Þjóðmál - 01.03.2012, Síða 39
38 Þjóðmál VOR 2012
viðurkenning fyrir Kaupþing“ og að þau
sýndu „styrk Kaupþings“ .6
Þegar því var velt upp í fjölmiðlum nokkru
eftir fall Kaupþings að um sýndarviðskipti
hefði verið að ræða sendi Sigurður Einarsson,
fyrrverandi stjórnarformaður Kaupþings,
frá sér yfirlýsingu . Þar kom fram að við
skiptin hafi verið „eðlileg og bankanum
sér stakt fagnaðarefni“ . Sagði Sigurður að
sjeik inn hafi verið persónulega ábyrgur fyrir
kaup unum .7 Síðar hefur komið í ljós að svo
var ekki .
Með kaupum jafnfjársterks aðila og Al
Thani á hlut í Kaupþingi voru send þau
skilaboð út á markaðinn að hann áliti bréfin
verðugan fjárfestingarkost . Hin meintu kaup
sjeiksins mátti líta á sem traustsyfirlýsingu
við Kaupþing, líkt og Hreiðar Már Sigurðs
son, forstjóri bankans, sagði raunar
sjálfur í samtali við Morgunblaðið þegar
viðskiptin voru kunngjörð . Þá lá ekki fyrir
hversu litla áhættu sjeikinn bar og hvernig
Ólafur Ólafsson hafði fjármagnað kaupin
til helminga með láni frá Kaupþingi án
nokkurrar persónulegrar ábyrgðar .8
Shópurinn
A lThanifléttan minnir um margt á aðkomu þýska einkabankans Hauck
& Aufhäuser að kaupum Shópsins á
kjölfestuhlut ríkisins í Búnaðarbanka
í ársbyrjun 2003, en Ólafur Ólafsson
var í fararbroddi Shópsins . Shópurinn
samanstóð af félögum og einstaklingum
sem flestir höfðu tengst Sambandi íslenskra
samvinnufélaga og höfðu einnig haft ítök
6 Ákæra sérstaks saksóknara samkvæmt lögum
nr . 135/2008 á hendur Hreiðari Má Sigurðssyni,
Sigurði Einarssyni, Ólafi Ólafssyni og Magnúsi Guð
mundssyni, dags . 16 . febrúar 2012 .
7 „Leitað í sumarhúsi Ólafs Ólafssonar“ . Fréttir
Stöðv ar 2, 24 . maí 2009 .
8 „Sheik AlThani er með ástríðu fyrir veðhlaupahest
um“ . visir.is, 22 . september 2008 .
í Framsóknarflokknum . DV sagði frá því
nú á dögunum að aðeins skömmu fyrir
einkavæðingu Búnaðarbankans, eða í
desember 2002, hefði Ker hf ., þar sem
Ólafur réð ríkjum, afsalað sér húseigninni
Hverfisgötu 33 til Framsóknarflokksins .9
Rætt var um að virt erlend fjármálastofnun
yrði með Shópnum, en á þeim tíma var
ekki greint frá því opinberlega hvaða erlenda
fjármálastofnun ætti í hlut . Opinberlega var
nefnt að Shópurinn væri í viðræðum við
alþjóðlega bankann Société Générale . Þegar
kom að undirskrift samninga reyndist hinn
virti erlendi aðili vera lítill þýskur einkabanki,
Hauck & Aufhäuser . Fátt bendir til þess að
sá banki hafi verið raunverulegur eigandi
hlutarins heldur virðist hann einungis
hafa verið fjárvörsluaðili, að líkindum
fyrir íslenska aðila . Hagnaður vegna sölu
bréfanna kom ekki fram í ársreikningum
þýska bankans líkt og vera skyldi í tilfelli
raunverulegs kaupanda .10 Þá bendir ekkert
til þess að áreiðanleikakönnun hafi verið gerð
á þýska bankanum . Þátttaka virts erlends
fjármálafyrirtækis hafði verið ein af þremur
meginástæðum þess að Shópurinn var talinn
hæfastur til að kaupa Búnaðarbankann . Engu
að síður fékk þýski bankinn undanþágu
frá kaupsamningnum til sölu á hlut sínum
og var látið í veðri vaka að þar væri aðeins
um léttvæga tilfærslu eigna að ræða . Innan
mjög skamms tíma var eignarhlutur þýska
bankans kominn í hendur eignarhaldsfélags
Ólafs Ólafssonar og Kers, þar sem Ólafur réð
sömuleiðis ríkjum .11
Margvísleg viðmið, sem stjórnvöld höfðu
sett, voru þverbrotin við einkavæðingu Bún
aðarbankans . Shópurinn flutti ekkert erlent
9 „Enginn kaupsamningur milli Ólafs og Fram sókn
ar“ . dv.is, 18 . febrúar 2012 .
10 Ársreikningur Hauck & Aufhäuser fyrir árin 2003
og 2005 .
11 Bréf Kristins Hallgrímssonar til viðskiptaráðu
neytis, dags . 27 . febrúar 2004 . Skjalasafn viðskipta
ráðuneytis .