Dagblaðið Vísir - DV - 22.06.2012, Blaðsíða 34

34 22.–24. júní 2012 Helgarblað
Sakamál 125 manns voru hengdir í Pentonville-fangelsinu í Lundúnum. Fyrsta hengingin átti sér stað 30. september, 1902, þegar John McDonald var tekinn af lífi fyrir morð. Í sjálfu sér var fátt markvert við glæp John og er hans einna helst minnst fyrir að hafa verið fyrstur manna tekinn af lífi í fang-elsinu. Böðlarnir voru William Billington og Henry Pierrepoint og átti sá síðarnefndi eftir að verða aðalböðull bresku krúnunnar, nánar tiltekið 1905.U m s j ó n : K o l b e i n n Þ o r s t e i n s s o n k o l b e i n n @ d v . i s
L
ögreglan í Kaiserslautern í
Þýskalandi fékk undarlegt bréf
í júlí 2006. Bréfið var nafn­
laust en þar sagði: „Ég er gam­
all og veikur og þess skammt að
bíða að ég deyi. Ég þarf að létta á
samviskunni áður en það verður.
Ég banaði manneskju einu sinni og
það hvílir þungt á mér. Það átti sér
stað snemma á sjöunda áratugn­
um þegar ég gaf einhverri unglings­
stúlku far ekki langt frá bænum
Bielefeld.“
Lögreglan fletti í gegnum óleyst
sakamál og fann mál þrettán ára
stúlku, Lydiu Schürmann, sem hafði
strokið að heiman 26. apríl, 1962,
eftir rifrildi við móður sína og ekki
sést á lífi síðan.
Vitni hafði séð Lydiu fara inn í
vöruflutningabíl sem var á leið til
Belgíu og örfáum dögum síðar hafði
lögreglan haft uppi á bílstjóra sem
mundi eftir henni. Sá hafði haldið
að Lydia væri mun eldri en þrettán,
að minnsta kosti átján sagði hann.
Hann hafði gefið henni að borða,
en þar sem hún var ekki með vega­
bréf hafði hann sett hana af áður en
hann kom að landamærunum og
hélt síðan för sinni áfram. Fjórum
mánuðum síðar hafði líkið af Lydiu
fundist í skóglendi, hún hafði verið
stungin til bana.
Í sjálfu sér gat umrætt bréf ver­
ið gabb en það var að sjálfsögðu
mikið rætt innan lögreglunnar í
Kaiserslautern. Eftir einhvern tíma
hafði lögreglan í Nürnberg samband
við kollega sína í Kaiserslautern;
henni hafði einnig borist bréf – átta
mánuðum fyrr.
Í því bréfi játaði bréfritari að
hafa framið morð og staðreyndir
sem hann nefndi leiddu lögregluna
að skýrslu um 27 ára áfengissjúka
konu, Heiderose Berchner, sem
hafði horfið 24. febrúar 1970.
Heiderose dró fram lífið með því
að selja karlmönnum blíðu sína,
eins og sagt var. Morðingi henn­
ar, kom í ljós síðar, hafði stokkið að
henni í skjóli nætur, helt yfir hana
bensíni og borið eld að. Hann hafði
aldrei fundist.
Ljóst var að um sama mann var
að ræða því sama rithönd var í bréf­
unum og næstu mánuði bárust fleiri
bréf en nær komst lögreglan ekki
hinum dularfulla bréfritara.
Bréflegar játningar
S
vo virtist sem hlaupið hefði
á snærið hjá Jennifer Cave,
21 árs konu í Austin í Texas
í Bandaríkjunum. Í ágúst
2005 hafði henni boðist starf
á lögfræðistofu í Austin, kærkomið
tækifæri til að koma einhverri reglu
á tilveruna. Jennifer var í skýjunum
og hringdi í móður sína og sagði
henni gleðitíðindin.
En daginn sem Jennifer átti að
mæta, 17. ágúst 2005, hafði lög­
fræðistofan samband við Sharon
Cave, móður Jennifer; Jennifer hafði
ekki látið sjá sig. Sharon fékk á til­
finninguna að eitthvað hræðilegt
hefði gerst og grunur hennar var
staðfestur ekki löngu síðar þegar lík­
ið af Jennifer fannst sundurlimað í
baðkari í íbúð vinar hennar, Coltons
Pitonyak.
Colton var þá 24 ára og hafði ver­
ið afburðanemandi og ekki þekktur
fyrir ofbeldi. Hann hafði þó í seinni
tíð aðeins borið af leið og haslað sér
völl í veröld fíkniefna og glæpa.
Síðasta stefnumótið
Kvöldið áður höfðu Colton og Jenni­
fer verið á stefnumóti og Sharon
hafði samband við Colton sem sagði
henni að hann hefði skilið við Jenni­
fer fyrir miðnætti og hann vissi ekki
hvar hún væri niðurkomin. En ann­
ar vinur Jennifer sagði Sharon að
Jennifer hefði hringt eftir miðnætti
og þá enn verið hjá Colton.
Að beiðni lögreglunnar var bank­
að upp á hjá Colton en ekkert svar
fékkst. Lögreglan hafði ekki rétt­
mæta ástæðu til að gera neitt frekar í
málinu og varð frá að hverfa. Daginn
eftir tók Sharon til sinna ráða og
braut sér leið inn í íbúðina ásamt
sambýlismanni sínum. Hrylling­
ur beið þeirra í baðherberginu; lík­
ami Jennifer var sundurlimaður í
baðkarinu og höfðinu og höndun­
um hafði verið fleygt í ruslapoka.
Járnsög lá á blóðugum kviðnum og
bringan var þakin stungusárum.
Líkskoðun leiddi síðar í ljós að bana­
mein Jennifer var skot í bringuna.
Öðru skoti hafði verið skotið í höfuð
hennar eftir að hún var dáin.
Slóðin lá til Mexíkó
Lögreglan komst að því að því hvar
járnsögin hafði verið keypt og við
nánari eftirgrennslan kom í ljós að
Colton hafði gert sér ferð í þá versl­
un. Auk sagarinnar hafði hann keypt
ammoníak, klúta, stóra ruslapoka,
hanska, teppahreinsi og grímu til að
hylja vit sín. Leit að Colton hófst.
Notkunarskrár fyrir farsíma hans
leiddu í ljós að Colton var kominn
til Mexíkó og í ljós kom að sennilega
væri hann ekki einn á ferð. Upp­
tökur úr eftirlitsmyndavélum við
landamæri Mexíkó og Bandaríkj­
anna sýndu að fyrrverandi kærasta
hans, Laura Hall, hafði gert sér ferð
yfir landamærin nóttina eftir að
Jennifer var myrt.
Mexíkóska lögreglan fann skötu­
hjúin 23. ágúst á hóteli í strand­
bænum Piedras Negras. Þar þótt­
ust þau vera nýgift í brúðkaupsferð.
Farið var með Colton til landamær­
anna þar sem hann var handtekinn,
en Lauru var sleppt. En ekki var allt
sem sýndist.
Bonnie og Clyde
Þann sama dag hafði Said nokkur
Aziz, vinur Lauru, samband við lög­
regluna. Að hans sögn hafði Laura
haft samband við hann og gort­
að af því að hafa hjálpað Colton
við morðið, að hún væri brjálæðis­
lega ástfangin af Colton – hann væri
Clyde og hún Bonnie.
Said sagðist hafa spurt Lauru
hvort hún vildi vera í slagtogi með
axarmorðingja en hún hafi svarað
því til að morðið hafi verið „óhapp“.
Við réttarhöldin yfir Colton,
sem hófust í janúar 2007, snérist
spurningin aldrei um hver hefði
orðið Jennifer að aldurtila heldur
af hverju Colton hafði skotið hana.
Laura varpaði engu ljósi á það því
hún bar fyrir sig fimmta stjórnar­
skrárákvæðinu – að bera ekki vitni
og eiga þannig á hættu að bendla
sig við sakarefni. Sjálf beið Laura
réttarhalda fyrir aðrar sakargiftir;
að eiga við sönnunargögn og hamla
handtöku Coltons.
Níu stunda minnisleysi
Í vitnastúkunni lýsti Colton níu
stunda minnisleysi, hvernig í
ósköpum sem það er nú hægt, sem
hann sagði hafa verið afleiðingu
mikils áfengismagns í bland við
róandi töflur. „Mig rámar eitthvað
í hana [Jennifer] liggjandi í baðinu,
en það er allt og sumt,“ sagði hann.
Þegar hann var spurður hver
hefði myrt Jennifer svaraði hann:
„Ég gerði það.“ Hann var þá
minntur á að hann segðist ekkert
muna og svaraði: „Allt bendir til
þess. En ég var henni ekkert reiður.
Ég gæti ekki hafa skotið hana vilj­
andi.“
Skrár yfir símanotkun sýndu að
Colton og Laura höfðu verið í sam­
sambandi um morðnóttina og full­
yrti Colton að þegar Laura kom í
íbúðina í morgunsárið hefði hún
fljótlega tekið stjórnina. Hún hefði
rekið hann út í búð til að kaupa sög­
ina og allt sem fylgdi.
„Ég reyndi að hluta hana í sund­
ur en ég gat það ekki. Ég skildi Lauru
eftir inni á baðherbergi með lík­
inu. Ég held að hún beri ábyrgð á
sundurlimuninni.“ sagði Colton.
Colton var dæmdur til 55 ára
fangelsisvistar og í ágúst 2007 var
Laura sakfelld fyrir sínar sakargiftir.
Hún fékk fimm ára dóm.
n Jennifer Cave var skotin til bana n Lík hennar var sundurlimað
RAÐMORÐINGI
MEÐ SAMVISKU
„Ég reyndi að hluta
hana í sundur en
ég gat það ekki. Ég skildi
Lauru eftir inni á bað-
herbergi með líkinu. Ég
held að hún beri ábyrgð á
sundurlimuninni.
Bar við minnisleysi Colton Pitonyak sagði allt benda til þess að hann hefði myrt
Jennifer Cave.
SjúK SKötUhjú
Vildi vera Bonnie Laura Hall skírskotaði til
Coltons sem Clyde og sagðist vera Bonnie hans.