Glóðafeykir - 01.12.1970, Blaðsíða 59

GLÓÐAFEYKIR
59
Jónssonar bónda á Veðramóti, Guðmundssonar, og konu hans Vig-
dísar Guðmundsdóttur bónda í Haga í Grímsnesi, Tómassonar.
Sigurjón óx upp með foreldrum sínum og dvaldist með þeim alla
stund unz hann kvæntist og tók við búi í
Hólakoti 1903. Kona hans var Margrét Stef-
ánsdóttir síðast bónda á Daðastöðum á
Reykjaströnd, Sölvasonar hreppstjóra á
Skarði, Guðmundssonar, og konu hans El-
ínar Vigfúsdóttur bónda á Geirmundarstöð-
um í Sæmundarhlíð, Vigfússonar. Þau hjón
bjuggu í Hólakoti 1903—1922, keyptu þá
Skefilsstaði, fluttu þangað búferlum og
bjuggu þar til 1953, er þau seldu jörð og bú
að fullu í hendur syni sínum, eftir að hafa
búið í hálfa öld.
Sex voru börn þeirra hjóna og lifa fimm
synir: Jónas Viggó, áður bóndi á Skefilsstöðum, nú verkam. á Sauð-
árkróki; Sveinn, verkstjóri í Keflavík; Stefán, verkam. í Reykjavík;
Gunnar, húsasmíðam. á Akureyri og Benedikt, hæstaréttardómari í
Reykjavík. Margrét var greind kona, gædd miklu þreki og dugnaði,
svo að orð fór af. Hún lifði mann sinn röska 3 mánuði, andaðist 20.
febrúar 1960. Höfðu þau verið í hjónabandi 57 ár.
Sigurjón var góður bóndi og hirðumaður mesti. Hann efnaðist
vel á Skefilsstöðum og gerði jörðinni mjög til góða um húsakost og
annað, einkum hin síðari árin, er ómegð þvarr og upp komust synir
þeirra hjóna. Hann gegndi margvíslegum trúnaðarstörfum í báðum
hreppum, Skarðs og Skefilsstaða, sat í skólanefnd og hreppsnefnd
og var oddviti hennar um hríð, átti og lengi sæti í skattanefnd Skef-
ilsstaðahrepps.
Sigurjón á Skefilsstöðum var meðalmaður á vöxt og þó naumlega,
fríður sýnum, bjartur á yfirbragð, svipurinn hreinn, góðlegur og
gæfusamlegur. Hann var greindur maður, hafði mætur á alþýðlegum
kveðskap og hvers konar fróðleik, var sjálfur hagmæltur vel, orti
mikið og birtist sumt í blöðum og ritum, þ. á. m. í Skagfirzkum ljóð-
um. Hann færði og í letur fróðleiksþætti margvíslega og ágæta suma.
Er flest það er hann ritaði, bæði Ijóð og laust mál, varðveitt í Héraðs-
skjalasafni Skagfirðinga.
Sigurjón var hæglátur í framgöngu og hlédrægur, hófsamur í hverj-
um hlut, sanngjarn og réttsýnn. Hann var farsæll maður í lífi og
starfi, heiðursmaður í hvívetna og hamingjudrjúgur.
Sigurjón Jónasson.