Són - 01.01.2008, Side 136

Són - 01.01.2008, Side 136
HELGA BIRGISDÓTTIR136 Bókin svífur eins og hvít fjöður um skammdegishiminninn [svo] til minnis um það sem er ónefnt, í merkingunni handan orða; efni textans er náttúran, gildi lífs sem og óumflýjanlegur dauði, heimur ljóss og skugga, það sem ekki er hægt að útskýra, og ekki síst takmarkanir og fallvaltleiki tungumálsins sem höfundurinn kannar í gamni og alvöru, líkt og orðasmiður sem ýmist hlær eða grætur vegna ófullkomleika efniviðsins sem hann vinnur með. Textinn er gerður úr fínlegum, nánast ósýnilegum orðum. Samkvæmt því sem skáldið sjálft segir er í bókinni að finna steinasafn- ara á villigötum sem á enga vini lengur, nema sína eigin steinsmugu, en þar finnur hann líka fegurðina. Sjón segir jafnframt að bókin sjálf sé upprifjun á ákveðnum ljóðrænum gildum og aðferðum sem og viss leit hans sjálfs að rótum sínum sem rithöfundur. Einhverja neðan- jarðarstafsemi er að finna í bókinni, viðurkennir Sjón, og ákveðinn „nýhílískan anda“. Þar er undirstrikað að „maðurinn skiptir minnstu máli“ og að jörðin muni halda sínu striki þótt maðurinn hverfi.33 Það kallast á við viðfangsefni ungskáldanna sem mörg hafa eflaust Sjón að fyrirmynd. Um söknuð og sorg Söknuður og sorg setja svip sinn á ljóðabækur ársins 2007 og að öðrum ólöstuðum tekst Aðalsteini Ásbergi Sigurðssyni best upp. Bók hans Hjartaborg er í senn saknaðaróður skáldsins til eiginkonu sinnar, sem lést úr krabbameini, og uppgjör þess við lífið, örlögin og guð sinn. Bókin skiptist í sex hluta og er einn þeirra, „Til þín“, ljóð ort til eiginkonunnar, Önnu Pálínu. Til hennar eru „ljóðin sveigð að tón- um“ og skáldið þyrstir í söng af hennar vörum.34 Ljóðmælandi er sorgmæddur og þráir það sem var og óskar þess að hafa getað lagt eitthvað af mörkum eða tekið hluta sársaukans á sjálfan sig. Þetta kemur skýrt fram í ljóðinu „Borg“:35 Lengi vel hlaut ég að verjast þeirri tilhugsun 33 Sjón í viðtali hjá Ásgeiri H. Ingólfssyni (2007a). 34 Aðalsteinn Ásberg Sigurðsson (2007:57). 35 Aðalsteinn Ásberg Sigurðsson (2007:55).
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160

x

Són

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.