Gerðir kirkjuþings - 1989, Page 126

Það yrði væntanlega eitt fyrsta verk væntanlegrar fram-
kvæmdanefndar að gera kostnaðaráætlun. Hugmyndir núverandi
nefndar um fjármögnun hafa aðeins verið lauslega ræddar. Þar er
bent á kristnitökuafmælið árið 1000 sem tilefni til að kalla
ríkisvaldið til ábyrgðar á kirkjulegu starfi i anda samþykktar
Alþinais vorið 1986 þar sem þingið lýsir þvi yfir að það vilji
minnast þessa sögulega atburðar með viðeigandi hætti. Kirkjuleg
yfirvöld (biskup og samstarfsnefnd kirkjunnar og Alþingis) gætu
sett safnaðaruppbyggingu efst á blað í þvi efni og mætti t.d.
stinga upp á þvi að laun framkvæmdastjóra svo og rekstur skrif-
stofu hans yrði greitt úr rikissjóði. Nefndin hefur einnig
Jöfnunarsióð i huga. Það er ekki óeðlilegt að álitleg upphæð
renni úr honum árlega til uppbyggingar kirkjulegs starfs.
Héraðssióðir eru einnig raunhæfur möguleiki, sumir þeirra hafa
nú þegar yfir álitlegum upphæðum að ráða og mætti hugsa sér
eitthvert form á beinum eða óbeinum stuðningi þeirra við
safnaðaruppbyggingu (t.d. þannig að þeir skuldbindi sig til að
kaupa ákveðið magn þess fræðsluefnis sem gefið yrði út eða kosta
starfsmenn safnaðanna að einhverju leyti til þess að taka þátt
i fræðslunámskeiðum um safnaðaruppbyggingu). Framlag úr Kristni-
sióði kæmi vissulega einnig til greina. Með þvi að samhæfa
f jármögnun úr ýmsum áttum ætti að vera unnt að ná nægjanlegu
fjármagni til þess að hefja framkvæmdir. í timans rás mun sala
á fræðsluefni væntanlega lækka kostnað.
Á þessu stigi málsins er ekki unnt að skýra i neinum smáatriðum
hvað felast mun i safnaðaruppbyggingu innan íslensku kirkjunnar.
Ýmsar hugmyndir hafa þó verið reifaðar i þvi efni og visast til
fylgiskjala; þar er m.a. bent á nokkrar vel undirbúnar áætlanir
sem reyndar hafa verið með góðum árangri i kirkjum á meginlandinu
og viðar. Hafa ber sérstaklega í huga við val á slikum áætlunum
að þær séu miðaðar við íslenska þjóðkirkjuhefð. það merkir að i
flestum tilvikum þarf að aðlaga að meira eða minna leyti áætlanir
sem notaðar hafa verið erlendis. Það kemur i hlut þeirrar
framkvæmdanefndar sem lagt er til að skipuð verði að hún finni
að vel athuguðu máli hvernig staðið verður að
safnaðaruppbyggingu. Þar kemur margt til þegar á heildina er
litið. Taka verður tillit til þarfa einstakra safnaða eftir þvi
sem unnt er. Þar er reyndar komið að þeim þætti i kirkjulegu
starfi sem nefndur hefur verið safnaðarráðajöf þar sem söfnuðum
(presti, starfsmönnum og sóknarnefnd) er gefinn kostur á
itarlegri úttekt á safnaðarstarfi og í framhaldi af þvi bent á
leiðir til úrbóta. Slik safnaðarráðgjöf þarf vissulega að vera
til staðar i einhverri mynd. Nefndin sem nú lýkur störfum bindur
miklar vonir við Skálholtsskóla i þvi efni sem öðrum er lúta að
safnaðaruppbyggingu. Þó verður ekki nógsamlega á það minnt að
safnaðaruppbygging er ekki einstakt verkefni innan kirkjunnar
heldur viðhorf sem tekur til allra starfsþátta hennar. Við
undirrituð, sem nú ljúkum störfum, óskum Kirkjuþingi blessunar
svo og þeirri framkvæmdanefnd sem væntanlega mun taka við stjórn
verksins.
Reykjavik 9. okt. 1989
Ragnheiður Sverrisdóttir
Örn Bárður Jónsson
Gunnar Kristjánsson
123