Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.2014, Blaðsíða 41

Páskablað 15.–22. apríl 2014 Fólk Viðtal 41
sig í sessi sem vörumerki heilsu barna
um allan heim. Ekkert er ofsagt í þeim
efnum.
„Ég dáist að því fólki sem vinnur
hér. Í fyrra kom út þriðja þáttaröðin
um lífið í Latabæ og sú þáttaröð hef-
ur nú þegar verið seld til rúmlega 120
landa, við eigum eftir að selja þá til
fleiri landa, því enn er ekki hafin sýn-
ing á þáttaröðinni í Suður- Ameríku
– sem er eitt okkar sterkasta vígi. Og
nú erum við að leggja lokahönd á
fjórðu þáttaröðina. Ef við berum hana
saman við fyrstu þáttaröðina sem við
framleiddum, þá skilur að himinn og
haf. Þróunin er ótrúleg,“ lýsir hann
og útskýrir að þekkingin hafi búið til
lærdómskúrfu í fyrirtækinu sem sé í
veldisvexti. „Þekking starfsfólks Lata-
bæjar hefur farið stigvaxandi á öllum
sviðum þáttagerðarinnar. Við erum
að keppa við risafyrir tæki, þau bestu
í heimi og það er áhugavert hversu vel
okkur tekst upp miðað við það hversu
litla reynslu við Íslendingar höfðum
í framleiðslu á barnaefni eða sjón-
varpsefni almennt. Þeir einstaklingar
sem starfað hafa hjá fyrirtækinu um
árin hafa fengið þjálfun og þekk-
ingu á breiðu sviði kvikmyndagerð-
ar. Í sjónrænni tölvuvinnslu og hljóði,
búningagerð, leikmyndagerð, tækni-
töku og mörgu fleiru.
Fjölmargir stigu sín fyrstu skref í
þessum iðnaði á Íslandi hjá Latabæ.
Margir þeirra sinna enn innlendri
framleiðslu. Frá því að Latibær var
fyrst settur á fót, hefur hann skap-
að mörg hundruð störf á Íslandi og
gegnt stóru hlutverki við þróun og efl-
ingu íslensks kvikmyndaiðnaðar. Ég
get nefnt CCP og True North sem far-
sæl fyrirtæki sem eiga rætur að rekja
til Latabæjar.“
Nýjar græjur og brellur álfsins
Margt kemur á óvart í nýju þáttaröð-
unum að sögn Magnúsar. Fyrirtækið
fór í samstarf við Iron Head Studio
í Los Angeles fyrir tökur á þáttaröð
þrjú til að uppfæra búning íþrótta-
álfsins. Þetta sama fyrirtæki hannaði
Magnús kveður álfinn„Það varð
allt brjálað
„Skilnaður
er erfiður
og hann er sár
Lítill íþróttaálfur Magnús segist halda að hann hafi verið lesblindur þegar hann var lítill og kom hann sér upp sérstakri aðferð til að koma sér í gegnum námsbækurnar. Hann hljóp tugi kílómetra á dag með skeyti sem lítill drengur og var sannkallaður lítill íþróttaálfur í íslenskri sveit.
einmitt búninga fyrir stórmyndir á
borð við Batman Returns, Spiderman,
Wolwerine, X-Men og fleiri. Í nýju
þáttaröðunum er íþróttaálfurinn því
vel útbúinn, með sérstakan bakpoka
sem lumar á ýmsu gagnlegu fyrir
hetju með enga ofurkrafta.
„Íþróttaálfurinn er engum ofur-
kostum búinn öðrum en viljanum
til góðs lífs. Hann fær styrk sinn með
því að borða hollustufæðu og því að
hreyfa sig. Í bakpokanum góða geymir
hann ýmis þarfaþing, svo sem snjall-
ar flaugar, sem hann getur ferðast um
á íþróttamót, og tennisspaða til að
hjálpa öðrum úr vandræðum og auð-
vitað íþróttanammi. Þá er hann núna
með útbúnað á úlnliðunum sem
skýtur út gagnlegum græjum.
Margt fleira er nýtt í þáttunum, þar
reynir á nýja stjörnu í hlutverki Sollu
stirðu, hana Chloe Lang, frábæra
stúlku frá New York sem stendur sig
frábærlega. Solla úr fyrstu tveim-
ur þáttaröðunum var orðin 23 ára og
eltist úr hlutverkinu. Máni Svavars-
son gerði 26 ný lög fyrir seríu þrjú og
fjögur sem Chloe syngur mörg hver.
Í fjórðu seríu, sem við erum að ljúka
við núna, eru að mínu mati þeir allra
bestu þættir sem við höfum gert. Þeir
fara í sjónvarp í haust.
Það er líka skemmtilegt að segja
frá því að fjölmargir íslenskir leikarar
fara með hlutverk í þáttunum.“
Allt unnið innanhúss
Magnús segir frá nokkuð merki-
legri staðreynd. Nánast öll sú starf-
semi sem fram fer í Latabæ er unnin
innan húss í þessu gráa bárujárnshúsi
í Garðabæ. Latibær framleiðir ekki
bara sjónvarpsefni, heldur fjölmargt
annað. Leiksýningar, bækur, tónlist og
þá tekur Magnús virkan þátt í heilsu-
átaki ríkisstjórna um allan heim.
„Við vorum til að mynda að nota
Turner Special Effects í Atlanta en við
sáum hag í því að færa þetta frekar til
Íslands þar sem við settum saman
teymi af Íslendingum sem er eitt
flottasta teymi sem ég hef séð á Ís-
landi. Það er mjög sjaldgæft í fram-
leiðslu almennt að allt sé unnið í
sama húsinu. Frá hugmynd að full-
búinni vöru. Ég hef ekki séð það neins
staðar og þekki engin dæmi þess.“
Iðnaður sem á undir högg að sækja
Hann nefnir að því miður eigi kvik-
mynda- og sjónvarpsgerð í landinu
undir högg að sækja. Ríkisstjórn
sjái ekki tækifærin sem kvikmynda-
gerðarfólk hefur lagt þrotlausa vinnu
í að hlúa að svo þau skili margföldum
arði til landsins.
Hann þekkir skilningsleysið á eig-
in skinni.
„Í þessi tuttugu ár sem við höfum
starfað þá höfum reiknað okkur til
að um 11 milljarðar króna hafi kom-
ið í hagkerfið vegna framleiðslu þátt-
anna. Þar af, hafa 4,5 milljarðar kom-
ið inn síðast liðin 2,5 ár – eða eftir að
við fórum í framleiðslu á seríu 3 og 4.
Mér hefur verið tjáð að það sé stærsta
erlenda fjárfestingin á Íslandi eftir að
höftin voru sett á.
Mér finnst gjörsamlega óskiljan-
leg afstaða stjórnvalda að skera niður
framlög til kvikmyndaiðnaðar þegar
það hefur verið sýnt fram á með ótví-
ræðum rannsóknum að skapandi
greinar skila margfalt til baka því sem
ríkið leggur iðnaðinum til. Það eru
auðvitað aðilar sem hafa reynst okk-
ur vel eins og embætti forseta Íslands
og iðnaðarráðuneytið sem hefur oft
sýnt iðnaðinum skilning. En betur
má ef duga skal. Við stöndumst ekki
samkeppni þrátt fyrir að vilja vera
fremst ef ríkið styður ekki betur við
okkur. Það er útilokað.
Ég hef oftar mætt lokuðum dyrum
en opnum þegar kemur að íslensk-
um stjórnvöldum. Hér þarf að verða
vitundarvakning. Við erum ekki bara
álver. Við erum ekki þriðja heims
iðnaðarríki og við eigum ekki bara að
horfa á láglaunastörf í ferðamennsku.
Sköpum störf sem ganga ekki á auð-
lindir landsins heldur búum til nýjan
auð sem er hugvit.“
Þátttaka stjórnvalda nauðsynleg
„Það má hækka endurgreiðslurnar
og virkja stjórnvöld til meiri þátttöku.
Í dag er endurgreiðslan 20% en við
erum að sjá hana hækka í löndunum
í kringum okkur. Þannig hefur Bret-
land nýlega hækkað hana upp í 25%.
Ríkisstjórn Nýja-Sjálands flaug
til Hollywood til viðræðna við fram-
leiðendur Hringadróttinssögu vegna
fyrir ætlana um að hætta við tökur þar.
Þar sáu menn mikilvægið. Mér finnst
stjórnvöld oft vera of skammsýn.
Í þessu samhengi dettur mér í
hug að fjárfestar taka oft áhættu með
frumkvöðlafyrirtæki. Það er oft talað
um að íslenskir fjárfestir séu drifnir af
græðgi, það er alls ekki alltaf þannig.
Margir fjárfestar á Íslandi hafa sýnt
frumkvöðlafyrirtækjum skilning.
Þannig hafa íslenskir fjárfestar stund-
um tapað miklum peningum með því
að leggja til fjárfestingu í áhættusam-
an iðnað sem þrátt fyrir allt stuðlar að
uppbyggingu í samfélaginu. Það hafa
fjárfestar tapað pening á Latabæ til
dæmis.
Jón Ásgeir er meðal þeirra, hann
lagði til fé í Latabæ í byrjun. Þá var
hann rétt að byrja í viðskiptum en
trúði á mig og án hans hefði Latibær
ekki orðið til.“
Opnar skemmtigarða víða um heim
Magnúsi gefst meiri tími en áður til að
gaumgæfa málin. Nú þegar hann hef-
ur lokið tökum á sinni síðustu seríu í
hlutverki íþróttaálfsins horfir hann til
framtíðar.
„Latibær er eins og áður sagði vett-
vangur fyrir miklu fjölbreyttari fram-
leiðslu en á sjónvarpsþáttum og þess
vegna er eðlilegt að starfsemin breyt-
ist nú þegar við höfum framleitt um
100 þætti. Það er ávinningur í þeirri
framleiðslu. Við höfum til dæmis ekki
sinnt stafrænni framleiðslu á borð
við öpp sem hvetja til heilsu og holls
mataræðis. Við vinnum að undir-
búningi á slíku efni, þar sem börn fá
markvissa hvatningu á hverjum degi
frá íþróttaálfinum. Þá stefnum við á
að opna skemmtigarða með áherslu
á hreyfingu víða um heim. Stefnt er
að opnun á næsta ári í City of Arabia,
aðrir munu rísa í Katar og Kasakstan
og á fleiri stöðum. Við vinnum náið
með Turner-samsteypunni í þessum
málum.
Latabæjarhluti skemmtigarðanna
er hugsaður fyrir yngstu börnin. Ég
tel skort á slíkri afþreyingu fyrir börn
og Latibær mun taka þátt í þeim víða
um heim.“
Ný íslensk leiksýning
„Svo erum við líka að hugsa um að
gera leiksýningar að stærri viðburð-
um.
Ég er sérstaklega spenntur fyrir
nýrri íslenskri leiksýningu sem verð-
ur frumsýnd í haust í tilefni afmælis-
ársins í Þjóðleikhúsinu. Það eru liðin
ansi mörg ár síðan við vorum síðast
með leiksýningu á Íslandi og kominn
tími til að ný kynslóð fái að njóta.
Þetta er frumsamið íslenskt verk
eftir mig og Ólaf Þorvaldz sem hefur
starfað sem handritshöfundur í Lata-
bæ. Við Íslendingar eigum Latabæ
eins og Danir eiga Lego og Legoland.“
Handleggsbrotinn
á handahlaupum
Það er athyglisvert í því samhengi að
rifja upp að Magnús hefur sett upp
tvær leiksýningar á Íslandi sem báð-
ar gengu fyrir fullu húsi. Í fyrsta sinn
sem hann vildi setja upp verk fékk
hann ekki einu sinni inni í stóru leik-
húsunum. Hann gafst ekki upp og
sýndi verkið í Loftkastalanum þar
sem það sló algerlega í gegn og fékk
fleiri gesti en til að mynda Borgar-
leikhúsið allt leikárið. Leikstjórinn
var Baltasar Kormákur og í verkinu
lék Selma Björnsdóttir Sollu Stirðu
og Magnús íþróttaálfinn. Þá var fall
fararheill því hann handleggsbraut
sig á æfingu nokkrum mínútum fyrir
frumsýningu verksins og fór í gegnum
leiksýninguna á hörkunni.
„Mér tókst að brjóta á mér hand-
legginn rétt fyrir frumsýningu og
þurfti að rjúka á slysadeildina á með-
an gestir komu sér fyrir í salnum.
Þangað mætti ég í hálfu gervi, var
með hattinn á hausnum og bjöll-
una dinglandi. Með rautt í kinnum
og gerviskegg. Ég var í röntgen-