Dagblaðið Vísir - DV - 08.10.2010, Qupperneq 42

42 sakamál umsjón: kolbeinn þorsteinsson kolbeinn@dv.is 8. október 2010 föstudagur
að ástin sé eilíf hefur ver-ið þema ótrúlegs fjölda kvikmynda og skáld-sagna. Svo virðist sem
Frakkinn Patrick Massin hafi ver-
ið þessarar skoðunar; að logi ást-
arinnar slokknaði aldrei og, líkt og
með margar hugmyndir sem hann
ól á, átti hann eftir að brenna sig á
þessari.
Sagan hófst þegar Massin var
á táningsaldri, á heitu sumri á átt-
unda áratug tuttugustu aldar þeg-
ar sumarfrí voru í fullum gangi hjá
fjölda fólks í Evrópu. Kvöld eitt hitti
hann stúlku; Sabine frá Marokkó.
Sabine var bjarteyg, dökkhærð,
ávallt með bros á vör og líkt og
hann taldi hún að ástin væri eilíf.
„Ég elska þig,“ sagði Massin við
Sabine sem deplaði augunum ótt
og títt og svaraði honum í sömu
mynt. En ólíkt hversdagslegu lífi
taka sumarfrí enda og draumurinn
endar þegar hversdagurinn knýr
dyra og tilbreytingarleysið umvefur
tilveruna. Sumarást turtildúfnanna
rann sitt skeið þegar Patrick Mass-
in snéri aftur heim tíl sín í Le Mans
og Sabine hætti í skóla, fékk vinnu,
giftist, eignaðist tvö börn, gekk í
gegnum skilnað og þegar hún náði
miðjum aldri var hún búin að sætta
sig við tilbreytingarsnauða tilveru
og starfaði sem einkaritari í ráð-
húsi Macon-bæjar í Rónardalnum.
rödd úr fortíðinni
Dag einn árið 2003 hringdi sím-
inn hjá Sabine. „Halló. Manstu eftir
mér? Þetta er Patrick,“ sagði röddin
á hinum enda línunnar. „Patrick,“
endurómaði Sabine í forundrun.
„Patrick Massin. Við hittumst í
sumarfríi fyrir þrjátíu árum og ég
sagðist elska þig. Ég geri það enn,“
sagði Patrick.
Engum blöðum er um það að
fletta að upphafsorð Patricks höfðu
áhrif á Sabine – einstæða móður
sem yljaði sér endrum og sinnum
við rómantískar endurminningar
æskuáranna. Patrick sagði Sabine
að hann vildi endilega hitta hana
aftur og hjarta hennar sló aukaslög;
gat þetta virkilega verið að gerast?
Nokkrum dögum síðar var
dyrabjöllunni hringt. Hann stóð á
tröppunum, fullorðinn og farinn
að grána, en engu að síður auð-
þekkjanlegur sem hinn bjarteygi
unglingur sem hafði hrifið hana á
sínum tíma.
Hann var líkt og hún fráskil-
inn, átti tvö börn – stúlkur – og lífs-
mynstur hans var í flestu líkt og
annarra. Hann hafði verið skipu-
lagsstjóri hjá frönsku fyrirtæki, en
þegar það var tekið yfir af Banda-
ríkjamönnum var hann látinn fara.
Hann var enn atvinnulaus en átti
áhyggjulausa tilveru því hann var
ágætlega fjáður.
Vonbrigði á vonbrigði ofan
Ekki eitt andartak efuðust þau um
að eldingu gæti slegið niður á sama
stað tvisvar og án hiks köstuðu þau
sér hvort í annars faðm. Þau stofn-
uðu heimili í Cluny í Mið-Frakk-
landi og fylgdu börn Sabine, tá-
ningsstúlka og tíu ára sonur, með
þeim.
Patrick og Sabine ræddu stund-
um um fyrri hjónabönd sín og
ástæður þess að þau fóru út um
þúfur. Í ljós kom að fyrrverandi eig-
inmaður Sabine hafði verið mjög
metnaðarfullur og hafði oftar en
einu sinni fengið hugmyndir sem
aldrei urðu að veruleika og „ollu
okkur miklum vandræðum“.
Í ljós kom að Patrick var að
mörgu leyti líkur fyrrverandi eigin-
manni Sabine og eftir að hafa tvisv-
ar reynt fyrir sér í sjálfstæðum at-
vinnurekstri stóð hann uppi með
miklar skuldir.
Engu að síður litu hlutirnir bet-
ur út í einkalífinu. Sabine hafði
fengið stöðuhækkun í ráðhúsinu,
og launahækkun, en átti í erfiðleik-
um með að kynna Patrick fyrir vin-
um hennar því hann var ekki hvers
manns hugljúfi og var fjarlægur og
lét eins og hann sæti skör ofar en
aðrir.
skellir sér út í stjórnmál
Velgengni Sabine fór fyrir brjóstið
á Patrick og hann hugsaði með sér
að hann skyldi „sýna þeim“.
„Ég næ kjöri sem bæjarstjóri og
síðan reyni ég við Evrópuþingið,“
tilkynnti hann Sabine uppnuminn.
Til að gera langa sögu stutta var
stjórnmálaferill Patricks stórslys,
en hann var ekki af baki dottinn og
reyndi fyrir sér sem skipuleggjandi
tónleika, bæði á svið popps og sí-
gildrar tónlistar og alls þar á milli.
En Patrick láðist að auglýsa tón-
leikana og enn meira fé fór í súg-
inn.
Þegar þar var komið sögu
var Sabine farin að velta því fyr-
ir sér hvort hún hefði gifst eftir-
líkingu af fyrri eiginmanni sín-
um. En Patrick var ákveðinn í því
að leggja ekki árar í bát og hugði
á byggingarframkvæmdir í miðju
bæjarins. Hann hafði þegar keypt
lóð og næsta skref var að fá lána-
fyrirgreiðslu svo unnt yrði að hefja
byggingarframkvæmdir. Hann
mætti ekki skilningi í bankanum.
Örvæntingin helltist yfir Patrick
þegar hann yfirgaf bankann. Hann
fór heim, gleypti handfylli af ró-
andi töflum og hringdi í Sabine.
Sabine hringdi án tafar á sjúkrabíl
og tókst að koma Patrick til meðvit-
undar; tilveru sem var full af von-
brigðum.
ný stefna
Þar sem verulega hafði gengið á
reiðufé Massins stakk hann upp á
því að þay flyttu sig um set. Hug-
myndin var að flytja í íbúð í húsi
sem Massin hafði keypt og var
íbúðin fyrir ofan verslunarhúsnæði
sem Massin hafði á sínum tíma
ætlað til verslunarreksturs. Húsið
var autt og illa farið.
Ef Sabine samþykkti að flytja
ætlaði Patrick að gera upp íbúð-
arhúsnæðið, reyndar myndi hann
þurfa að ráða nokkra iðnaðarmenn
til verksins.
Sabine leist vel á hugmyndina,
en verkið dróst á langinn og sjóð-
ir Pat ricks minnkuðu enn frekar.
Engu að síður sáu þau loks fyrir
endann á verkinu og flutningadag-
urinn var ákveðinn; 4. október
2008.
Ætla mætti að Patrick yrði í skýj-
unum með að eitthvað gengi eft-
ir í kjölfar raða af misheppnuðum
áformum og mistökum, en harm-
leikur var í uppsiglingu.
sabine myrt
Fyrstur til að verða þess áskynja að
ekki væri allt með felldu var son-
ur Sabine. Hann vaknaði klukk-
an sex að morgni og átti von á því
að móðir hans væri, venju sam-
kvæmt, komin á stjá. En húsið var
hljótt og engin hefðibundin morg-
unhljóð að heyra. Hann laumaðist
inn í svefnherbergi móður sinnar
og starði orðvana á blóði drifið lík
hennar.
Lík Sabine lá þvert yfir rúmið.
Andlit hennar var blóðug kássa.
Morðinginn hafði keflað hana áður
en hann gekk til verks, en hann
hafði barið Sabine ítrekað með
hamri og stungið hana ótal sinn-
um.
En Patrick Massin var hvergi
að finna. Patrick var sá sem lög-
regluna grunaði helst um morð-
ið og víðtæk leit var sett í gang í
Frakklandi. En hvorki fannst tang-
ur né tetur af Patrick. Hugmyndir
vöknuðu um að hann hefði framið
sjálfsmorð, en þá ætti að liggja ein-
hvers staðar lík í óskilum.
Síðar komst lögreglan að því að
Patrick talaði spænsku og þýsku
reiprennandi og leitin að honum
færðist til annarra landa. Í desem-
ber 2008 var Patrick Massin hand-
tekinn í Þýskalandi og færður til
Frakklands til að svara fyrir gerðir
sínar.
Hvað gerðist og hvað var sagt
síðasta kvöldið í lífi Sabine er enn
á huldu.
Þegar þar var komið sögu var
Sabine farin að velta því
fyrir sér hvort hún hefði
gifst eftirlíkingu af fyrri
eiginmanni sínum.
ást úr fortíðinni
sabine og Patrick hikuðu hvorugt þegar þeim bauðst að
blása lífi í glæður ástar sem kviknað hafði þrjátíu árum áður.
Bæði áttu misheppnað hjónaband að baki og voru komin af
besta skeiði og trúðu að ástin væri eilíf og logi hennar myndi
aldrei slokkna.
„Ástmaður sabine
Piard handtekinn“
Patrick tókst að fara
huldu höfði um tveggja
mánaða skeið eftir að
hafa myrt sabine.