Þjóðmál - 01.03.2012, Blaðsíða 51

Þjóðmál - 01.03.2012, Blaðsíða 51
50 Þjóðmál VOR 2012 og Vesturlanda um þessar mundir kalli á friðarstefnu, á svipuðum forsendum og hagsmunir Sovétríkjanna gerðu í raun fyrir þremur áratugum . Friðsamleg utan­ ríkisstefna kemur þó eðlilega ekki í veg fyrir að Paul vilji öflugar landvarnir og skilvirkt landamæraeftirlit . Stefna hans í utanríkis­ og varnarmálum hefur gert hann að langvinsælasta frambjóðandanum meðal bandarískra hermanna; þeir skynja að nú­ verandi stefna þjónar ekki bandarískum hags munum og að róttækra breytinga sé þörf . Barátta Rons Paul gegn fyrirt ækja ­hyggju og herskárri utanríkis stefnu tengist nánum böndum, enda lítur hann svo á að óttablandin varnaðarorð í kveðju­ ræðu forsetans Dwights D . Eisenhower árið 1961 hafi því miður ræst, það er að segja að samkrull ráðamanna, stórfyrirtækja og her gagnaiðnaðar (e . military­industrial complex) hafi færst verulega í aukana og stefni Banda ríkjunum í miklar ógöngur; að ákvarðanir slíkrar vafasamrar valdaelítu séu líklegar til að ganga gegn hagsmunum banda rísku þjóðarinnar og hins vestræna heims . Í umræðum um hernaðarátök hefur Ron Paul einnig gagnrýnt harðlega hina formlegu málsmeðferð; hann vill að þingið taki ákvörðun um stríðsrekstur eins og kveðið er á um í stjórnarskránni, en framselji ekki vald sitt til forsetans og framkvæmdavaldsins eins og raunin hefur verið um skeið . Vísun í stjórnarskrána og krafa um að henni sé fylgt er leiðarstef í málflutningi Pauls, ásamt skírskotun í afstöðu stofnfeðra Bandaríkjanna . Af þess­ um sökum hefur hann hlotið viður nefn­ ið kempa stjórnarskrárinnar (e . Champ­ ion of the Constitution) . Paul bendir á að hugmyndir hans um frelsi einstaklinga og friðsamleg samskipti þjóða séu einmitt þær hugmyndir sem stofnfeðurnir töluðu fyrir og sem stjórnarskráin byggist á . Eins og íhaldsmanni sæmir setur hann hugmyndir sínar í sögulegt samhengi og sýnir fram á djúpar rætur þeirra í bandarískri menningu . En ekki þarf þó að leita aftur á 18 . og 19 . öld til að finna hugmyndabræður og ­systur kempu stjórnarskrárinnar . Hugmynda fræði Rons Paul tilheyrir armi Repúblikana­ flokksins, sem var áberandi fyrir seinni heims styrjöldina, en var vikið til hliðar af valdaöflum sem voru fyrirrennarar þeirra sósíaldemókratísku stríðsæstu nýíhalds­ manna sem nú ráða ríkjum í bland við hálfheilaþvegið bókstafstrúarfólk . Armur­ inn hefur verið nefndur Gamla hægrið (e . Old Right) og stefna hans einkennd­ ist af róttækri frjálshyggju og ein dreginni friðarstefnu . Góður vinur Pauls, hag fræð­ ingurinn Murray Rothbard heitinn, fór í fylkingarbrjósti þeirra sem vildu endurvekja Gamla hægrið undir lok síðustu aldar . Í því augnamiði voru hugtökin „paleo­ conservative“ og „paleo­libertarian“ búin til, en paleo er latneskt orð sem merkir gamall . Mikið af afbragðsfólki tilheyrði Gamla hægrinu, þar á meðal Robert Taft, Rose Wilder Lane, H . L . Mencken, Albert Jay Nock, William Faulkner, Isabel Paterson og Frank Chodorov . Sumir vilja meina að hvorki fyrr né síðar hafi risið upp jafnöflug og andrík hægri „intelligensía“ og Gamla hægrið í Bandaríkjunum, en því miður höguðu örlögin því svo til að hún vék fyrir lágkúrunni sem nú drottnar í bandarískri stjórnmálaumræðu — hæstu hæðir urðu að djúpum dal . Vin í eyðimörkinni er þó Ludwig von Mises­stofnunin, hugveita sem Lew Rockwell stofnaði árið 1982, en hún hefur verið gagnleg bækistöð fyrir íhalds menn og frjálshyggjumenn af gamla skólanum . Rauður þráður í gegnum hugmynda­
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.