Þjóðmál - 01.03.2012, Blaðsíða 65

Þjóðmál - 01.03.2012, Blaðsíða 65
64 Þjóðmál VOR 2012 eftir að hann var látinn laus . Eldri bróðirinn, Harry, fékk hins vegar járnkrossinn tvisvar fyrir vasklega framgöngu á vígstöðvunum . Henný nam kjólasaum og giftist vorið 1926 manni af trúflokki sínum, Robert Goldstein . Hann var tólf árum eldri en hún, fæddur 1893 . Þau eignuðust soninn Peter Lothar í nóvember 1927, og stuttu síðar héldu þau til Kólumbíu, þar sem bróðir Roberts átti gistihús í Medellín, og störfuðu þar næstu árin . Þau Henný og Robert skildu hins vegar í ársbyrjun 1930 og sneru eftir það bæði aftur til Þýskalands .2 Henný fékk vinnu í tískuhúsi í Berlín og varð forstöðukona þess . Eftir valdatöku nasista í ársbyrjun 1933 ókyrrðust þau bæði í Þýskalandi . Robert, sem var mjög vinstri sinnaður, flýði til Frakklands, en Henný svaraði auglýsingu, sem birtist sumarið 1934 í þýsku blaði um, að kjólameistara vantaði á saumastofunni Gullfossi í Reykjavík . Hún var ráðin og hélt ein síns liðs til Reykjavíkur þá um sumarið . Hún gat sér gott orð, og ári síðar var hún endurráðin til þriggja ára og fékk líka dvalarleyfi þann tíma . Þá sendi hún eftir móður sinni og syni, sem komu til Íslands sumarið 1935 . Leigði þessi litla fjölskylda sér herbergi að Garðastræti 9 .3 Í Reykjavík kynntist Henný Hendrik Ottós syni, sem var ákafur andstæðingur nas­ ismans og reyndist mörgum þýskum flótta­ mönnum af gyðingaættum vel . Best reyndist hann þó Henný . Þegar ráðningarsamningur hennar var á enda sumarið 1938, hugðist hún stofna eigin saumastofu . Þá kærði vinnuveitandi hennar hana fyrir yfirvöldum, þar eð atvinnu­ og dvalarleyfi hennar var að renna út . Var þetta venjulega látið óátalið, ef athygli yfirvalda var ekki vakin sérstaklega á því . Skömmu áður en vísa átti Henný úr landi, greip Hendrik til þess ráðs að kvænast henni, en við það öðlaðist hún íslenskan ríkisborgararétt, svo að hún gat dvalist hér áfram ásamt móður sinni og syni, en ella hefði hún orðið að snúa aftur til Þýskalands, þar sem ofsóknir mögnuðust nú mjög gegn gyðingum . Vinnuveitandi hennar höfðaði samt sem áður mál gegn henni fyrir samningsrof, og dæmdi Hæsti­ réttur honum nokkrar bætur úr hendi hennar .4 Næstu árin rak Henný saumastofu í Kirkjuhvoli við Kirkjutorg nálægt dóm­ kirkjunni . Tókust góðar ástir með þeim Hendrik, og gekk hann syni hennar í föður stað . Haustið 1938 komst einnig eldri bróðir Hennýar, Harry Rosenthal, til Íslands . Í Þýskalandi hafði hann verið einn af forstjórum skófyrirtækisins mikla, Salamanders, og setið í íþróttaráði Berlínar, enda hafði hann iðkað knattspyrnu á yngri árum og verið dómari á Olympíuleikunum í Amsterdam 1928 . Hann skildi allar eigur sínar eftir í Þýskalandi, þar á meðal íbúð, bíl og sumarbústað, nema hvað hann tók með sér hingað gullúr og Leica­myndavél, sem hann seldi í Reykjavík og keypti fyrir andvirðið lítinn reit í jaðri bæjarins, þar sem hann ræktaði grænmeti og seldi bæjarbúum . Unnusta hans, Hildegard Heller, kom til landsins sumarið 1939, og þau gengu í hjónaband og fluttust til Akureyrar, þar sem þeim vegnaði vel . Gerðist Harry íslenskur ríkis borgari og kallaðist Höskuldur Mark­ ús son .5 Yngri bróðirinn, Siegbert Meinhardt, var kyrr í Berlín, þar sem hann var skrifstofu­ maður . Til þess var sú ástæða, að hann og kona hans, Erna, höfðu lengi þráð og reynt að eignast barn, en það tókst loks sumarið 1939, skömmu áður en Þjóðverjar réðust inn í Pólland og seinni heimsstyrjöldin hófst . Var hinum nýfædda syni þeirra gefið nafnið Denny . Hendrik og Henný buðust til að taka við sveininum til fósturs, en Siegbert og Erna gátu ekki hugsað sér að senda hann burt .6 Í stríðinu skrifuðust fjölskyldurnar í Berlín og Reykjavík á fyrir milligöngu Rauða krossins . Þá hafði Siegbert misst starf sitt, og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.