Dagblaðið Vísir - DV - 27.03.2013, Side 29

Ég hef
áhyggjur
En mér dettur ekki í hug
að fordæma hana
Rakel Árnadóttir óttast skert ferðafrelsi. – DVStefán Jón Hafstein er hissa á Vigdísi Hauksdóttur. – DV
Allt var betra fyrir hrun
Spurningin
„Já, hví ekki það?“
Natan Kolbeinsson
19 ára nemi
„Ég hef bara ekki þekkingu á því.
Hef ekki kynnt mér þetta.“
Særún Samúelsdóttir
40 ára nemi
„Já.“
Edda Guðmundsdóttir
54 ára kennari
„Ég veit það ekki.“
Hlífar Hlífarsson
15 ára nemi
„Já, ég vil það.“
Steinlaug Sigurjónsdóttir
77 ára ellilífeyrisþegi
Á að taka Guð-
mundar- og
Geirfinnsmál
aftur upp?
Flokkur í slag við sjálfan sig
M
esta áherslu leggur Fram-
sóknarflokkurinn nú á
að afnema verðtryggingu
fjárskuldbindinga – bæði
til fortíðar og framtíðar.
Flokkurinn telur verðtrygginguna ekki
aðeins vera mesta þjóðarbölið heldur
hafi frá upphafi aðeins verið gert ráð
fyrir verðtryggingu sem skammtíma-
lausn og sá skammtími sé löngu liðinn.
Sá sem þetta skrifar sat á Alþingi þegar
lögin um verðtryggingu voru afgreidd
og var einn af þeim, sem greiddu at-
kvæði með. Ekki minnist ég þess að
litið hafi verið svo á að um skamm-
tímalausn væri að ræða heldur fram-
tíðarviðbrögð við verðbólguþjóðfélagi.
„Ólafslög“
Það var formaður Framsóknarflokks-
ins, Ólafur Jóhannesson forsætisráð-
herra, sem lagði frumvarpið um verð-
tryggingu fjárskuldbindinga fram á
Alþingi í sínu eigin nafni en stutt af
Framsóknarflokki og Alþýðuflokki. Í
framsöguræðu sinni um málið, sem
var útvarpað, sagði Ólafur orðrétt: „En
tilfærsla eigna frá þeim, sem skulda
í peningum með vöxtum, sem liggja
undir hraða verðbólgunnar, til hinna,
sem geyma fé sitt á vöxtum undir verð-
breytingum er e.t.v. einn alvarlegasti
fylgikvilli verðbólgunnar. Auk eignatil-
færslu fylgir því ástandi, sem hér hef-
ur ríkt, óhófleg eftirspurn eftir lánsfé
og jafnframt brenglar verðbólga mat á
framtíðargildi fjárfestingar þegar raun-
verulegur vaxtakostnaður kemur ekki
fram í lánskjörum.“ Hér er ekki rætt um
neina „skammtímalausn“ heldur við-
varandi viðbrögð við afráni verðbólgu
á sparnaði landsmanna. Lögin um
verðtryggingu fjárskuldbindinga voru
síðan kennd við skapara sinn og nefnd
Ólafslög. Var það réttnefni sem Ólafur
Jóhannesson var mjög sáttur við enda
um að ræða einhverja þýðingarmestu
lagasetningu, sem hann stóð að á
stjórnmálaferli sínum.
„Annars er frá þeim stolið“
Kjartan Jóhannsson, talsmaður Al-
þýðuflokksins í umræðunum, orðaði
afstöðu flokksins svo: „Við Alþýðu-
flokksmenn höfum barist fyrir því að
upp verði teknir jákvæðir raunvextir
jafnframt því sem greiðslubyrði yrði
lækkuð á lánum og henni dreift yfir
lengri tíma. En hvers vegna höfum
við barist fyrir þessu máli? Jú, vegna
þess að þá peninga, sem menn fá
að láni, eiga þeir að greiða til baka
í sömu verðmætum og þegar þeir
fengu þá að láni. Annars er hreinlega
um skuld að ræða. Og þeir, sem eiga
sparifé, eiga að fá eðlilega ávöxtun af
því. Annars er frá þeim stolið.“ Þessi
orð eru jafn sönn í dag og þau voru
fyrir 34 árum.
Skjaldborg um Ólafslög
Þá hafa forvígismenn Framsóknar-
flokksins gagnrýnt harkalega þá
ákvörðun að afnema verðtryggingu
launa en láta verðtryggingu fjárskuld-
bindinga standa óhreyfða. Sá forsætis-
ráðherra, sem beitti sér fyrir að það
yrði gert, var Steingrímur Hermanns-
son. Hann var líka formaður Fram-
sóknarflokksins.
Í þann hálfa fjórða áratug, sem liðið
hefur frá því Ólafslög voru sett hef-
ur Framsóknarflokkurinn verið nær-
fellt óslitið í ríkisstjórn. Á þeim tíma
hefur Ólafslögum nokkru sinni verið
breytt og sömuleiðis viðmiðum verð-
tryggingarinnar en meginefni málsins,
verðtrygging fjárskuldbindinga, hef-
ur ætíð staðið óröskuð. Framsóknar-
flokkurinn hefur ávallt gætt þess.
Ávallt staðið vörð um verðtryggingu
Ólafslaga.
Ráðist gegn sjálfum sér
Nú er forysta Framsóknarflokksins
komin í uppreisn gegn sinni eigin
sögu og sínum eigin forystumönnum
um áratuga skeið. Sá slagur við eigin
sögu og eigin forystu er ekki einskorð-
aður við formennina tvo, Ólaf Jóhann-
esson og Steingrím Hermannsson, og
þeirra verk. Forystan vill hvorki vita
af, heyra né sjá formanninn Halldór
Ásgrímsson og snerist öndverð gegn
Jóni Sigurðssyni, arftaka hans, sem
vildi ljúka viðræðum við Evrópusam-
bandið þannig að þjóðin fengi að af-
greiða málið á grundvelli réttra upp-
lýsinga.
Það mun vera einsdæmi í íslenskri
stjórnmálasögu að flokkur ráðist gegn
sjálfum sér – eigin forystu, eigin sögu
og eigin verkum – eins og Framsóknar-
flokkurinn gerir nú. Hann ætlar sér
augsjáanlega að hafa fullan sigur í
þeirri baráttu. Láta kné fylgja kviði.
Láta forna foringja flokksins, sögu
hans og verk liggja eftir í valnum.
Á
árunum fyrir hrun var allt svo
mörgum sinnum betra en það er
í dag. Hér draup smjör af hverju
strái og jafnvel fátækustu oln-
bogabörn þjóðarinnar flögguðu alvöru
platínukortum á heimsreisu (sem
kostaði ekki meira en svosem eina
undirskrift eða tvær). Svo komu menn
heim, settust upp í nýja jeppann, sem
kostaði álíka margar undirskriftir og
heimsreisan, óku að villunni sem var
öll á lánum (og var bara talin hin dægi-
legasta eign – jafnvel þótt hún hefði
verið keypt á uppsprengdu verði).
Bankafólkið talaði bara um blússandi
hagvöxt og lánin okkar fengu svo flotta
spádóma að sá mátti heita afar óhepp-
inn sem hlaut þau skelfilegu örlög að
tapa á viðskiptum við banka. Grilljarða
hagnaður var hjá öllum sem nenntu
að græða.
Já, það var nú betra að lifa fyrir
hrun; þá var allt í lukkunnar velstandi.
Og þá lofuðu framsóknarmenn að gera
lífið svo létt, að þjóðin sveif í draum-
þoku og sá ekki fram á að þurfa nokkru
sinni að lenda. Við seldum bank-
ana, reistum stíflu, byggðum álver og
græddum á öllu sem við gerðum. Ís-
lendingar voru ríkasta þjóð í heimi.
Það var ekki fyrr en í stjórnartíð hinn-
ar afturhaldssömu vinstristjórnar að
menn tóku fyrir það frjálsræði sem hér
hafði ríkt öldum saman. Já, vinnan var
meira að segja tekin af gleðikonum –
sem þó höfðu haldið uppi blómlegri
starfsemi um langa hríð.
Allt var gott fyrir hrun. Þá gátu
bankamenn, þingmenn og ráðherr-
ar keypt sér hóru og höfðu ekki einu
sinni eigið álit að óttast, þar eð allt var
fullkomlega löglegt nema það hefði
sérstaklega verið bannað. Hér var allt
í blóma, allir áttu nóg af öllu og menn
voru ekki að demba þessu árans eft-
irliti yfir þá sem unnu á gráum svæð-
um samfélagsins. Hér var ekki þessi
horngrýtis forræðishyggja sem í dag
ætlar hvern mann lifandi að drepa. Í
þá daga höfðu menn frelsi til að byggja
blokkir á víð og dreif – minnst tvær
íbúðir á mann – og enginn þurfti að
borga neitt.
Með hækkandi sól kemur vonandi
aftur það góðæri sem þessi yndislega
þjóð á svo sannarlega skilið. Bráðum
getum við grætt á daginn og grillað á
kvöldin. Við þurfum ekki fleiri leiðin-
legar vinstristjórnir sem alltaf eru á
móti öllu. Við þurfum frjálshyggju og
græðgi; menn sem þora að bora, kalda
karla sem vilja virkja og hafa kjark til að
velta skuldavanda okkar yfir á komandi
kynslóðir. Börnin okkar munu hvort
eð er öll fæðast ýmist með gull- eða
silfurskeið í kjafti og demantsglampa
í augum. Við þurfum ekkert bévítans
afturhald sem stöðugt ergir okkur með
skoðanakúgun og eilífri þöggun. Við
þurfum menn einsog Davíð Odds-
son, menn einsog Finn Ingólfsson;
sannar hetjur sem koma fram í nafni
flokka sem virkilega kunna á hinn erf-
iða og margslungna helmingaskipta-
bransa. Við þurfum nýtt góðæri, verð-
bréf, kaupahéðna og kjölfestufjárfesta;
jeppa, einkaþotur og snekkjur.
Við Íslendingar þurfum ekki lyddur
sem nöldra um lýðræði og heimta nýja
stjórnarskrá. Við þurfum fólk sem bros-
andi tekur við þeim arði sem útgerðin
skilar. Við þurfum að fá stjórn sem leyf-
ir okkur að eyða um efni fram. Ekki aft-
urhaldskomma sem halda því fram að
einhver aulalegur jöfnuður geti bjargað
þjóðinni frá glötun. Það hefur aldrei
neinn grætt á því að vera stöðugt að
hjálpa öðrum. Ef Guð er til, þá er hann
nógu skynsamur til að hjálpa einungis
þeim sem nenna að hjálpa sér sjálfir.
Mitt sæla fólk í sýnd og reynd
er sátt við aðrar þjóðir
þótt varla mælist meðalgreind
hjá mönnum hér um slóðir.
Umræða 29Páskablað 27. mars-2. apríl 2013
Mín stúlka
er hólpin
Móðir Maríu Birtu Bjarnadóttur segir alla harmi slegna eftir lát fallhlífarstökkvara. – DV
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
„Við þurfum ekkert
bévítans afturhald
sem stöðugt ergir okkur
með skoðanakúgun og
eilífri þöggun.
„Nú er forysta Fram-
sóknarflokksins
komið í uppreisn gegn sinni
eigin sögu og sínum eigin
forystumönnum um ára-
tuga skeið.
Aðsent
Sighvatur
Björgvinsson
1 Nýtt líf eftir að hafa skilað demantshring Heimilislaus maður
frá Missouri skilaði hring sem kona lét
hann hafa í misgripum. Hann hefur nú
fengið nýtt heimili, vinnu og endur-
heimt sambandið við systur sína.
2 „Næstum því kjánalegt að hlusta á þetta“ Jóhannes Bjarni
Björnsson, lögmaður Vilhjálms Bjarna-
sonar í máli hans gegn Björgólfi Thor
Björgólfssyni, lét þessi orð falla við
munnlegan málflutning í héraðsdómi
í síðustu viku.
3 Bílnum stolið með farangrin-um öllum Birna Gunnlaugsdóttir
varð fyrir því að bifreið hennar með
farangri sem sonur hennar ætlaði að
taka með sér í keppnisferð til Danmerk-
ur var stolið á Akranesi aðfaranótt
þriðjudags.
4 Hestafréttir Fjölnis í þrot Félag athafnamannsins Fjölnis
Þorgeirssonar, Hestafréttir ehf., var
úrskurðað gjaldþrota en það átti og rak
samnefndan vef sem er afar vinsæll
meðal hestamanna.
5 Íslendingarnir létust við höggið af fallinu Enn berast
frekari upplýsingar frá Flórída um
fallhlífarslysið sem varð tveimur
Íslendingum að bana á laugardag.
Mest lesið á DV.is