eg er nú sannarlega annar maður en eg var, þegar fætur
mínir stigu af síldarplaninu um borð í Lyru 3. desember í vetur. Eg segi ekki,
að eg sé betri, vitrari eða meiri maður. Eg er annar maður.
139