Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1991, Blaðsíða 85

MÚLAÞING
83
Sænautasel að haustlagi rétt fyrir 1940. Hey við fjárhús frágengin og tyrfð. Hæðin í norðri
Bjallkolluhraun (624 m), bœjarlækur, vatnið. Bærinn stóð sunnan við Sœnautavatnið.
hann mátti að sækja aftur féð. Svalbarðið var að hverfa í sortann og
hélan þykknaði á rúðunum í baðstofunni, og var ég að reyna að þíða
lítinn blett til að geta séð út. Loks sáum við heima hvar fyrstu kind-
urnar komu niður ölduna og síðan allur fjárhópurinn. Ég hljóp fram í
bæ og út í dyr til að sjá betur, og eftir skamma stund sá ég hvar Eðvald
póstur kom brunandi á skíðum niður hálsinn norðan (vestan) við
bæinn. 1 sömu svifum runnu kindurnar yfir bæjarlækinn og tóku stefn-
una á fjárhúsin, og var eins og þær fyndu á sér að nú væri óveður á
næsta leiti, svo heimfúsar voru þær, og betra mundi vera að dveljast
innan dyra nú um sinn. Ég hljóp út að húsunum og opnaði dyrnar fyrir
fénu.
Er féð var allt komið í hús gaf pabbi dálitla tuggu á garðann, þar sem
beitartíminn hafði verið í styttra lagi. Að síðustu gekk hann vel frá
dyrunum, svo að þær skyldu ekki hrökkva upp undan veðrinu. Síðan
drap hann snjó með þröskuldinum og upp um dyrastafina, svo að ekki
næði að skafa inn með hurðinni.
Það fyrsta sem Eðvald spurði um, eftir að þeir pabbi höfðu heilsast,
var hvort Steinþór frá Möðrudal væri kominn. En honum var sagt það
að Steinþór hefði ekki sést.
Eðvald sagði þá frá því að Steinþór hefði orðið sér samferða, en svo