Reykjalundur - 01.06.1968, Blaðsíða 52

vlnnuna, spyrjast fyrir um brotnu kj allararúÖ-
una og sitthvað fleira óþægilegt.
6. Að síðustu: Það er oftast vonlaust verk að
reyna að breyta foreldrum, - margendurtekin
reynsla barna sýnir það. Og þegar á allt er litið
er bezt að gera sér ljóst, að þó foreldrar séu
mestu gallagripir eru þeir furðanlega heilbrigð-
ir miðað við aldur, og okkur er hollast að
sætta okkur við þá eins og þeir eru. Enda eru
þeir að srnnu leyti ómissandi.
Anna Jónsdóttir
BRAUTIN RUDD
Framliald af bls. 3.
Hann varð fyrri til máls, lyfti annarri hend-
inni, brosti lítið eitt og mælti:
„Komdu sæll, vinur og bróðir. Ég er hér á
ferli í nótt, af því að ég vissi, að þú varst að
leita að mér, en ég sé, að þú þekkir mig þó ekki
gjörla“.
„Nei, raunar hef ég nú ekki séð þig fvrr“,
svaraði ég. „Þó þekki ég í þér marga menn, bæði
lifandi og látna. Hversu má það vera?“
„Já, þú skalt ekkert furða þig á þessu, vinur.
Við, S.Í.B.S.-menn, höfum alltaf verið sem einn
maður og erum það enn. Ég er S.Í.B.S.“.
- Viljið þér vera svo góðar að taka af yður hattinn!
„Já, nú skil ég allt. Þið eruð hérna allir í
einum manni. Þannig hefur það alltaf verið. En
svo er það aldurinn? Menn þeir, sem þú ert
saman settur af eru flestir rosknir, að minnsta
kosti eldri en þú virðist vera - eða hversu gam-
all maður ert þú?“
„Ég er ungur að árum - ekki nema þrítugur
ennþá. Við erum allir ungir, þegar við stöndum
saman. Aldur minn er ekki aldur þeirra. Það er
Sambandið, maður - samtökin. Ég er jafnaldri
þeirra".
„Já, það er rétt. En heitirðu ekki eitthvað -
- eitthvað annað en S.Í.B.S.?“
„Jú, mín eigin persóna - ég sjálfur, heiti Ar-
dagur - já, Árdagur er fallegt nafn og mjög
þýðingarmikið - ég vil að þú skiljir það. Það
er morgunn! Ég er hinn síungi morgunmaður.
En nú skulum við ganga hérna upp undir hainra-
vegginn og mælast við“.
Við gerðum svo og tókum sæti í grænu grasinu
og hölluðum hökum að berginu.
Árdagur mælti: „Mér er kunnugt um erindi
þitt. Þú hefur í hyggju að rita minningaþátt lít-
inn um samtök okkar, þar sem þau nú eru þrjá-
tíu ára. Nú er það svo, að samfelld saga fyrstu
tíu áranna hefur verið skráð í tímariti okkar,
„Reykjalundi“, árið 1948. Þó verður vart komizt
hjá að rifja upp merkustu þætti sögunnar frá
byrjun.
Samband íslenzkra berklasjúklinga var stofnað
á Vífilsstöðum 24. október 1938. Þá voru lög
Z.
50
REYKJALUNDUR