Þjóðmál - 01.06.2013, Blaðsíða 71

70 Þjóðmál SUmAR 2013
en verið meðvitaður um að það var ekki í
lagi . Honum þykir súrt í brotið að nú sé
dreift gögnum þar sem hann hafi ekki einu
sinni verið aðili málsins . „Ég hlýt að bíta
frá mér þegar Samkeppniseftirlitið neitar
mér um aðild að máli, neitar mér um þá
réttarvernd sem ég get fengið með því að
vera málsaðili og hefði þannig getað kært
úrskurð og svo framvegis . Nú dreifir þessi
stofnun gögnum um mig . Hún gerði sátt á
grundvelli rangra sakarefna .“
Það var bankastjórum hagfellt að láta
sök frekar falla á kortafyrirtækin en sjálfa
bankana . Fjárhæð sektanna var hins vegar
í samræmi við hið raunverulega sakarefni,
það gjald urðu félögin að greiða í þóknun
fyrir greiðann . Þetta var það sem gerðist og
var gert . Forstjórinn sagði ósatt bæði í þessu
viðtali við DV og einnig í Kastljósi, þ .e . að
stjórn Kreditkorts hefði tekið ákvörðunina
um að ég fengi ekki að koma mínum ábend-
ingum að, að stjórnvaldið SE hefði látið
öðrum eftir að ákveða það! Þetta er ósatt,
hann gerði það sjálfur, en væri skýlaust brot
á réttarfari og reglum stjórnsýsluréttar, ef
satt væri og mætti þá jafnvel hafa orðalagið
„ólögmætt samráð“ um það réttarfarsbrot .
Á meðan á rannsókn málsins stóð kom nýr
hortittur inn í samkeppnislög um að „lög-
persóna“ geti verið málsaðili . Stofnunin leit
svo á að stjórnir félaganna hefðu játað brot
á lögpersónuna . Hvergi í öðrum lögum er
gert ráð fyrir að félag hafi sjálfstæðan vilja,
það samrýmist ekki heilbrigðri skynsemi
og réttarvitund almennings, sem telur að
lögbrot séu á ábyrgð fólks en ekki kenni talna .
Þetta er jafn vitlaust eins og að gera bifreið
að sökudólgi í tilviki ölvunaraksturs .
Að auki gat ég orðið persónulega ábyrgur
eins og lögin voru . Hortitturinn mátti a .m .k .
ekki hafa afturvirk áhrif á mína stöðu . Ekkert
lá heldur fyrir um sátt þegar mér var synjað
um að gefa skýrslu mína . Styður það enn
frekar að óréttmætt hafi verið að neita mér
um áheyrn, að ógleymdri rannsóknarskyldu
þeirri sem stjórnsýslulög áskilja . Allt ber að
sama brunni — réttarfarsbrot, lögfræði fúsk,
og ósannindi .
Forstjórinn vék ekki sæti
SE haldlagði og hefur síðan haft ítarleg gögn um raunveruleg brot bankanna
undir höndum . Ég vísaði ásökunum um
„ólög mætt samráð“ á bug og fullyrti að það
væri hin opinbera stofnun sem braut á mér .
RB var alla tíð í eigu keppinauta og staðlaði
þjónustu þeirra og vöruframboð með
ólögmætum hætti . RB reyndist haldgóð
aðgangshindrun að bankamarkaði í 35 ár .
Samkeppnisyfirvöld settu alla tíð frá 1993
kíkinn fyrir blinda augað hvað RB varðar og
er það ein lögleysan enn . Kjarni málsins er
sá að stofnunin sleppti bönkunum við sekt
í þessu broti og leyfði þeim að samþykkja
annað brot, sem felldi sök á aðra en þá sjálfa,
gegn greiðslu . Náin vinátta forstjórans og
Halldórs J . Kristjánssonar bankastjóra á hér
líklega hlut að máli, eins og kemur fram í
bréfi mínu til SE sem ég ritaði stofnuninni
í desember 2011 (sjá rammagrein 2, bls . 71
og 73) . Forstjóranum bar ótvírætt að víkja
sæti en hann gerði það ekki .
Upphlaup Kastljóss
skv . pöntun utan úr bæ
Ámiðju ári 2009 tók ég sæti í stjórn Líf-eyrissjóðs verslunarmanna sem full-
trúi VR . Sem slíkur átti ég jafnframt sæti
í fyrstu stjórn Framtakssjóðs Íslands slhf .
(FSÍ) . Í febrúar 2011 tók Kastljós RÚV
hina þriggja ára gömlu sátt SE við stjórnir
kortafélaga til umræðu og sáði efasemdum
um hæfi mitt til að sitja í þessum stjórnum
í ljósi málsins . Mér er kunnugt um að þetta
gerði Kastljós skv . ábendingum og pöntun
utan úr bæ . Ekki kannaði Kastljós málið frá