Dagrenning - 01.04.1956, Blaðsíða 32
Félagsmál öll verða þar með mikið
öðrum hætti en í nútíma lýðræðisþjóð-
félagi. í lýðræðisþjóðfélagi miða flest
samtök að því að brjóta þjóðfélögin nið-
ur. Þau eru kröfusamtök og eiginhags-
munasamtök ákveðinna hópa. í þeó-
kratísku þjóðfélagi verða flest slíkra
félaga óþörf, en þau félög sem þar verða
mest áberandi verða félög, sem hafa það
markmið að jafna deilur manna, bæta
kjör manna án þess að skaða þjóðfélagið,
efla samstarf einstaklinganna og stétta,
ög umfram allt, félög sem stefna að efl-
ingu trúar og siðgæðis meðal þegnanna.
Löggjafarvaklið verður hjá fulltrúum
sem kjörnir eru á löggjafarþing, eftir viss-
um reglum, og þangað verður enginn
kjörgengur nema hann uppfylli viss sið-
ferðileg skilyrði og trygging sé fyrir þekk-
ingu hans á hinum guðlegu lögmálum
sem löggjafinn má ekki brjóta. Lagasetn-
ing verður öll að vera hin vandaðasta og
ávalt um það spurt þegar lög eru sett,
hvort þau séu réttlát og samrýmist hin-
um helgu boðúm Guðs.
Dómsvaldið verður hjá dómendum og
dómum þeirra verður ekki breytt af öðru
valdi. „Dómendur og tilsjónarmenn skalt
þú skipa í öllum borgum þínum, þeim er
Drottinn, Guð þinn, gefur þér, eftir ætt-
kvíslum þínum og þeir skulu dæma lýð-
inn réttlátum dómi.“
Framkvæmdavaldið verður hjá kon-
ungi eða forseta sem þjóðin kýs sér sjálf
og hlutverk hans er að sjá um að löggjöf-
in og framkvæmd hennar, svo og aðrar
stjórnarathafnir, séu innan hinna óskerð-
anlegu, guðlegu vébanda. Þjóðliöfðing-
inn á að hafa mikið vald. Hann á að vera
af þjóðinni sjálfri. — „Mann af bræðrum
þínum skalt þú taka til konungs yfir þig;
eigi mátt þú setja útlendan mann yfir
þig, þann sem eigi er bróðir þinn“, —
og hann á að gæta þess vandlega að „lög
Guðs“ séu haldin í ríki hans.
Eins og sjá má af því, sem nú hefur
verið sagt er demókratíið — lýðræðis-
skipulagið — sniðið á ytra borðinu all-
mjög eftir hinu þeókratiska skipulagi
Biblíunnar. En „innihald" þess, ef svo
mætti segja, er allt annað. Innihald
hins þeókratiska skipulags er óumbreyti-
legt lögmál Guðs, en innihald hins
demókratiska skipulags er „mannasetn-
ingar“, sem sífelt eru að breytast, og þess
vegna eru öll lýðræðisformin svo ólík
hvert öðru í hinum ýmsu löndum. Þeó-
kratíið er byggt á traustum grundvelli
hinna guðlegu lögmála, en demókratíið
á hinum veika grundvelli mannlegrar
hugsunar og villuvísinda líðandi stundar.
★
Nú er að fara fram, bæði hér á íslandi
og annars staðar, niðurbrot hinna
satanisku skipulagshátta, sem leiða mann-
kynið lengra og lengra út í ógöngur og
og vandræði, enda er takmark þeirra al-
gjör tortíming jarðarinnar með öllu sem
á henni er. En þar sem Kristur hefir,
með komu sinni hingað til jarðar, fyrir-
byggt að þessi sataniska fyrirætlan geti
tekist, hefst einnig á niðurbrots tímabil-
inu uppbygging framtíðarríkisins — hins
þeókratiska ríkis Biblíunnar — og sú upp-
bygging verður fyrst hjá ísraelslýð Guðs
— hinum norrænu og engilsaxnesku þjóð-
um, — og það verður hið mikla hlutskipti
íslendinga að skilja þetta fyrstir allra
þjóða, og haga sér samkvæmt því.
Það er því mikið og veglegt hlutverk
sem vor bíður, og tíminn er kominn til
þess að íslenzka þjóðin fari að skilja þetta
hlutverk sitt og sinna því af ráðnum
huga.
24 DAGRENNING