Glóðafeykir - 01.12.1970, Blaðsíða 41

GLÓÐAFEYKIR
41
Þeir ágætu sýslunefndarmenn áttu það sameiginlegt með höfuð-
kempum fornaldarinnar og Einherjum, að þeir slógu ekki hendinni
á móti drykknum, er þeir höfðu lokið störfum sínum og „turniment-
um“ á fundunum. En nú var lítið tiltækilegt af þeirri vöru. Þó virð-
ast þeir flestir hafa tekið því með jafnaðargeði utan Bakkaskáld, sem
sjá má á eftirfarandi „melódíu":
Minna kverka skorpna skjátur,
skýzt úr vörum hróðrarbátur
brennivíns í bragð að ná.
Erfitt verður feng þann fanga.
Ferðin sú mun illa ganga.
Öngulinn kemur ekkert á.
Sýslumaður þrotlaust þylur,
það er eins og hríðarbylur.
Orðum þrýsti í seggja sál.
Skörulega og skarpt hann flytur,
— skratti álútur margur situr —
en engan dropa á í skál.
Mig furðar ekki þó hann þyrsti:
það er margur pési og listi —
og allt skal lesa upp það mál.
Uldið vatnið er í glösum.
Ekki nokkur dropi í vösum
andans mikla að auka bál.
Vildi ég að whiskybrunnur
væri öllum núna kunnur
bunandi hér í björtum sal.
Opnaðist þá margra munnur,
minnst tuttugu hringanunnur
skenktu fyrir skatnaval.
Iðaði þá allt af kæti,
enginn maður tylldi í sæti.
Glösum hringdi garpaval.