Þjóðmál - 01.03.2012, Side 48

Þjóðmál VOR 2012 47
með því að einkaréttarlegur samningur
fékk sérstaka opinbera viðurkenningu
og allsherjarréttarlegar lögfylgjur á borð
við skattahagræði . En þegar vindáttin í
vestrænum þjóðfélögum breyttist og víðari
skilgreiningu á hjónabandi óx fylgi, þá
kom tengingin við ríkisvaldið íhaldssömu
kristnu fólki í koll, og hinn hefðbundni
hjónabandsskilningur þess mætti mun
meira andstreymi en ella hefði verið . Að
þvinga gildismati á annað fólk hefur jafnan
reynst vera bjarnargreiði við þann málstað
sem barist er fyrir .
En skerðing á persónufrelsi er ekki
aðeins óréttlát og grikkur við þann málstað
sem skerðingin á að þjóna, heldur gildir
hið sama um skerðingu á eignarrétti
fólks og efnahagslegu frelsi þess: slík
skerðing er í mótsögn við samfélag byggt
á sjálfviljugri þátttöku að mati Rons Paul,
auk þess sem hann álítur hana grafa undan
ábyrgðartilfinningu og minnka hagsæld til
muna . Paul telur ríkið ekki vera undanþegið
þeirri almennu siðferðisreglu að þvinguð
millifærsla fjármuna úr einum vasa í annan
sé þjófnaður . Skattheimta yrði því í algjöru
lágmarki í fyrirmyndarríki hans og þvinguð
tekjujöfnun álitin glæpsamleg . Paul heldur
því fram, eins og til að mynda Mises og Rand
á undan honum, að rík vernd eignarrétt­
Ron Paul ásamt Ronald Reagan, fyrrverandi forseta Bandaríkjanna . Paul var lengi meðal náinna samverka manna
Reagans, en sneri baki við honum þegar honum fannst Reagan missa tökin á ríkisútgjöldum og fjarlægjast
ábyrg frjálshyggjusjónarmið . Í kjölfarið yfirgaf Paul Repúblikanaflokkinn um skeið og fór í forsetaframboð
fyrir Frjálshyggjuflokkinn árið 1988 . Nokkrum árum síðar sneri hann aftur í sinn gamla flokk og hefur æ síðan
starfað innan hans, enda hefur hann eignast þar öflugt pólitískt bakland .