Reykjalundur - 01.06.1968, Blaðsíða 58

stiklað á stóru, og aðeins örfáir þeirra, sem lagt
hafa huga og hönd að verki, verið nafngreindir.
En eitt er víst, að S.Í.B.S. hefur á þessum 30 ár-
um unnið brautryðj andastarf, eitt hið merkasta
með þessari þjóð - starf, sem aldrei mun gleym-
ast. Mín spá er sú, að bók muni verða rituð um
þessa sögu. Okkar hlutverk er aðeins það að láta
þeim í té, sem það gera, efnið í söguna, eins og
hún hefur gerzt“.
,,Þið forystumenn S.Í.B.S. kunnið einir manna
þessa sögu. Á hvaða strengi slær hún fyrst og
fremst hið innra með ykkur, er þið horfið nú
um öxl - til baka yfir 30 ára vegferð?“
„Þótt leiðin væri í fyrstunni dálítið brött, þá
eru minningarnar um þessa vegferð eins og
hljómfögur sinfónía, sem streymir fram gegnum
hugann - sólskin - gleði - þakklæti fyrir að mega
verða þjóðinni að liði - og það, sem mest er um
vert - að hafa hana alla með sér í verki.
Við sjáum, að brautin er rudd. Við trúum því,
að íslenzkir öryrkjar, hvort sem þeir eru það
af völdum berklaveiki eða annarra sjúkdóma,
verði aldrei framar hornrekur þj óðfélagsins. Við
þökkum fólkinu í landinu, ráðamönnum þjóðar-
innar og ekki sízt læknunum, sem stutt hafa okk-
ur af heilum hug í starfi“.
Ég leit á Árdag - eða hugðist líta á hann - en
ég var einn. Hann hafði lokið máli sínu - var
horfinn.
Það var vor í lofti - morgunsól á fjöllum Ég
held aftur sömu leið og ég hafði komið - eftir
grasi grónum troðningum - og skynja skóhljóð
þúsundanna. Ég geymi sögu Árdags í minni, þótt
í brotum sé. Aldrei munu þessi ævafornu berg-
virki jarðareldsins segja hana svo að mannleg
heyrn fái skynjað. Þau þegja hinni eilífu'þögn.
Þess vegna verður hún að letrast á bækur - ó-
bornum kynslóðum hvatning til drengskapar.
Nánari drög að sögu S.Í.B.S er að finna í grein Gísla
Guðmundssonar, sem birtist í 2. árgangi Reykjalundar.
Ennfremur í Annálum S. 1. B. S., skráðum af Þórði
Benediktssyni í 7. árg., 12. árg., 15. árg. og að síðustu í
þessu riti, 22. árg.
Þá eru fjölmargar greinar í tímaritinu frá byrjun, sem
í er miiknn fróðleik að finna um sögu samtakanna.
EINBEN OG CIRKUS ZOO
Framhald aj bls. 15.
við artistana, sem búið var að æsa upp með bréf
inu fræga áður umtöluðu. Fór hann eindregið
fram á breytingar á samningsuppkastinu gamla
og allar sér í hag. Bar hann nú fram þá kröfu
að við greiddum fyrir báðar ferðir, en áður hafði
talazt svo til, að hann greiddi heimferð cirkusins.
Veifaði hann sífellt þessu voða bréfi, sem átti
eftir að kosta S.Í.B.S. mikið fé, og sagðist mundu
sæta afarkostum af hálfu artistanna. Lítið gerði
hann úr gildi Reykjavíkursamkomulagsins, enda
væri það fyrir hvorugan gildandi. Við tókum af-
arkostum hans fálega en ympruðum á því, að til
mála gæti komið að hann fengi í sinn hlut hærri
hundraðstölu af inngangseyri en umtalað hefði
verið.
Kvöddum án samkomulags, en mæltum okkur
mót í Mariedal á Suðurskáni, eignarjörð Rhod-
ens, á þriðjudaginn. Hann lofaði því að þá skyldi
gengið frá gildandi samningi, en að öðrum kosti
málið látið niður falla. Einnig gætum við þá mælt
farangurinn svo Hansen mætti við una. Á þeim
tíma myndi cirkusinn fullskipaður kominn til
Mariedal. Áður en við fórum til Hafnar, sendum
við skeyti heim. Það höfðum við gert daglega og
skrifað undir nöfn okkar beggja. Árna fannst
þessi tvö nöfn ásamt samtengingu hin mesta ó-
spilunarsemi. Ég var honum sammála, auk þess
kynni ég meinilla þessu Thordarnafni. Dettur þá
Árna það snjallræði í hug að sameina nöfn okk-
ar af mikilli smekkvísi. Fór vel á þessu því sann-
arlega værum við sem ein persóna í blíðu og
stríðu. Ég segi blíðu vegna þess að svo er tals-
mátinn, en þessi ferð var eintómt stríð. Og Árni
undirritar skeytið, Einben. Afgreiðslumáður lítu'
á skeytið og mælir í spurnartón, Einben Með leyfi,
er þetta ættarnafn ellegar firmanafn? Firmanafn,
svarar Árni og var hróðugur. Nafnið þótti gott
heima.
56
REYKJALUNDUR