Gerðir kirkjuþings - 1978, Síða 7

4
1978
11. _k i rk j ub_in_g
1. mál
Frumvarp
til laea_um sóknir^
Flutt af kirkjuráði.
Frsm. sr. Jónas Gíslason.
I. KAFLI.
Um sóknir og skipan sókna.
1. gr.
Landinu er skipt í sóknir, sem eru félög þess fólks innan þjóðkirkjunnar,
sem býr á afmörkuðu landssvæði.
,Hver sókn er félagslega og fjárhagslega sjálfstæð eining, þar sem sóknar-
"fólk á rétt á kirkjulegri þjónustu og ber sameiginlega skyldur, sem
nánar er kveðið á um í lögum þessum.
2. gr.
Stærð sókna skal við það miðuð, að sóknarfólk verði að jafnaði eigi
fleira en 4000 og eigi færra en 100.
Við ákvörðun staðarmarka sókna skal jafnframt taka tillit til sögu-
legrar- og menningarlegrar hefðar, samgangna og landfræðilegra-
félagslegra aðstæðna.
3. gr.
Við skipulagningu nýrra íbúðarhverfa skal gert ráð fyrir skipan sókna
og haft fullt samráð við prófastsdæmisráð.
4. gr.
Þegar til þess kemur að skipta sókn, sameina sóknir eða færa til
staðarmörk sóknar, gerir prófastsdæmisráð tillögur þar um til aðal-
safnaðarfimdar (eða - funda, ef fleiri sóknir eiga í hlut). Ný staðar-
mörk sókna taka gildi, ef aðalsafnaðarfundur (fundir) mælir með og
héraðsfundur samþykkir, ella sker ráðherra úr að fengnum tillögum
biskups.
5. ^gr.
Þegar sókn er skipt og tekin upp ný sókn eða staðarmörk sóknar færð
til (skv. 4. gr.), skulu fjárhagsleg skipti sóknanna miðast við
hlutfallslegan fjölda þess sóknarfólks, sem breytingin tekur til.
Verði ágreiningur um skiptin skal ráðherra, ef honum berst krafa
þar um, skipa tvo menn í nefnd með prófasti, og skera úr um ágreinings-
efni að fengnum tillögum þeirrar nefndar.
6 . gr.
Þegar sókn er aflögð skulu eignir hennar eða andvirði þeirra renna til
þeirrar sóknar eða sókna, sem sóknarfólk hinnar aflögðu sóknar hverfur
til, og skiptast á milli þeirra £ réttu hlutfalli við fjölda sóknar-
fólks, er hverri sókn bætist.
Nú eyðist sókn af fólki og skulu þá eignir hennar varðveittar af
prófasti, en lausafé ávaxtað í Hinum almenna kirkjusjóði. Verði
aflögð sókn endurreist og veitt sóknarréttindi að nýju og héraðs-
fundur samþykkir það, á sókn sú rétt til beirra eigna, sem prófastur
hefur varðveitt eða ávaxtaðar hafa verið í Hinum almenna kirkjusjóði'..