Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.2009, Qupperneq 51

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 2. tbl. 85. árg. 2009 47
Hjúkrunarfræðingarnir á Lýðheilsustöð. Frá vinstri talið: Jórlaug Heimisdóttir, Rósa Þorsteinsdóttir, Guðrún Guðmundsdóttir og Bára Sigurjónsdóttir.
nútímans. Lýð heilsustöð heldur úti góðu
vef setri og algengt er að starfsmenn skrifi
greinar í blöð og tímarit. Þá birtast heilsu­
skilaboð frá stöðinni reglulega, bæði í
blöðum og ljósvakamiðlum.
„Lykillinn að árangri á sviði forvarna er
samstarf og víðtæk þverfagleg heildræn
vinnubrögð sem byggja á þekkingu. Við
búum hins vegar í síbreytilegu umhverfi
og ekkert gerist af sjálfu sér. Því er
mikilvægt að hafa vakandi auga fyrir þróun
og breytingum í samfélaginu og þar á
heilsugæslan drjúgan hlut að máli enda má
segja að hún sé hornsteinn forvarnastarfs í
landinu. Að forvarnastarfi þurfa sem flestir
að standa: opinberir aðilar, grasrótarsamtök
og einkageirinn. Einnig þarf að vekja fólk til
umhugsunar um eigið heilbrigði og velferð
og beina sjónum að þeim möguleikum sem
hver maður hefur til að hafa áhrif á eigin
heilsu og líðan.“
Samvinna við skólasamfélagið
Upplýsingar um möguleika til heilsueflingar
þurfa að vera öllum aðgengilegar, segir
Guðrún sem leggur áherslu á að allur
fróðleikur á vegum Lýðheilsustöðvar sé
settur fram á því tungutaki sem almenningur
eigi auðvelt með að tileinka sér.
„Sérstök ástæða er til að huga að
heilsu barna og unglinga. Innan
Lýðheilsustöðvar er lögð áhersla á góða
samvinnu við skólasamfélagið enda
viljum við stuðla að markvissu forvarna­
og heilsueflingarstarfi í leik­, grunn­ og
framhaldskólum. Markmiðið með slíku er
að efla sjálfsvitund og ­traust nemenda
þannig að þeir tileinki sér lifnaðarhætti sem
stuðla að andlegri og líkamlegri vellíðan
með því að borða hollan mat, stunda
reglulega hreyfingu og útivist, hafna
tóbaki, áfengi og öðrum vímuefnum,“
segir Guðrún sem í þessu sambandi nefnir
heilbrigðisfræðsluverkefnið 6H heilsunnar,
samstarfsverkefni Lýðheilsustöðvar
og Miðstöðvar heilsuverndar barna en
viðfangsefnin þar eru hollusta, hvíld,
hreyfing, hreinlæti, hamingja, hugrekki
og kynheilbrigði.
Á heimavelli í geðhjúkrun
Guðrún Guðmundsdóttir nam ung við
Verslunarskóla Íslands og lauk síðar
sjúkraliðanámi. Hún útskrifaðist árið 1994
með BS­próf í hjúkrun frá Háskóla Íslands.
Strax í grunnnámi í hjúkrunarfræðum
segist hún hafa fundið sig á heimvelli þegar
hún starfaði á geðsviði og fyrstu árin eftir
brautskráningu starfaði hún á geðdeild
Sjúkrahúss Reykjavíkur í Fossvogi, fyrst
sem almennur hjúkrunarfræðingur og
síðar deildarstjóri.
„Ég starfaði svo um tíma sem verkefnastjóri
á geðsviði og stýrði vinnu við þýðingu
og forprófun RAI­MH­matstækisins
(Resident Assessment Instrument –
Mental Health) sem er yfirgripsmikið
staðlað matstæki. Þar er ástand og staða
sjúklinga greind mjög nákvæmlega svo
veita megi þeim sem allra besta þjónustu.
Einnig getur matstækið stutt við gerð
kostnaðargreininga, árangursmælinga og
gæðavísa.“
Guðrún lauk árið 2004 meistaraprófi
frá hjúkrunarfræðideild HÍ. yfirskrift
lokaverkefnis hennar var „Hjálparleit
einstaklinga sem eiga við andlega
vanlíðan að stríða“. Byggðist verkefnið
á gögnum úr rannsókn prófessors
Rúnars Vilhjálmssonar sem nefndist
Heilbrigði og lífskjör Íslendinga. Í verkefni
sínu skoðaði Guðrún meðal annars í
hvaða mæli einstaklingar, sem þjást af
andlegri vanlíðan, leituðu til hinna ýmsu
fagaðila í heilbrigðisþjónustunni auk þess
sem kannað var hvort munur væri á
þjónustunotkun eftir þjóðfélagshópum.
Börnin þurfa að læra
Guðrún kom til starfa á Lýðheilsustöð
í september 2004 og hafði þá nýlokið
meistaranámi sínu. „Ég sá mikil
sóknarfæri felast í því að starfa að
geðheilbrigðismálum á þessum vettvangi
þar sem áhersla er lögð á hvað hefur mest
áhrif á heilbrigði og hvernig uppbygging
samfélagsins alls hefur áhrif á líf fólks.
Andleg og líkamleg heilsa barna og
unglinga leggur grunninn að velferð þeirra
í lífinu og allt forvarnastarf þarf að ráðast
af þessu samspili. Börn þurfa að læra að