Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2010, Blaðsíða 11

Náttúrufræðingurinn - 2010, Blaðsíða 11
91 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags ingarlaust allar læður ársgamlar og eldri með fang að vori. Meðalfjöldi hvolpa við got er 6–7. Minkurinn er fremur skammlífur, þar sem aðeins um tíundi hluti dýra nær tveggja ára aldri og hæsti skráði aldur er 7 ár.40 Neikvæð áhrif minks á lífríki eru vegna afráns og samkeppni en minkur er ósérhæfður í fæðuvali og étur jafnan það sem er aðgengilegast og algengast á hverjum stað og tíma. Á Íslandi er fiskur uppistaðan í fæð- unni stóran hluta ársins en að vori og sumri eru fuglar mikilvægir, sér í lagi ungar og egg.42,43,44 Það sem helst einkennir þau dýr sem verða fyrir neikvæðum áhrifum af afráni minks er mikil skörun búsvæða við mink- inn. Einkum verða fuglategundir sem verpa í holum, á flothreiðrum eða í þéttum vörpum í eyjum, þar sem önnur landrándýr ná ekki til, illa fyrir barðinu á minknum. Erlendis hafa rannsóknir sýnt að afrán minks hefur haft neikvæð áhrif á máfa og þernur á skoskum eyjum45 og á suma votlendisfugla, t.d. sefhænur (Gallinula chloropus) og bleshænur (Fulica atra).46 Í skerjagarði í Eystrasalti hafði fækkun minka þær afleiðingar að fuglalíf jókst og stofnar nagdýra og froska (Rana temporaria) stækk- uðu. Álka (Alca torda) og teista (Cepphus grylle) höfðu horfið úr eyjunum en námu land að nýju eftir að minkurinn hvarf.47 Afrán minks hefur einnig valdið mikilli fækk- un vatnsnörtu (Arvicola terrestris) í Englandi.48 Minna er vitað um áhrif minks á fiska en sýnt hefur verið fram á talsverð neikvæð áhrif minks á nýliðun laxfiska í norskum lækjum, sérstaklega þar sem felu- staðir voru fáir.49 Talið er mögulegt að minkurinn hafi átt þátt í útdauða keldusvíns (Rallus aquaticus) sem varpfugls hér- lendis50 og fækkun flórgoða (Podi- ceps auritus).51 Gríðarleg framræsla votlendis hefur þó vafalaust auk- ið mjög á vanda þessara tegunda. Þá er talið að minkurinn hafi haft áhrif á varpútbreiðslu og mögulega einnig stofnstærð teistu, a.m.k. á vestanverðu landinu.52 Einnig varð breyting á varpútbreiðslu lunda (Fratercula arctica)53 og sumra anda- tegunda, t.d. við Mývatn, við komu minksins.54 Minkur hefur líklega frekar haft áhrif á útbreiðslu en stofnstærð æðarfugls (Somateria mollissima), en engu að síður hafa æðarræktendur iðulega orðið fyrir fjárhagslegu tjóni vegna afráns minks í æðarvarpi.55 Minkurinn á ekki í teljandi sam- keppni við önnur dýr hér á landi, en í Evrópu er aukin útbreiðsla hans talin eiga stóran þátt í að evrópski minkurinn (vatnavíslan, Mustela lutreola) er í bráðri útrýmingarhættu, þótt aðrir þættir spili þar inn í.56 Fljótt eftir að minkar sluppu út í náttúruna hófust veiðar. Frá árinu 1949 hafa ríki og sveitarfélög borið nær allan kostnað af þeim, sem að núvirði nemur á annan milljarð króna. Undanfarin ár hafa veiðst 5–7 þúsund minkar á ári og hefur árleg- ur kostnaður ríkis og sveitarfélaga verið um 40 milljónir. Stærð íslenska minkastofnsins er óþekkt en fjöldi dýra hleypur á mörgum þúsundum að haustlagi.57 Ef veiðitölur gefa vísbendingu um þróun í stærð minkastofnsins, þá virðist stofninn hafa farið stækkandi allt til árs- ins 2003 en minnkað nokkuð eftir það vegna minnkaðrar frjósemi og aukinna náttúrulegra vanhalda.58 Veiðar undanfarinna áratuga virðast ekki hafa haft mikil áhrif á heildar- stofnstærð en hafa að líkindum haft verndandi áhrif, t.d. á fugla, a.m.k. staðbundið. Á árunum 2007–2009 stóð yfir til- raunaverkefni umhverfisráðuneytis- ins um svæðisbundna útrýmingu minks á Snæfellsnesi og við Eyjafjörð, þar sem könnuð voru áhrif þess að stórauka veiðisókn. Mink fækkaði verulega á báðum svæðunum, sér- staklega við Eyjafjörð, en útrýming tókst ekki.58 Útrýming á landsvísu væri æskileg en virðist vera nokkuð fjarlægur möguleiki vegna kostn- aðar við núverandi aðferðir. Ein af forsendum útrýmingar væri bann við minkaeldi. 5. mynd. Minkur. – A feral American mink (Neovison vison). Ljósm./Photo: Skarphéðinn G. Þórisson. 80 3-4#Loka_061210.indd 91 12/6/10 7:22:03 AM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.