Glóðafeykir - 01.12.1970, Blaðsíða 61

GLÓÐAFEYKIR
61
Voru þau jafnan samvistum, mæðginin, meðan bæði lifðu, en Solóme
lézt 1948. Gísli stundaði nám í Gagnfræðaskólanum á Akureyri og
brautskráðist þaðan 1919. Seinna miklu, vorið 1934, lauk hann prófi
frá Kennaraskóla Islands. Hann hóf barna-
kennslu í Akrahreppi 1927 og stundaði hana
æ síðan, var skólastjóri mörg síðustu árin.
Arið 1931 gekk Gísli að eiga Nikólínu
Jóhannsdóttur bónda á Úlfsstöðum í
Blönduhlíð, Sigurðssonar, og konu hans
Ingibjargar Gunnlaugsdóttur frá Mið-
grund. 1935 reistu þau bú í Sólheimagerði
og bjuggu þar upp þaðan. Var jörðin lítil
og kostarýr, er þau keyptu hana. En svo var
hún setin af þeim hjónum og þann veg að
henni búið um ræktun og húsagerð, að nú
er Sólheimagerði hið bezta býli. Var búnað-
ur þeirra hjóna allur með miklum snyrtibrag, úti jafnt sem inni.
Börn þeirra Gísla og Nikólínu eru 5: Jóhann, bóndi í Sólheima-
gerði; Sigrún, húsfr. í Kópavogi; Halldór, bifvélavirki í Reykjavík;
Ingibjörg, húsf. í Reykjavík og Konráð, nemandi í MA.
Arið 1934 réðst Gísli verkstjóri hjá Vegagerð ríkisins og gegndi
því starfi til æviloka. Nokkrum árum síðar gerðist hann og ráðu-
nautur sýslunnar í vegamálum og yfirverkstjóri við sýsluvegi. Marg-
vísleg önnur trúnaðarstörf voru honum og falin. Hann var í stjórn
Verkstjórafélags íslands, einnig sat hann í stjórn Kennarafélags
Skagafjarðar, sóknarnefndarmaður langa hríð og formaður lestrar-
félags. Þrívegis var hann á framboðslista Sjálfstæðisflokksins við al-
þingiskosningar. Hann var sýslunefndarmaður Akrahrepps 1948 til
lokadags og átti síðustu árin sæti í stjórn Fjórðungssambands Norð-
urlands. Hann var áhugamaður um öll störf, þau er hann hafði með
höndum, tillögugóður, ráðhollur og samvinnuþýður.
Gísli Gottskálksson var í hærra lagi, frekar grannvaxinn, lítið eitt
lotinn í herðum. Hann var dökkhærður, fölleitur og fagureygur.
Hann var ágætlega greindur, fésýslumaður góður og efnaðist vel.
Hann var vinsæll drengskaparmaður, gæddur óvenjulegu lífsfjöri og
þó alvörumaður undir niðri, skoðanafastur, ókvalráður og ekki
hneigður til undanlátssemi, en á hinn bóginn ljúfmenni hið mesta,
gleðimaður einstakur og kátastur allra í kunningjahópi. Með honum
var gott að vera.
Gísli Gottskálksson.