Vestfirska fréttablaðið - 16.12.1986, Blaðsíða 35

35
„Það er rétt, Jón Baldvin var í
þeim stóra hópi barna sem ég var
samtíða. Þetta voru kjarnakrakk-
ar og hafa látið að sér kveða á full-
orðinsárunum. Það er dálítið
erfitt að telja upp svona fyrirvara-
laust. Meðal jafnaldra minna og
leikfélaga voru til dæmis þeir
bræður Jens og Kristmann Krist-
mannssynir, Sigurður Ólafsson,
allir þrir úr Tangagötu, og svo
Árni Sigurðsson, Úlfar Ágústsson,
Sveinn og Benedikt Guðbjartssyn-
ir, Brynjólfur Sigurðsson, Sverrir
Hestnes, Jón Ólafur Jónsson,
seinna mikill knattspyrnugarpur
á ísafirði og í Keflavík, Ina, sem
reyndar heitir Jósefína Gísladótt-
ir. Þorgerður Einarsdóttur, Rann-
veig Guðmundsdóttur og Jón
Baldvin, sem er reyndar heldur
eldri en ég, en Sighvatur Björg-
vinsson hins vegar yngri og var í
bekk með Guðmundi bróður
mínum. Marga lleiri gæti ég talið
upp, sem voru í hópi æskufélag-
anna, sá listi þyrfti að vera svo
langur að það er best ég hætti“.
um árum og hef hug á að bæta
mér það upp áður en langt um
líður".
— Eg tek eftir því að í vinahópi
þínum frá æskuárunum eru fjög-
ur. sem mögulega eiga eftir að
mætast á Alþingi sem þingmenn
Alþýðuflokksins. Jafnaðarstefnan
hefur væntanlega átt upp á pall-
borðið á Isafirði á þínum yngri
árum?
,,Já, hún átti það og pólitískur
áhugi var mikill á ísafirði eins og
alkunna er. Við þessi fjögur sem
þú talar um, ég, Jón Baldvin.
Rannveig Guðmundsdóttir í
Kópavogi og Sighvatur Björgvins-
son, höfum áreiðanlega smitast af
þeim mikla áhuga, sem var á okk-
ar heimilum fyrir stefnu jafnaðar-
manna".
Ekki flíkað
stjórnmálaskoðunum fyrr
— En sjálfur hefur þú ekki ver-
ið orðaður sérstaklega við stjórn-
mál fyrr en nú svo skyndilega. Þú
hefur ekki viljað reyna þig í póli-
tík fyrr?
Þrír „púkar" á ísafirði. Árni
Búbba, Óli Guggu og Bói í Félags.
sem hagfræðingur og ráðgjafi
stjórnmálamanna í efnahagsstofn-
unum ríkisins í 20 ár. Mér finnst
einhvern veginn að ég megi ekki
verða mosavaxinn hér. Það ergott
að hverfa nú á annan vettVang
meðan maður hefur enn áhuga á
því sem maður er að gera, og fara
að fást við verkefni sem máli
skipta á sviði stjórnmálanna".
— Var þetta ekki erfið ákvörð-
un, að kasta frá sér öruggu og
góðu embætti og takast í staðinn á
við stjórnmálin, svo ótrygg sem
þau nú eru?
„Vissulega var það erfið
ákvörðun, ekki síst vegna þess að
ég er í starfi sem samrýmist því
illa að starfa fyrir stjórnmála-
flokka. Alþýðuflokksmenn leit-
uðu til mín 1974 og aftur 1978 og
báðu mig að gefa kost á mér
f immtán ára aldri
forstjóra Þjóðhagsstofnunar
t
Skemmtilegur, kjaftfor og
djarfur til allra hluta
— Hvernig var Jón Baldvin í
æsku, baldinn og ófyrirleitinn?
„Hann var fyrst og fremst
skeinmtilegur, hann var djarfur til
allra hiuta og talsvert kjaftfor.
Hann átti heima í nágrenni við
mig, í Hannibalshúsinu við Riis-
túnið. Ég náði aðeins í skóla-
stjóratíð Hannibals á Isafirði.
Minn skólastjóri í gagnfræðaskóla
og góði kennari var Gústaf Lárus-
son. Hannibal fiutti með fjöl-
skyldu sinni suður upp úr 1950,
eins og fleirþ t.d. Skúli og Sigfús
Johnsen, sem áttu heima í Silfur-
götunni eins og ég.
Við Jón Baldvin kynntumst sér-
staklega vel sumarið 1951, en þá
vorum við saman í sveit í Ögri hjá
heiðurshjónunum Hafliða Ólafs-
syni og Líneiku Árnadóttur, en
Halliði var móðurbróðir Jóns
Baldvins. Mér fannst Jón ham-
hleypa til allra verka. Hann og
Þórir bróðir minn voru þá þegar
orðnir liðtækir sláttumenn með
orfi og ljá. Verkefnin í Ögri voru
fjölbreytt, fyrir utan venjuleg bú-
störf unnum við að því að hlaða
móhrauka, og fórum með heyiest-
ir af útengi. og þarna var æðar-
varp og dúntekja sem þurfti að
sinna.
Það var gott að fá að kynnast
þessum verkum, svo var félagslíf-
ið í sveitinni með eindæmum
skemmtilegt og glaðvært, þar var
ekkert kynslóðabil, ungir og
gamlir skemmtu sér saman. Ekki
spillti fyrir að í Ögurshúsinu
gamla var hreppsbókasafn, sem
sumarstrákar nutu góðs af í
óþurrkatíð og á síðkvöldum.
Seinna var ég líka í sveit á Heima-
bæ í Arnardal. Þetta voru hollir
verustaðir fyrir unglinga.
Ég hef allt of sjaldan komið á
þessar gömlu slóðir á undanförn-
„Hefði ég haft brennandi
áhuga, hefði ég varla beðið svona
lengi, til 45 ára aldurs. Mín leið
inn í stjórnmálin lá ekki um sömu
slóðir og margra annarra. Ég
starfaði aldrei í stjórnmálafélög-
um og ég var ekki flokksbundinn
fyrr en nú nýlega. Stjórnmála-
skoðanir hef ég auðvitað alltaf
haft, þær hafa allir menn. Ég hef
hinsvegar ekki flíkað þeim, enda
hefur starf mitt verið þannig að
það fór ekki saman að sinna því
og stússa jafnframt í pólitík. í
rauninni hef ég lengst af ekki haft
tækifæri, né heldur áhuga, til að
sinna stjórnmálum á flokkspóli-
tískum vettvangi".
— En nú ætlar þú að söðla um
og setjast hinum rnegin við borðið
ef svo má segja?
„Já, núna er ég búinn að starfa
ofarlega á lista sínum. Þá fannst
mér ekki rétti tíminn. Núna aftur
á móti finnst mér að flokkurinn
eigi sérstaklega brýnt erindi við
fólk, enda hefur stefna hans fengið
góðan hljómgrunn. Það sýna síð-
ustu skoðanakannanir, sem cru
mjög ánægjulegar. Það finna allir
að Alþýðuflokkurinn hcfur með-
byr, almenningsálitið er með okk-
ur, og fylgið fer vaxandi. Ég held
að þetta sé af því að menn skilja
það betur en áður að jafnaðar-
stefnan á erindi og fólk vill auka
áhrif jafnaðarmanna í stjórn
landsins. En sókndjörf forysta
Jóns Baldvins á hér einnig hlut að
máli".
Að draga úr öryggisleysi
og kvíða fyrir komandi
degi
— Já, þið boðið miklar umbæt-
ur á stjórnarfarinu. Hvar vilt þú
að borið verði niður?
,,Það er margt sem bæta þarf í
þessu landi. Við boðum margvís-
legar umbætur. Við lofum ekki
gulli og grænum skógum, en við
ætlum okkur að gera allt það
gagn, sem okkur er unnt með því
að treysta innviði velferðarríksins
og ella þróttmikið atvinnulíf, sem
byggist á markaðsbúskap og fram-
takssemi einstaklinga. Við viljum
til dæmis bæta skattakerfið og
gera það skynsamlegra og sann-
gjarnara. Það eraðalsmerki stefnu
lýðræðisjafnaðarmanna í efna-
hagsmálum að hún er óbundin af
kreddum og sérhagsmunum og
leitará hverjum tíma bestu lausna
l'rá sjónarmiði almenningshags-
muna. Okkar markmið er réttlátt
oggott þjóðfélag þarsem allirgeta
borið höfuðið hátt. Það á að draga
úr öryggisleysi og kvíða fyrir
komandi degi. Það er of mikið um
slíkt í þjóðlélaginu eins og það er í
dag".
— En nú hefur náðst góður
árangur á sviði efnahagsmála að
undanförnu?
„Það er rétt, cn hættumerkin
eru þó mörg í þjóðarbúskapnum.
Verðhækkanir hafa upp á síðkast-
ið orðið meiri en vænst hafði ver-
ið og í ýmsum greinum atvinnu-
lífsins gætir nú fólkseklu og launa-
skriðs. Þetta er hættuleg þróun,
hún skekkirenn launakerfið, sem
var þó nægilega skakkt fyrir og
Jón og synimir, Sigurður Þór og
Þorbjörn.