Þjóðmál - 01.03.2012, Blaðsíða 12

Þjóðmál VOR 2012 11
settist ekki að í forsætisráðuneytinu fyrr en
1 . febrúar 2009, eftir að lykilákvarðanir um
viðbrögð við hruninu höfðu verið teknar og
stefnan mörkuð um meginaðgerðir vegna
þess . Hið versta er að framkvæmd stefn­
unnar hefur verið í höndum óhæfra ráðherra
og seðlabankastjóra . Sannaðist þetta best í
Icesave­samningaferlinu og vandræða gang­
inum við að afnema gjaldeyrishöft in .
Þegar litið er á ytri umgjörð þjóðarbú­
skaparins um þessar mundir verður vart á
betra kosið, sérstaklega í samanburði við
raunir annarra þjóða . Mikill fiskur berst á
land og verðmæti hans er mikið, álver hér
á landi eru meðal hinna hagkvæmustu í
heimi, fjöldi ferðamanna stefnir í 700 .000
á ári og sé litið til flugrekstrar er spáð 7%
vexti á sama tíma og stöðnun er austan hafs
og vestan, ef ekki beinn samdráttur .
Yfir framkvæmdavilja þjóðarinnar hvílir
hins vegar lamandi skattheimtuhrammur
ríkisstjórnarinnar og meginmarkmiðin þrjú
sem nefnd voru í upphafi skapa upplausn og
óvissu . Þá hefur ríkisstjórnin farið eyðandi
hendi um innviði stjórnsýslunnar með
breytingum á stjórnarráðinu og uppstokkun
ráðuneyta . Í því efni hefur hún misnotað
skýrslu rannsóknarnefndar alþingis á hinn
herfilegasta hátt og skýlt sér á bak við illa
unnar álitsgerðir háskólamanna sem hika
ekki við að veita stjórnarherrunum fræðilegt
skjól með aðstoð hlutdrægra fréttamanna
og álitsgjafa ríkisútvarpsins .
Í skjóli ríkisstjórnarinnar og meirihluta
hennar á þingi hafa hinir misvitru fræði­
menn og álitsgjafar leitast við að ná sér
niðri á andstæðingum sínum eftir að hafa
þjáðst sem ímyndaður minnihlutahópur í
tæpa tvo áratugi . Er svo komið að það vekur
undrun erlendra manna hve fúst þetta fólk
er til að ganga í spunalið stjórnarherranna .
Sambærileg þjónkun þekkist ekki annars
staðar í vestrænum lýðræðisríkjum, hana
megi helst greina í Rússlandi Pútíns .
II .
Af þremur lokamarkmiðum ríkisstjórnar­
innar skal fyrst litið til þess hvernig staðið
er að breytingum á lögunum um stjórn
fiskveiða .
Samkvæmt nýrri skýrslu um sjávarklasann
er framlag hans til landsframleiðslu um
26% . Sjávarútvegurinn skapar því stærstan
hluta útflutningstekna þjóðarinnar . Afkoma
sjávarútvegsins í heild var mjög góð á
árinu 2010, framlegð upp undir 30% af
tekjum . Framlegðin á árinu 2010 var um
60 milljarðar kr . Ætla má að hún nálgist 70
milljarða á árinu 2011 . Þeir sem við þessa
lykilatvinnugrein starfa halda þó að sér
höndum vegna óvissunnar sem ríkisstjórnin
hefur skapað um framtíð hennar .
Í samstarfsyfirlýsingu ríkisstjórnar Sam­
fylkingarinnar og VG frá 10 . maí 2009
var kynnt að endurskoða skyldi lög um
stjórn fiskveiða með það að markmiði að
fiskveiðar umhverfis landið yrðu hagkvæmar
og sköpuðu verðmæti og störf en væru
jafnframt sjálfbærar og vistvænar . Greininni
yrðu sköpuð bestu rekstrarskilyrði og
rekstrargrundvöllur tryggður til langs tíma,
jafnframt yrði leitað sátta um stjórn fiskveiða
og gætt atvinnufrelsis auk þess sem jafnræðis
yrði gætt við úthlutun afnotaréttarins og
aðgengi að hinni sameiginlegu auðlind . Að
hrinda þessum markmiðum í framkvæmd
hefur reynst þung þraut .
Ríkisstjórnin skipaði starfshóp um málið
undir formennsku Guðbjarts Hannes son­
ar, þáverandi þingmanns Samfylkingar­
innar, nú velferðarráðherra . Hópurinn fékk
síðan heitið „sáttanefndin“ og skilaði áliti í
september 2010 .
Í skýrslu hópsins kom fram að byggja ætti
á aflamarks­ og/eða aflahlutdeildarkerfi, en
rétt væri að skoða einstaka þætti kerfis ins
nánar . Við úthlutun afla heimilda bæri að