Glóðafeykir - 01.12.1970, Blaðsíða 34

34
GLÓÐAFEYKIR
Snorri Sigfússon, fyrrv. námsstjóri:
„En tjón hygg ég það tungunni og skýlaus vottur andlegrar fátækt-
ar að hafa fátt numið og eiga lítið að grípa til af snilliyrðum og
spekimálum ára og alda. Þess vegna á að halda að börnum nokkrum
utanaðlærdómi, en fara þar að með gát. Og snemma á og þarf að
kenna börnum vers og bænir, og skyldu engir foreldrar gleyma því.“
Sr. Sveinn Víkingur:
„Vornæturnar á Islandi eru víða unaðslega fagrar og heillandi.
En hvergi er júnínóttin vafin slíkurn töfrum og ljóma, sem í nyiztu
sveitum landsins. Dagurinn og nóttin fallast í faðma eins og ungir
elskendur, sem þráð hafa þessa dýrlegu stund allan hinn langa vet-
ur. Og byggðin og fjöllin vaka frarn eftir öllu í hljóðri eftirvænting
þessarar stundar. En þá verða dagurinn og nóttin feimin og rjóð,
enda þótt ást þeirra beggja sé saklaus og hrein, og þau breiða rósa-
tjald ofið úr kveðju kvöldroðans og fögnuði morgunsins fyrir svið-
ið um stund. En þetta gerir ekkert til og vekur engum vonbrigði.
Byggðin sjálf er orðin syfjuð og þreytt og verður bara fegin að hvíl-
ast í kyrrðinni ofurlitla stund. Og það sígur á hana sætur blundur.
En þetta er bara andartak. Þá er sólin risin á fætur, geislarnir svipta
tjaldinu frá, kalla á sofandi jörðina og boða henni nýjan dag. Þá
vaknar allt í einu vetfangi, fagnar og syngur."
Jóhann Salberg Guðmundsson sýslumaður, ásamt Guðbrandi Frimannssyni
slökkviliðsstjóra fyrir framan þrjár nýjar brunabifreiðir, er Skagafjarðarsýsla
og Sauðárkrókskauþstaður hafa keyþt.