Dagrenning - 01.08.1958, Qupperneq 38

an við Biblíuna — má telja fullsannað,
að allur þorri hinna tíu ættkvísla úr
Ísraelsríki, sem herleiddar voru til As-
syríu, hafi aldrei snúið aftur til Pale-
stínu, og þessari staðreynd breytir það
í engu, þó að í „Júda og Benjamín“,
sem heim snéru, hafi verið fáeinir ein-
staklingar úr ættkvíslum þessum. Það
fólk, sem eftir varð, var aðalstofn hinna
tíu ættkvísla og það fólk — eða afkom-
Oíidur þess — er enn í dag hinn forni
ísrael, hvar svo sem það er niður komið
á hnetti vorum.
SPÁSÖGNIN í ESDRASBÓK.
Til viðbótar því, sem nú hefir verið
sagt, má benda á merkilega frásögn í
einni hinna apokrýfu bóka, sem einmitt
er kennd við Ezra, fræðimanninn mikla,
sem leiddi Gyðinga heim aftur, — þ. e.
Esdrasbók. Nafnið Ezra á hebresku er
Esdras á grísku.
í II. Esdrasbók eru margar spásýnir
um framtíðina, ekki ósvipaðar og í
Daníelsbók, og segir þar í 13. kapítula
frá einni þessari spásýn. Þar sér
Esra mikinn fjölda þjóða safnast sam-
an til þess að berjast við mann nokk-
urn, sem „steig upp úr hafinu“ og
„flaug með skýjum himinsins“. Og þessi
„maður“ eyddi þessum manngrúa „erf-
iðislaust með lögmálinu, sem er í lík-
ingu báls“. En að því búnu sá Esra
„hinn sama mann stíga niður af fjall-
inu og kalla til sín annan grúa, sem
var friðsamlegur“. Og þegar Drottinn
útskýrir þessa sýn fyrir sjáandanum,
segir hann þessi merkilegu orð:
„Og er þú sást safnast til hans ann-
an fjölda, sem var friðsamlegur, eru
það hinar tíu ættkvíslir, sem herleidcL-
ar voru úr sínu eigin landi á dögum
Hósea konungs og Salmanesar Assyríu-
konungur flutti burt sem fanga, og
hann flutti þá yfir Fljótið og inn í
annað land. En þeir réðu það með sér,
að þeir skyldu yfirgefa hinn heiðna
mannfjölda og halda burt til fjarlægra
landa, þar sem aldrei höfðu menn búið,
svo. að þeir gætu haldið þar lög sín,
sem þeir höfðu eigi haldið í landi sínu.
--------En um það land var langan
veg að fara, eða hálfs annars árs ganga,
og þetta land var kallað Ar-Sreth.“ (II.
Esdrasbók 13. 39—45.)
Flest bendir til þess að Ar-Sareth
hafi verið landsvæðið norðan Svarta-
hafs í Rússlandi og enn í dag er á því
svæði fljót, sem Sareth heitir.
Um þetta segir enn fremur í hinni
miklu bók Adam Rutherfords: ísrael-
Britain, á þessa leið:
„Þessa frásögn staðfestir hinn frægi
gríski sagnaritari Heródot, sem segir
frá því, að einmitt um það leyti sem
Esdras bendir á, hafi stór þjóð, sem
nokkru áður hafði búið fyrir sunnan
Araxes, flutzt í stórhópum inn í Ev-
rópu og setzt að í landinu fyrir norðan
Euxinos (Svartahaf). Sjá IV. og VII.
bók Heródots.“
HVAÐ SEGJA GYÐINGAR
SJÁLFIR?
Um þetta mál var skrifað víða í rit
Gyðinga af miklu viti og skilningi, áður
en zionistum (sem eru stjórnmálaflokk-
ur) tókst að undiroka Gyðinga nútím-
ans á svipaðan hátt og kommúnistar
undiroka nú allar þjóðirnar austan
„tjalds". Þá stóð þessi setning í mál-
gagni breskra Gyðinga, „The Jewish
Chronicle":
„Ritningarnar tala um framtíðar-
dagrenning