Dagrenning - 01.08.1958, Síða 22
-----------------------------------------------------------------------------N
„Það er möguleiki á því að Chomoun forseta takist um stundarsakir
að koma á nauðsynlegu jafnvægi í Libanon, annað livort með eigin úr-
ræðum eða með siðferðisstuðningi frá Bandaríkjunum. Rússland mun
sennilega reyna í lengstu lög að komast hjá beinum árekstri við Banda-
ríkin. Gangi hins vegar byltingin í Libanon bæði fljótt og vel íyrir sig
með sigri uppreisnarmanna, verður skammt að bíða þess að átökin um
Mið-Austurlönd öll komist á lokastigið. Þeir, sem stjóma þessum atburð-
um austur þar, hafa tekið tillit til þess möguleika, að nokkurt hlé geti e.
t. v. orðið á hernaðaraðgerðum. Samt sem áður em allar aðgerðir þarna
mjög vel skipulagðar og fyrir fram ákveðnar sem skæmhernaður gegn
Libanon, þar sem landinu verður þvælt inn í livern áreksturinn öðrum
verri með stuttu millibili, og hver árekstur skilur eftir opna und, sem
ekki fær gróið til fulls þar til næsta atlagan er gerð. Þessi lieita og kalda
aðferð verður notuð eftir því sem við á um gjörvöll Mið-Austurlönd, þar
til allt er orðið fullbúið undir lokasprenginguna. Allt er þetta að sjálf-
sögðu ekki annað en hin venjulegu kænskubrögð, sem Rússar liafa beitt
að undanförnu til þess að hrekja vestrænar þjóðir úr hverju víginu af öðru,
og verður ekki annað sagt en að þeiin hafi til þessa orðið vel ágengt í
því efni.“
Nú um margra ára skeið hafa þeir menn í Mið-Austurlöndum, sem bezt
hafa vitað og vinveittir hafa verið Vesturlöndum, skýrt frá hættunni,
sem vofað hefur yfir, en Vesturlönd hafa alla tíð daufheyrst og hvergi
látið til sín taka.
Það er fyrst nú, þegar allt er orðið um seinan, að menn vakna við vond-
an draum.
HVERS MÁ ÞÁ VÆNTA?
Þeir atburðir, sem nú hafa verið raktir, benda allir til hins sama, sem
sé þess, að nú sé mjög skammt að bíða loka átakanna milli ísraelsþjóða-
hópsins og Gógsbandalagsins.
Nokkur atriði eru nú orðin svo augljós, að allir aðrir en þeir, sem
endilega vilja vera blindir á spádóma Ritningarinnar, hljóta að veita þeim
athygli. Hér skulu þessi atriði nefnd:
1. Til þess að spádómar Ritningarinnar um endalokin gætu rætzt,
þurftu að verða til að nýju nokkur ríki og ríkjasambönd, sem um alda
raðir liafa ekki verið til. Fremst af þeim er Ísraelsríki — þ. e. ríki Júdaætt-
kvíslarinnar. — Fyrir tíu árum var það stofnað í hluta af hinni fomu
Palestínu, og er nú í dag það ríki, sem mestri ókyrrð veldur á hinum
hættulegu slóðum við Miðjarðarhaf. I hinum merkilega spádómi hjá
20 DAGRENNING