Vestfirska fréttablaðið - 16.12.1986, Blaðsíða 21

t5
vestfirska
TTABLASID
það á haustin, þá vildi maður
ekki fara heim fyrr en seinastur.
Stundum var kominn snjór
þegar við fluttum úteftir.
Þarna var svona lítil Dana-
nýlenda. Það var úrsmiðurinn
Arne Sörensen og Baarregaard
tannlæknir, og svo ég. Þetta
voru allt góðir vinir mínir og
stöðug keppni um það hver ætti
fallegasta garðinn þama inn
frá.
Og svo var Úlfur læknir og
ekki má ég gleyma honum
Martinusi Simson sem var svo
góður og yndislegur maður. Það
var hann sem gaf okkur ísfirð-
ingum allan skóginn. Hann var
alltaf að fá fræ frá útlöndum og
kenna fólki hvernig það ætti að
rækta.
Já, það var voðalega gaman
inni í skógi, en nú er það líka
búið, fólk er hætt að vera þama
innfrá.
Svo á veturna þá vorum við á
skíðum. En það var þetta sem
mér fannst svo gott í gamla
daga það var miklu meira
heimilislíf en nú er. Þá hafði
fólk tíma til þess að tala saman.
Þá var ekkert sjónvarp og þá sat
fólk og talaði saman um lífið og
tilveruna. Mér finnst svo gott að
það skuli ekki vera sjónvarp á
fimmtudögum, þá getur maður
gert eitthvað fyrir fjölskylduna.
Þetta á að vera
fjölskyldudagur.“
— Þeir Danir sem voru hérna,
hélduð þið mikið saman?
„Nei ekki svo mikið. Við
vorum góðir vinir, en ég hef
alltaf sagt:„ at mand skal reyna
at syngja som de fugler mand er
i blandt.“
HEF ALDREl LÆRT ÍS-
LENSKU ALMENNILEGA
Ég held að ég og maðurinn
minn höfum gert einn stóran
feil. Ég sagði alltaf að hann ætti
að kenna mér að tala íslensku
almennilega. Hann var jú
kennari héma við skólann og
talaði alveg fullkomna dönsku.
Ég sagði alltaf að hann gæti
ekki verið þekktur fyrir að eiga
konu sem talaði ekki almenni-
lega íslensku. En hann sagði
alltaf að það væri mikilvægast
að mér liði vel og mér myndi
ekki leiðast ef við töluðum
dönsku heimafyrir.
Hann talaði alltof lengi við
mig dönsku heimafyrir. Svo var
ég auðvitað að reyna að tala ís-
lensku, en það var mjög erfitt
hérna fyrst að geta ekki sagt eitt
einasta orð. Svo kom þetta
auðvitað smátt og smátt, en það
vil ég ráðleggja öllum útlend-
ingum sem flytja hingað, það er
að setjast á skólabekk og læra
málið almennilega.
En í dag, þá segir fólk „ja,
þetta er bara hún Ruth, hún
talar alltaf svona“. Og ég held
að það skilji mig allir.
— Hvað leið langur tími þar til
þú varst farin að skilja málið?
„Ég var farin að skilja ansi
mikið eftir fyrsta árið. Við fór-
um stundum í kirkju hérna og
þá var ég að syngja með eftir
sálmabókinni á íslensku. Það
hjálpaði mér ótrúlega mikið við
að læra hljóðin.
Börnin okkar tala öll bæði
21
Hátíðarmatseðill
Vernharðs Pálssonar
matsveins á Sólrúnu ÍS
Vernharður Pálsson.
Sólrún (S
FORRÉTTUR FYRIR 4 — 6:
2 stór flök af kryddsíld eða marineraðri síld
2 lítil salathöfuð
1-2 græn eða rauð paprika
1 glas svartur kavíar
6 eggjarauður og ein sítróna
KRYDDLÖGUR:
1 msk vínedik
1 msk olía
2 tsk sætt sinnep
3 msk rjómi, salt og pipar
Skerið síldarflökin í þunnar sneiðar. Skerið
salathöfuðin í mjóar ræmur, leggið í kokteil
glös eða í skálar. Paprikan skorin í strimla
og lögð á salatið, síðan er síldin sett ofaná.
Hristið saman vínedikinu og kryddinu. Hrær-
ið rjómanum saman við. Hellið í glös eða
skálar. Setjið síðan eina tsk af kavíar ofaná.
Búið til holu í kavíarinn og setjið eina eggja-
rauðu í holuna. Skreytið meðskorinni sítr-
ónusneið.
ÚRBEINAÐUR SVÍNAKAMBUR FYRIR 4 — 6
(Léttsaltaður). Matreiðslutími u.þ.b. 40 mín.
Látið kjötið kólna í soðinu. Takið kjötið upp
og skerið í þunnar sneiðar. Fleytið feitinni af
soðinu og hellið í gegnum síu. Blandið dá-
litlu af soðinu með vatni, vínediki og kryddi.
Hitið upp soðið og setjið útbleytt matarlímið
út í. Hellið lag af hlaupi í kökuform og setjið
gulrótarlengjur, baunir, skornar agúrkur og
perlulauk ofan í. Hellið örlitlu af hlaupi ofaná.
Látið stífna í kæli. Leggið kjötsneiðarnar ör-
lítið á ská í formið og hellið restinni af hlaup-
inu í formið. Látið standa í kæliskáp yfir nótt.
Látið formið smá stund í volgt vatn og losið
á fat, skreytið með grænmeti og harðsoðn-
um eggjum.
ca. 1 kg svínakambur
1 gl niðursoðin paprika
4 gulrætur
1 bolli blandað grænmeti
4 stk niðursoðnar asíur eða agúrkur
V2 bolli niðursoðinn perlulaukur
salt, pipar og vínedik
10 blöð matarlím
V21 soð
2 harðsoðin egg
ANANASEFTIRRÉTTUR FYRIR 4 — 6
6 sneiðar ananas og Herring líkjör. Skerið ananassneiðarnar í tvennt og hellið líkjörnum yfir
og látið standa hálftíma í kæli.
Fylling: 1 peli rjómi, 50 gr muldar hnetur, 6 rauð kokteilber söxuð, 25 gr dökkt suðusúkkulaði,
1 msk líkjör. Þeytið rjómann og blandið hnetum, kokteilberjum og gróft rifnu súkkulaðinu
saman við, bragðbætið með líkjör, búið til samloku úr ananassneiðunum með rjómafyllingu,
skreytið með rauðum kokteilberjum. Borið fram kalt.
dönsku og íslensku í dag. Mað-
urinn minn var danskur konsúll
eftir að Elías Pálsson fór. Svo
þegar hann dó þá tók ég við
því“.
FYRIR DROTTNINGUNA
— Eru það mikil umsvif að
vera danskur konsúll?
„Það var talsvert mikið hér
áður fyrr. Hingað kom mikið af
færeyingum. Það komu hingað
færeyskir togarar sem þurftu
allskyns þjónustu. Svo hefur
þetta minnkað í seinni tíð. Þó er
ýmislegt sem þarf að aðstoða
Grænlendingana sem hingað
koma á rækjutogurunum á vet-
uma. Svo er hérna danskt far-
andverkafólk. Þetta fólk þarf
allt aðstoð hvort sem það eru
vegna veikinda eða það þarf
kannski nýtt vegabréf eða bara
góð ráð.
Svo ekki sé minnst á danskar
„au-pair“ stúlkur sem eru
hæstmóðins á ísafirði núna.
Þær koma til mín eftir þrjá daga
og vilja fara heim á reikning
konsúlatsins. Þá eru þær orðnar
leiðar á að heyra íslensku.
Þetta getur verið skemmtilegt
svona í bland, en þetta er tíma-
frekt og maður gerir þetta jú
bara fyrir Danadrottningu, því
það er ekkert borgað fyrir
þetta.“
— En vinnur þú mjög mikið
núna?
„Já, því miður þá vinn ég of
mikið. Það vantar svo mikið
fólk í bakaríið. En við höfum í
gegnum árin verið mjög heppin
með fólk. Þetta hafa verið in-
dælis stelpur allar saman.
Þannig að ég vinn alltaf frá 9
til 7 á hverjum einasta degi.“
— Hvað vinna margir í bakarí-
inu?
„í sumar vorum við með 21.
Ég held að það séu 16 núna. En
það hefur breyst mikið gegnum
árin það sem er framleitt í
bakaríinu. Nú til dags vinna
allar konur úti og hafa ekki tíma
til þess að baka sjálfar til heim-
ilisins eins og áður tíðkaðist.
Ég held að fólk borði miklu
meira brauð núna en áður. I
gamla daga tíðkaðist að hafa
tvær heitar máltíðir á dag. En
það er allt breytt. Einu sinni var
líka bara til rúgbrauð, hveiti-
brauð og sigtibrauð. En nú get-
ur maður keypt ég veit ekki
hvað margar sortir af brauði. í
gamla bakaríinu er bakað úr
meira en einu tonni af hveiti á
dag. Þetta er líka orðið svo vél-
vætt. Það eru alls konar vélar og
nýtísku ofnar. Og nú er plássið
orðið of lítið. Við þyrftum að
hafa meira pláss.“
VILL FÁ KRINGLUR EINS
OGí GAMLADAGA
— Nú er Gamla bakaríið
eina bakaríið eins og er, en það
hefur verið samkeppni í gegn-
um árin, hvað finnst þér um
það, viltu hafa samkeppni?
„Það er allt í lagi. Fólk hérna
getur verið óánægt með að hafa
bara eitt bakarí. En svo kemur
annað bakarí og þá sér maður
hvað skeður. Fólkið kemur aft-
ur.
Það er svo gaman þegar
gamlir ísfirðingar koma hingað
á sumrin. Þá kaupir það sér
alltaf kókoslengju og kringlu
eins og í gamla daga. Og rúg-
sigtibrauð. Svo kaupir það
nokkur brauð til þess að eiga í
kistunni. Eins er þegar fólk er
stundum að fara suður til að
heimsækja pabba og mömmu..
Þá kemur það og kaupir kringl-
ur til þess að hafa með suður.“
VIÐ VILJUM AÐ BÆRINN
STÆKKI
— Við vorum að tala áðan
um bæjarbraginn á Isafirði í
gamla daga. Finnst þér bærinn
hafa breyst mikið?
„Æi já, hann hefur breyst
mikið en því miður þá finnst
mér ekki hafa orðið nógu mikil
framför. Mér finnst margt hafa
staðið í stað síðustu 30 ár. Auð-
vitað hefur margt breyst, við
höfum núna hótel og sjúkra-
húsið er að verða tilbúið. En
það er alltof lítið gert fyrir ungt
fólk á ísafirði. Og það er ljóst að
ef ekki verður að gert, þá fer
fólk að flytja í burtu.
Svo vantar svo mikið af hús-
næði til leigu. Það vantar alls
staðar fólk. Ég gæti trúað að
það vantaði 2 til 3 hundruð
manns í vinnu hérna. En það er
ekki hægt að ætlast til þess að
fólk sem er að koma hingað í
vinnu kaupi sér hús strax. Ungt
fólk á engan pening. Það verður
að geta leigt til þess að byrja
með.
Það er til ungt fólk sem viil
flytja út á land en þá verður líka
að gera eitthvað fyrir það svo
það vilji koma hingað.
En við ættum að geta haft
það gott hérna á ísafirði. Það er
svo fallegt héma. Það eru skíðin
og það er kominn þessi fíni
golfvöllur. En það er hægt að
gera meira. Það er hægt að vera
með mini-golf og tennis og
badminton. En það vantar í-
þróttahús.
Við sem eigum heima hérna
við viljum að bærinn stækki
meira. Hann á ekki að standa í
stað. En það er búið að tala svo
mikið og lengi um þetta, að það
vanti iðnað og það vanti þetta
og vanti hitt. En það er aldrei
gert neitt. Það er bara talað og
talað.“
— Það er farið að líða á þetta
laugardagssíðdegi og ég er bú-
inn að tefja Ruth alltof lengi.
Hún hefur komið sér frábær-
lega vel fyrir uppi á efstu hæð-
inni fyrir ofan bakaríið. Þar býr
hún í smekklegri íbúð sem hún
hefur sjálf séð um að hanna.
Útsýnið yfir bæinn i vetrar-
kyrrðinni er ólýsanlega fallegt.
Ruth er hluti af bænum og hún
segir sjálf að hún sé orðinn
meiri íslendingur en Dani eftir
öll þessi ár.
Eg stenst ekki freistinguna að
spyrja Rut að lokum hvernig
hún fari að því að halda sér
svona unglegri.
„Það er einfalt“ segir hún,
„ég borða mikið grænmeti og
tek lýsi á hverjum morgni. Svo
geri ég leikfimisæfingar á
hverjum einasta degi. Eg hef
alltaf sagt að ef maður hefur
ekki tíma til þess að eyða
þremur kortérum á dag fyrir
sjálfan sig, þá getur maður sko
bara farið að pakka saman.“