Vestfirska fréttablaðið - 16.12.1986, Blaðsíða 10

10

vestfirska
TTABLACID
Jólasíða yngstu lesendanna
í umsjón Æskulýðssambands vestfirskra safnaða
Börn, jól og friður
í sumar komu tveir ísfirskir
strákar að Berlínarmúrnum.
Þeir heita Óskar og Daníel.
Þeim leist illa á þennan múr og
þurftu mikið að ræða við for-
eldra sína um múrinn. Af
hverju þarf að loka fólk inni í
Við Berlíarmúrinn.
Að vera
hrifinn er
• • j \ ....v .'
ekki sama
og að elska
— Dæmisaga —
Einu sinni var ungur kon-
ungur sem stjórnaði litlu landi.
Hann bjó í höll sinni, hafði
þjóna — en átti enga konu. I
hverri viku ók hann um ríkið
sitt og fylgdist með því að allt
væri í lagi.
Dag einn er hann var á eftir-
litsferð sinni, fór hann framhjá
torginu og sá fallega stúlku sem
seldi blóm. Hún var svo falleg,
að hann gat ekki gleymt henni.
Daginn eftir datt honum í hug
að fara aftur í eftirlitsferð í stað
þess að bíða heila viku eins og
hann var vanur. Eftir það fór
hann daglega um ríkið, og auð-
vitað fór hann fram hjá torginu
til að sjá stúlkuna sem seldi
blómin.
Þegar liðinn var mánuður var
honum ljóst, að hann elskaði
stúlkuna og vildi giftast henni.
Hann kallaði saman ráðgjafa
sína og sagði þeim tíðindin, að
framundan væri konungleg
vígsla. Allir urðu glaðir og
hlökkuðu til brúðkaupsins.
Konungurinn ungi var líka
glaður, en á leið inn í herbergi
sitt varð hann skyndilega á-
hyggjufullur. Hann fór allt í
einu að velta fyrir sér hvað
mundi gerast ef stúlkan elskaði
löndum, spurðu þeir. Það er
eins og að vera í fangelsi. Þegar
þeir fóru að lesa það sem krotað
hafði verið á múrinn og spyrja
hvað það þýddi, þá sáu þeir að
margir hlutu að vera illir út í
hann. Nokkrir hershöfðingjar
komu upp á pall við múrinn til
að skoða hann og horfa yfir
hann. Þeir áttu að passa að
enginn kæmist að honum, hvað
þá yfir hann.
Strákana langaði til að kalla í
hershöfðingjana og segja þeim
að hætta þessari vitleysu en þeir
kunnu ekki málið þeirra, og svo
voru þeir líka hálfhræddir við
þá.
Jesús, sem á afmæli í á jólun-
um var kallaður friðarhöfðingi
Hann sagði: Hver sá sem
bregður sverði mun falla fyrir
sverði. Elskið óvini ykkar og
biðjið fyrír þeim sem ofsækja
ykkur.
Það hefur mikla þýðingu að
biðja fyrir friði. Með því mótast
hugarfar okkar sjálfra í friðarátt
og úr læðingi leysast kraftar
sem skapa frið meðal manna.
En við skulum minnast þess að
ef við viljum ekki halda frið á
heimilum okkar eða við vini
okkar, þá skulum við heldur
ekki gera okkur of miklar vonir
um að þeir menn sem æfðir eru
til bardaga vilji halda frið.
Látum Jesús og jólin kenna
okkur að vera friðsöm. Gleðileg
jól!
Æsk. vest. sendir öllum krökkum, sem verið hafa í sumarbúðum að
Núpi, bestu jólakveðjur og vonar að fá að sjá þau sem flest í sumar.
Sumarbúðastarfsfólkið biður fyrir bestu kveðjur einnig.
Gleðileg jól!
hann ekki. Þessi hugsun olli
konunginum kvíða, því hann
vildi ekki aðeins eignast drottn-
ingu, heldur konu, sem elskaði
hann. Gæti hún nokkurn tíma
gleymt því að hann væri kon-
ungur, en hún aðeins blóma-
stúlka? Konungur reyndi að
finna lausn á vanda sínum.
Hann var svo órólegur út af
þessu, að hann át hvorki né
svaf. Að nokkrum dögum liðn-
um komst hann að niðurstöðu:
Hann ætlaði að koma til
hennar á torgið í gylltum vagni
með 6 fínum hestum fyrir. Á
undan vagninum færi lúðra-
sveit, en á eftir kæmi þjónustu-
lið hans í fínasta pússi. Vagninn
mundi svo stansa við blóma-
verslunina og rauði dregillinn
yrði settur á götuna. Hann
mundi ganga til stúlkunnar í
fínasta búningnum og með
kórónu á höfði. Hún yrði áreið-
anlega hrifin.
En — þetta var kannski ekki
nógu sniðugt. Að vera hrifinn er
ekki sama og að elska.
Þá fékk konungur aðra hug-
mynd: Hann gæti gefið henni
gyllta vagninn og hestana 6.
Hann gæti líka gefið henni alla
hirð sína, lúðrasveitina, skart-
gripina, peninga, fegursta skart
heimsins. Hún yrði áreiðanlega
þakklát.
En — að degi liðnum var
konungur búinn að átta sig á
því, að þessi aðferð var heldur
ekki nógu góð. Að vera þakk-
látur — að eilífu — er ekki sama
og að elska.
Að lokum fann konungur
réttu lausnina. Hann átti ekki
að koma til stúlkunnar sem
konungur. Hann átti að koma
sem fátækur betlari eða bóndi
— biðja hennar og reyna að
vinna hjartað hennar. — Og
daginn eftir, þegar enn var
dimmt, fór ungi konungurinn
bakdyramegin út úr höll sinni
og lagði fótgangandi af stað til
torgsins. Hann var bæði kvíðinn
og taugaóstyrkur. Hann sem
annars stjórnaði öllu ríkinu og
hafði vald yfir peningum og
hermönnum landsins, var allt í
einu valdalaus. Hann hafði
komist að því, að það var eitt
sem hann hafði ekki vald yfir:
Hjarta stúlkunnar. Það hafði
sitt frelsi. Frelsi til að elska og
hata, segja já eða nei.
Sagan er í raun og veru ekki
lengri. Við fáum ekki að vita,
hvort konungurinn fékk ósk

Óskum starfsfólki okkar og viðskiptavinum
gleðilegra jóla, árs og friðar,
og þökkum jafnframt samstarf og viðskipti
á líðandi ári.
HÓTEL ÍSAFJÖRÐUR
sína uppfyllta. Það er undir
stúlkunni komið.
En — á þennan hátt kemur
Guð til okkar, sem venjulegur
maður, sem lítið barn, sem var
lagt í jötu. Hann hafði getað
komið með valdi og gert okkur
hrifin. Hann hefði getað látið
stjörnur springa eða tunglið
verða rautt, og hann hefði getað
gert hafið að gulli og fjöllin að
gimsteinum um leið og hann
hefði komið sem voldugur Guð
af himnum á tröppum sólar-
geislanna. En hrifning yfir slíku
er ekki sama og að elska.
Guð hefði líka getað gert
mannkynið allt auðugt og bætt
lífsafkomu manna. Við hefðum
trúlega orðið þakklát, —. En að
vera þakklátur er ekki sama og
að elska.
Fyrir Guði var aðeins einn
möguleiki: að koma til okkar,
klæddur sem maður — í Jesú
Kristi. Guð skapari himins og
jarðar, hefur vald yfir himin-
geimnum, atómum og hreyf-
ingum þeirra, yfir því undri sem
við köllum líf, yfir sól og
stjörnum. En Guð hefur ekki
valið það, að hafa vald yfir
hjarta mínu eða þínu.
Heppnast áform Guðs, þegar
hann kemur til okkar sem mað-
ur, sem barn í jötu?
Það er komið undir þér og
mér ...