Dagrenning - 01.04.1956, Blaðsíða 56

Ef til vill hefur þú staðið andspænis
fjölda freistinga og komist að þeirri nið-
urstöðu, að þú réðir ekki við þær. Lög-
málið hefur dæmt þig fyrir Guði af
fullu réttlæti. Páll sagði: „Fyrir lögmál-
ið fæst þekkingin á syndinni,“ og þú,
sem hefur heyrt fyrirmælin í lögmáli
Guðs, hefur sagt við sjálfan þig: „Því
að ég veit, að ekki býr neitt gott í mér,
það er í holdi mínu, því að vilja veitir
mér auðvelt, en að framkvæma hið góða
ekki. Því að hið góða, sem ég vil, gjöri ég
ekki, en hið vonda, sem ég vil ekki, það
gjöri ég. En ef ég gjöri það, sem ég vil
ekki, þá er það ekki lengur ég sjálfur,
sem framkvæmi það, heldur syndin, sem
í mér býr. Þannig reynist mér það þá
regla fyrir mig, sem vil gjöra hið góða,
að hið illa er mér tamast. Því að sam-
kvæmt hinum innra manni hef ég mæt-
ur á lögmáli Guðs (þ. e. ég viðurkenni
yfirburði þess) en ég sé annað lögmál í
limum mínum, sem berst á móti lög-
máli hugskots míns og hertekur mig
undir lögmál syndarinnar, sem er í lim-
um mínum. Ég aumur maður! Hver
mun frelsa mig frá þessum dauðans lík-
ama?“
Margir hafa af einlægum huga reynt
að lifa eftir kröfum lögmálsins, en orð-
ið örvæntingunni að bráð vegna þess, að
þeim reyndist ekki unnt að fullnægja
öllum þessum kröfum. En öllum kröf-
unum verður að fullnægja, því að Biblí-
an segir, að „þótt einhver héldi allt lög-
málið, en hrasaði í einu atriði, þá er
hann orðinn sekur við öll boðorð þess.“
Þetta er ægilegur dómur, en hann
stendur í sjálfri Ritningunni.
Guð, sem þekkir vanmátt vom vegna
syndarinnar, hefur af náð sinni séð fyr-
ir öllum þörfum vorum, en þær eru
miklar. Þar eð oss er ókleift að breyta
eftir lögmálinu og vér erum vanmátt-
ugir vegna syndarinnar, getum vér ekk-
ert annað gert en játað réttmæti þess,
en þá kemur miskunn Drottins.
Hin örvinglaða sál, sem játar allar synd-
ir sínar og ávirðingar, fær þá þessa gleði-
ríku fullvissu: „Ég þakka Guði fyrir
Jesúm Krist, vorn Drottin, . . . að nú
er engin fyrirdæming fyrir þá, sem til-
heyra Kristi Jesú.“
(Þýtt).
48 DAGRENNING