Skírnir - 01.01.1982, Blaðsíða 136

134 JÓN HNEFILL AÐALSTEINSSON SKIRNIR
greinargerð með Syrpu, þá er engu að síður mikils virði að
fá hana svo vandvirknislega úr handritum eins og hér virðist
gert. Verður fyrir þá sök auðveldara að bæta við athugasemd-
um og skýringum. Nafngiftin á fyrra bindinu orkar tvímælis,
því að ekki verður allt flokkað undir þjóðsögur sem þar birtist.
Eðlilegra hefði verið að kalla efni fyrra bindisins Þjóðsögur og
sagnir. Nafnið á síðara bindinu fer nær venjubundnum nafn-
giftum þjóðsagnaefnis.
Á síðasta ári kom út bókin Þjóðsögur og þœttir eftir Einar
Guðmundsson.58 Einar er einn af mikilvirkum þjóðsagnasöfn-
urum samtímans og birtust fyrstu sögur sem hann safnaði árið
1932. Það var því á nær hálfrar aldar afmæli þeirrar útgáfu að
hafist var handa um endurútgáfuna. Er margt gott um þessa
útgáfu að segja, t. d. virðist Einar hafa næman skilning á þjóð-
fræði og hann birtir samviskusamlega heimildir og sögumenn
neðanmáls með hverri sögu. Nafnaskrá er boðuð með síðara
bindi.
Eljumönnum á borð við Einar Guðmundsson verður seint
fullþakkað það sem þeir hafa bjargað frá glötun af þjóðlegum
fróðleik. En hér er sem fyrr, að gjarnan hefði mátt kosta meiru
til útgáfunnar til að gera hana verðmeiri. Þar sem hér er um
endurútgáfu heildarsafnsins að ræða hefði verið við hæfi að
flokka það að nýju og skipa niður eftir efni. Einnig hefði
fræðilegur formáli átt vel heima hér.
Hér hefur verið drepið á nokkur atriði sem betur mættu fara
í útgáfu á þjóðsögum og öðru þjóðfræðiefni. Sem betur fer er
raunin stundum öll önnur. Fyrir nokkrum árum kom út end-
urútgáfa af Þjóðtrú og þjóðsögnum Odds Björnssonar sem
Steindór Steindórsson frá Hlöðum sá um.59 Er sú útgáfa til fyr-
irmyndar fyrir margra hluta sakir. Ber fyrst að nefna formála
Jónasar Jónassonar sem oft hefur verið vitnað til hér að fram-
an. Hann heldur fullkomlega gildi sínu enn þann dag í dag
sem lærdómsríkur lestur öllum áhugamönnum um þjóðfræði.
Þá er einnig mikill fengur að þeim viðbótarsögum sem Stein-
dór hefur dregið fram og bætt inn í safnið. Frágangur þeirra í
safninu, svo og frágangur útgáfunnar í heild, er með miklum
ágætum eins og raunar við var að búast frá hendi Steindórs,