Morgunblaðið - 24.09.2015, Blaðsíða 73

MINNINGAR 73
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. SEPTEMBER 2015
✝ Birgir Eydalfæddist 1. nóv-
ember 1925 á Ak-
ureyri. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð 14. sept-
ember 2015.
Foreldrar hans
voru Ingimar Ey-
dal, kennari og rit-
stjóri, f. 7. apríl
1873, d. 28. desem-
ber 1959, og kona
hans Guðfinna Jónsdóttir
húsmóðir, f. 17. september 1881,
d. 23. september 1956.
Birgir var yngstur sinna
prentverki allan sinn starfsferil,
m.a. í Prentverki Akraness,
Prentsmiðju Björns Jónssonar á
Akureyri og Félags-
prentsmiðjunni, en lengst af
starfaði hann hjá prentsmiðju
Þjóðviljans og prentsmiðju Sam-
bandsins, þar sem hann lauk
starfsferli sínum.
Árið 1958 kvæntist Birgir
Selmu Jóhannsdóttur, f. 1937,
þau skildu. Börn þeirra eru: 1)
Agnes, f. 1958, líffræðingur. 2)
Hákon, f. 1959, múrarameistari.
3) Þorvaldur (Orri), f. 1963, kjöt-
iðnaðarmaður. 4) Stefán, f. 1972,
tölvunarfræðingur. Barnabörnin
eru níu og langafabarn er eitt.
Útförin verður gerð frá Foss-
vogskapellu í dag, 24. september
2015, kl. 13.
systkina, en þau
voru: Hörður Ólaf-
ur, f. 1909, d. 1976,
Margrét Hlíf, f.
1910, d. 1977,
Brynjar Víkingur,
f. 1912, d. 1995,
Þyri Sigfríður, f.
1917, d. 2009.
Birgir nam
prentnám í Prent-
verki Odds Björns-
sonar á Akureyri
og lauk þar námi sem prentari
1943. Hann sótti einnig nám-
skeið Bókiðnskólans í Kaup-
mannahöfn 1948. Birgir vann að
Pabbi minn hafði þá náðargáfu
að geta sagt skemmtilega frá
mönnum og málefnum, hann
gerði frásagnir lifandi og oft
spaugilegar. Gott skap og kímni-
gáfa voru hans aðal. Því var það
oftar en ekki að fólk settist niður
með honum með kaffibolla eða
eitthvað sterkara til þess að
hlusta á sögur og gera að gamni
sínu.
Hann vann við prentverk alla
sína tíð og oft var glatt á hjalla í
vinnunni, kjallarinn í gamla Sam-
bandshúsinu var vinsæll við-
komustaður margra, en þar réðu
pabbi og Brandur ríkjum og
skemmtu sér og gestum og gang-
andi.
Pabbi var mjög liðtækur
bridge-spilari og tók þátt í liða-
keppnum og mótum á sínum
tíma. Hann bjó á Lindargötunni
áður en hann fór á hjúkrunar-
heimilið Sunnuhlíð. Þar voru
miklir bridge-spilarar á sama
tíma og var oftar en ekki spilað
klukkutímum saman daglega
með tilheyrandi athugasemdum
og endurskoðun eftir hvern
hring.
Þegar litið er yfir farinn veg er
margs að minnast og upp úr
standa tjaldútilegur víða um land
og sumarbústaðaferðir í Laugar-
dalinn. Alltaf var gott veður í end-
urminningunni, nema þegar við
þurftum að pakka saman í hvelli
um miðja nótt í Hljóðaklettum
þar sem gerði úrhellisrigningu og
vegurinn upp á þjóðveginn var
moldarvegur sem varð fljótt að
einu allsherjar foraði og ófær, við
rétt sluppum, þetta var líka æv-
intýri. Akureyrarferðirnar að
sumri standa þó alveg upp úr og
hafa yfir sér ákveðinn ljóma, að
hitta allt frændfólkið, það var allt-
af glatt á hjalla, yndisleg matar-
boð og endalaus hlýja og gleði.
Pabbi var reffilegur á velli og
bar sig alla tíð mjög vel. Hann
kom ávallt til dyranna eins og
hann var klæddur en þrátt fyrir
galsa og glettni út á við var hann í
raun mikill prívatmaður með sig
og sitt. Það hefur gengið á ýmsu á
langri ævi, en upp úr standa góð-
ar stundir og glettinn svipur.
Hafðu þökk fyrir allt, blessuð
sé minning þín.
Agnes.
Hann Birgir tengdafaðir minn
er allur. Hann hlaut friðsælt and-
lát hinn 14. september sl.
Birgir var borinn og barn-
fæddur Akureyringur og sleit þar
barnsskónum. Sem ungur maður
stundaði hann íþróttir og útivist
og þótti mjög efnilegur sundmað-
ur og gekk yfir Kjöl svo eitthvað
sé nefnt. Tónlistin var honum í
blóð borin og lærði hann á klarin-
ett og lék í lúðrasveitum, bæði
norðan og sunnan heiða. Hann
tók þátt í síldarævintýrinu og
stundaði sjóinn um tíma. Aðal-
starf hans var þó alla tíð prent-
verk og lærði hann þá iðngrein á
Akureyri en vann að henni að
mestu í Reykjavík. Ég kynntist
Birgi fyrst fyrir rúmum aldar-
fjórðungi þegar við Agnes dóttir
hans fórum að vera saman og
varð seinna konan mín en mestu
kynni mín af honum voru þó ekki
fyrr en Birgir var kominn á
hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð hér
í Kópavoginum. Þangað lágu oft
leiðir okkar Agnesar og þar
ræddum við Birgir um alla heima
og geima enda vel fróður um flest
málefni mannsandans. Hann var
ævinlega hnyttinn í tilsvörum og
kunni að segja skemmtilega frá
og gera frásögnina vel lifandi.
Hann vissi vel að hverju stefndi
og tók því með sinni stóísku ró og
talaði um ferðina löngu sem hann
væri að fara í. Og nú er hann far-
inn í ferðina löngu og sofnaður
svefninum langa eftir nær níutíu
ára veru hér á þessari jörð.
Hvíl í friði Birgir minn.
Sigurkarl (Kalli)
tengdasonur.
Vorið sem ég útskrifaðist úr
skóla fór ég að vinna á Þjóðvilj-
anum. Meðal annarra verkefna
sem ég hafði var símavarsla. Eitt
sinn var hringt og spurt um Lilla
Ingimars, ég kannaðist ekkert við
þá persónu en fékk að vita að Lilli
Ingimars og Birgir Eydal væru
einn og sami maður. Daginn eftir
kom Birgir upp á skrifstofu til að
gera grein fyrir sér. Þar sem
hann stóð í dyrunum vissi ég allt í
einu að þarna stóð maðurinn í lífi
mínu, maðurinn sem ég mundi
lifa lífinu með. Og þannig varð
það. Við gengum í hjónaband og
eignuðumst fljótt þrjú börn,
seinna kom fjórða barnið. Við
keyptum íbúð í Vesturbænum til-
búna undir tréverk, eins og þá
tíðkaðist. Með hjálp vina og
vandamanna og handlagni Birgis
var hægt að flytja inn og hefja
dagleg störf. Birgir vann mikið,
prentaði t.d. Þjóðviljann á nótt-
unni og seinna Alþýðublaðið.
Hann var flinkur í sínu fagi og
gjarnan kallaður til ef vel átti að
vanda til verka, t.d. vegna útgáfu
betri tímarita o.fl. Lífið gekk sinn
vanagang við leik og störf og af-
borganir af lánum og standa í
skilum við hússjóðinn og annað
sem viðkemur heimilisrekstri og
allt gekk upp. Lífið var gott.
Seinna eignuðumst við Skoda og
fórum að ferðast um landið í sum-
arfríum. Með börnin í aftursæt-
inu, Belgjagerðartjaldið og prím-
us nutum við lífsins í útilegum.
Þessar ferðir enduðu alltaf á Ak-
ureyri hjá systrunum á Gils-
bakkaveginum þar sem gist var í
góðu yfirlæti og svo hófust matar-
og kaffiboð hjá bræðrunum og
þeirra fjölskyldum. Saman fóru
svo fjölskyldurnar á þremur eða
fleiri bílum í „konvoj“ í Mývatns-
sveit. Oft var gist og dvalið í
Vaglaskógi. Þá var sól í hjarta og
sól í sinni, gleði og gaman. En svo
komu brestir í hjónabandið og
eftir tuttugu ára sambúð slitum
við sambúðinni. Með fjögur börn
og hóp af barnabörnum hlutum
við að hittast í afmælum og á há-
tíðis- og tyllidögum og alltaf var
gaman að hittast, segja sögur og
hlæja.
Ég kveð góðan mann með
þakklæti fyrir allar þær ljúfu og
skemmtilegu stundir sem við átt-
um saman.
Selma.
Birgir Eydal
✝ Ásthildur Al-freðsdóttir
fæddist 5. mars
1954. Hún lést 14.
september 2015 á
líknardeild Land-
spítalans í Kópa-
vogi.
Foreldrar henn-
ar voru Alfreð
Jústsson, f. 17.
nóvember 1912, d.
8. febrúar 1985,
og Hulda Helgadóttir, f. 7.
september 1915, d. 28. sept-
ember 2000. Eftirlifandi eig-
inmaður Ásthildar er Þórhall-
ur Birgir Jónsson, f. 14.
ágúst 1950. Þórhallur er
steinsmiður og vann frá unga
aldri í steinsmiðjunni Mosaík
sem hann síðan rak í tuttugu
ár ásamt systradætrum sín-
um. Foreldrar Þórhalls voru
Systkini Þórhalls eru: Pála H.
Jónsdóttir, eiginmaður Walt-
er Ferrua Jónsson, Álfhildur
Jónsdóttir, eiginmaður Þor-
lákur Guðmundsson, Dag-
björt Jónsdóttir, eiginmaður
Sigurður Konráðsson. og
Guðbrandur Jónsson, eig-
inkona Dóra Sólrún Krist-
insdóttir.
Ásthildur fæddist og ólst
upp á Seftjörn á Seltjarn-
arnesi og bjó einnig nær alla
sína ævi á Seltjarnarnesi. Eft-
ir að skólagöngu lauk frá
Mýrarhúsaskóla vann hún við
skrifstofustörf í frystihúsinu
Ísbirninum á Seltjarnarnesi,
síðan í vefnaðarvöruverslun á
Dunhaga og hún var einnig
dagmamma í nokkur ár. Eftir
að dóttirin fæddist var hún
heimavinnandi. Ásthildur og
Þórhallur kynntust ung að
árum og giftu sig 23. sept-
ember 1972. Ásthildur var
mikil hannyrðakona og liggja
eftir hana mörg slík verk.
Útför Ásthildar fer fram
frá Seltjarnarneskirkju í dag,
24. september 2015, kl. 13.
Jón Frímannsson,
f. 12. mars 1913,
d. 6. júní 1994, og
Auður Gísladóttir,
f. 5. nóvember
1921, d. 22. nóv-
ember 2013. Dótt-
ir Ásthildar og
Þórhalls er Gyða
Þórhallsdóttir, f.
23. mars 1981.
Hún er dokt-
orsnemi í ferða-
málafræði við Háskóla Ís-
lands. Systkini Ásthildar eru:
Jón Alfreðsson, sambýliskona
Jóhanna Dóra Jóhannesdóttir,
Gunnar Þór Alfreðsson, eig-
inkona Katrín Weywadt
Björnsdóttir, Baldur Al-
freðsson, eiginkona Ingibjörg
Magnúsdóttir, Helgi Már Al-
freðsson, eiginkona Kristín
Theodóra Hallgrímsdóttir.
Elsku Ásta, frænka og vinkona,
þú varst okkur svo kær, þú opn-
aðir heimili þitt og Bigga fyrir
okkur, við vorum alltaf velkomin.
Ég kynntist þér þegar við vor-
um að koma út á Nes að heim-
sækja mömmu þína, hana Huldu
ömmu hans Gunna.
Og þegar við vorum að skreppa
í bæinn með krakkana okkar litla
var alltaf sagt: förum í heimsókn
til Ástu frænku.
Mér þótti svo vænt um að þú
skyldir gefa mér armbandið sem
þú fékkst eftir mömmu þína. Það
var líka alltaf gaman að fá ykkur í
heimsókn til okkar upp á Skaga.
Mikið leituðum við til ykkar
með að fá góð ráð og álit á hinu og
þessu. Þær voru margar ferðirnar
í bílskúrinn til Bigga. Eins ef verið
var að gera eitthvað hér heima þá
voruð þið boðin og búin að hjálpa.
Þú sýndir okkur svo mikinn kær-
leik og vináttu.
Gegnum tíðina fórum við sam-
an í margar útilegur og það elsk-
uðum við öll og allar Danmerkur-
ferðirnar okkar saman til Villu og
Johns, við höfum ekki tölu á þeim
en þær voru allar yndislegar og
ógleymanlegar. Handavinna var
þér hugleikin og þú hjálpaðir mér
með svo margt og áttum við marg-
ar stundirnar saman með prjón-
ana.
Þú áttir hugmyndina að matar-
klúbbnum okkar góða, vorum við
vinahópurinn saman, það voru
gæðastundir, flottur veislumatur,
mikið spjallað og prjónað.
Þú tókst veikindum þínum af
æðruleysi og kvartaðir aldrei, síð-
asta ár var mjög erfitt hjá þér, þú
varst mjög dugleg, þó að þú værir
mikið veik komuð þið Biggi i síð-
ustu útileguna þína, og vorum við
saman á grænum baunum í júnílok.
Elsku Ásta, við kveðjum þig
með söknuði og þökkum þér fyrir
allt og allt, fyrir ógleymanlegar og
dýrmætar samverustundir og
minningar sem við geymum í
hjörtum okkar.
Elsku Biggi og Gyða, missir
ykkar er mikill. Sendum ykkur
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur og biðjum góðan Guð að vera
með ykkur og styrkja.
Steina Ósk, Gunnar
og fjölskylda.
Nú á þessu hausti þegar laufin
og gróðurinn eru byrjuð að fölna
og taka á sig annan lit er komið að
kveðjustund. Margar minningar
koma upp í hugann á svoleiðis
stundum. Nú þegar við kveðjum
Ástu, eins og við kölluðum hana
alltaf í fjölskyldunni, leita á mig
góðar og fallegar minningar um
kynni okkar í rúm 42 ár.
Ég kynntist þér 1973 þegar ég
giftist inn í sömu fjölskyldu og þú
og við urðum svilkonur. Við urð-
um strax góðar vinkonur og er
góðsemi þín við mig mér mjög
minnisstæð. Alltaf þegar ég kom í
bæinn gisti ég hjá ykkur Bigga,
fyrst á Meistaravöllunum og síðan
á Vesturströndinni. Þegar við
Brandur giftum okkur fékk ég
brúðarkjólinn þinn lánaðan, en
kjólinn saumaði Pála mágkona
okkar á þig þegar þú giftist Bigga.
Það var auðsótt mál að ég fengi
hann að láni. Við höfum verið sam-
ferða í svo mörgu, fórum saman til
Mallorka 1974 ásamt öllum vinum
ykkar Bigga, sú ferð var mjög
skemmtileg. Við eignuðumst
stelpurnar okkar Gyðu og Eddu
Sif með fimm daga millibili og svo
þegar við fluttum suður og á Nes-
ið þá stóðuð þið Biggi við bakið á
okkur í flutningum. Þú kenndir
mér margt um saumaskap þegar
við saumuðum alla kjólana og
kápurnar á stelpurnar okkar.
Þú varst mikil hannyrðakona,
saumaðir föt, pjónaðir peysur á
fjölskylduna og seinni árin fórstu
yfir í bútasauminn. Vandvirknin
og natnin var til mikillar fyrir-
myndar í öllu sem þú tókst þér
fyrir hendur.
Nú ertu búin að fá hvíldina eftir
margra ára baráttu við illvígan
sjúkdóm. Barátta sem tók mörg
ár, mikla orku og mikla vanlíðan.
Þú varst samt ótrúlega sterk og
hafðir svo mikinn lífsvilja, misstir
aldrei vonina um bata. Alltaf svo
ákveðin í að gefast ekki upp. Bar-
áttuþrekið og dugnaðurinn var al-
veg ótrúlegur. Þrátt fyrir veikindi
varstu alltaf til staðar fyrir fjöl-
skylduna þína, þú varst þeim mik-
il stoð og stytta, alltaf svo traust
og kærleiksrík.
Ég kveð þig, kæra svilkona,
með virðingu og þakklæti í huga.
Þakklæti fyrir öll árin sem við átt-
um samleið. Ég veit að þú ert
komin á betri stað þar sem þú get-
ur hvílst. Takk fyrir samfylgdina
og allar samverustundirnar, takk
fyrir allt. Hvíldu í friði.
Elsku Biggi og Gyða, megi Guð
styrkja ykkur og styðja á þessum
erfiða tíma og ég votta ykkur
mína dýpstu samúð. Megi minn-
ing um góða, yndislega eiginkonu
og mömmu lifa. Einnig sendi ég
öllum systkinum, ættingjum og
vinum samúðarkveðjur.
Kom, huggari, mig hugga þú,
kom, hönd og bind um sárin,
kom dögg og svala sálu nú,
kom sól og þerra tárin,
kom hjartans heilsulind,
kom heilög fyrirmynd,
kom ljós og lýstu mér,
kom líf er ævin þver,
kom eilífð bak við árin.
(Valdimar Briem.)
Dóra Sólrún.
Elsku Ásta. Þá er komið að
kveðjustund, þú ert farin og laus
við erfiðleikana sem fylgdu þess-
um illvíga sjúkdómi sem þú glímd-
ir svo lengi við. Æðruleysi þitt var
áðdáunarvert í baráttunni, og
aldrei fann maður uppgjöf hjá
þér.
Margar góðar stundir áttum
við saman í útilegum víða um land
og er okkur það mjög minnisstætt
þegar þú komst út úr fellhýsinu
ykkar með stærðar marengstertu
fyrsta kvöldið í fyrstu útilegunni
okkar saman. Matarklúbburinn
var okkur öllum kær, og áttum við
vinahópurinn margar skemmti-
legar samverustundir þar. Þú
varst mikil hannyrðakona og hitt-
umst við aldrei öðruvísi en að
prjónarnir væru teknir með. Þín
verður sárt saknað í vinahópnum.
Elsku Biggi og Gyða, hugur
okkar er hjá ykkur á þessum erf-
iða tíma.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Takk fyrir góða vináttu, þínir
vinir,
Tone og Sindri.
Ásthildur
Alfreðsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og systir,
NÍNA JENNÝ KRISTJÁNSDÓTTIR,
Suður-Nýjabæ,
Þykkvabæ,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands
miðvikudaginn 16. september. Útförin fer
fram frá Þykkvabæjarkirkju laugardaginn
26. september kl. 11.
.
Kristján Erling Kjartansson, Pálína Auður Lárusdóttir,
Guðrún Ágústsdóttir, Óskar Guðbjörn Jónsson,
Sigríður Ingunn Ágústsdóttir,
Gísli Ágústsson, Erla Þorsteinsdóttir,
Gestur Ágústsson, Birna Guðjónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og systkini.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar okkar
ástkæru móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
SIGRÍÐAR S. BERGMANN,
Hlíðarhvammi 3,
Kópavogi.
Starfsfólki Kríulundar á Hrafnistu
Boðaþingi viljum við færa sérstakar þakkir fyrir
þá umhyggju og vinsemd sem hún naut síðustu æviárin.
.
Sverrir B. Friðbjörnsson, Steinunn M. Benediktsd.,
Ingibjörg V. Friðbjörnsd., Niels Davidsen,
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN FJÓLA KRISTJÁNSDÓTTIR,
áður til heimilis að
Skeiðarvogi 107, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
fimmtudaginn 17. september.
Hún verður jarðsungin frá Seljakirkju
mánudaginn 28. september klukkan 13.00.
.
Stefán Árni Stefánsson,
Guðmunda Hergeirsdóttir á Mýrini,
Ísak Esteban, Sölvi og Bergur Ingi.