Reykjalundur - 01.06.1971, Side 29

stuðli að því, að hinn fatlaði maður sé
í'yrir það færari til að vinna fyrir sér;
b. auðveldara sé að finna þá fatlaða menn,
er þarfnast viðreisnar til þess að geta
unnið fyrir sér og færir geta orðið um
það;
c. unnt sé að hefjast handa urn að þjálfa
fatlaða menn til atvinnu á fyrsta og hent-
ugasta stigi;
d. láta í té læknisráð, þar sem þeirra er
þörf, á öllum stigum atvinnuþjálfunar;
e. láta fara fram mat á hæfileika manns-
ins til að starfa.
27. Þegar því verður við komið og
læknir telur það ekki óhentugt, skyldi at-
vinnuþjálfun hefjast meðan hinn fatlaði
maður nýtur læknishjálpar.
VII. Aðferðir til pess að fjölga
atvinnumöguleikum fatlaðra.
28. í náinni samvinnu við félagssamtök
vinnuveitenda og verkamanna skyldi haf-
izt handa um að fjölga sem mest tækifærum
fatlaðra til þess að ná í hentuga atvinnu
og halda henni.
29. Slíkar aðgerðir skyldu fylgja eftir-
greindum meginreglum:
a. fatlaðir menn skyldu njóta sömu tæki-
færa og ófatlaðir til þess að vinna þau
störf, sem þeir eru eins færir um að leysa
af hendi;
b. fatlaðir menn skyldu hafa algerlega
frjálsar hendur um að taka að sér störf
hjá vinnuveitendum eftir eigin vali;
c. áherzla skyldi lögð á hæfileika fatlaðra
manna og vinnugetu, en ekki á getu-
skortinn.
30. í þessum aðgerðum skyldi innifalið:
a. rannsóknir, er miði að því að skilgreina
og sýna vinnugetu fatlaðra manna;
b. víðtæk og varanleg kynning staðreynda
með sérstöku tilliti til:
( i.) vinnusemi, afkasta, slysatíðni, fjar-
vista og áreiðanleika fatlaðra
manna við atvinnu í samanburði
við ófatlaða menn, er stunda hina
sömu vinnu;
(ii) aðferða við val starfsfólks, miðaðra
við það, er sérstaklega þarf á að
halda við starfið;
(iii) aðferða til þess að bæta vinnuskil-
yrði þar með talið tilhögun og
breytingar á vélum og útbúnaði,
svo að auðveldara sé að nota fatl-
aða menn;
c. ráð til þess að draga úr kvöðum á hend-
ur einstakra verkamanna að því er varð-
ar iðgjöld vegna réttinda til bóta;
d. hvatning til vinnuveitenda um tilflutn-
ing þeirra starfsmanna, er sökum líkams-
bilunar hafa ekki lengur sömu vinnu-
getu og áður, til hentugra starfsgreina
í fyrirtækjum sínum.
31. Þar sem það getur samrýmzt lands
högum og er í samræmi við stjórnarstefnu
landsins, skyldi stuðlað að því, að fatlaðir
menn fái atvinnu, t. d. með eftirgreindum
ráðum:
a. að vinnuveitendur taki í ]3jónustu sína
tiltekna hundraðstölu fatlaðra manna,
þó svo, að ekki þurfi ófatlaðir að víkja;
b. að tiltekin störf séu aðeins fötluðum
mönnum opin;
c. að ráðstafanir séu til þess gerðar, að
alvarlega fötluðum mönnum séu veitt
tækifæri til atvinnu eða að þeir hafi for-
gangsrétt til starfa, er sérstaklega séu
talin henta þeim;
d. að stuðla að því, að stofnuð séu sam-
vinnufyrirtæki eða önnur svipuð fyrir-
tæki, er stjórnað sé af fötluðum mönn-
um, eða fyrir þeirra hönd, og sé rekstur
þeirra gerður sem auðveldastur.
REYKJALUNDUR
29