Þjóðmál - 01.06.2013, Blaðsíða 93

Þjóðmál - 01.06.2013, Blaðsíða 93
92 Þjóðmál SUmAR 2013 sérstaklega góð sem fræðirit . Margar betri og frumlegri bækur hafa verið gefnar út . Hugsanlega kemur tvennt til: Hagfræðin í bókinni er „mainstream“, þ .e . fylgir hinum „viðurkenndu“ línum hagfræðinga um orsök og afleiðingar, tengsl og vensl, aðgerðir og eftirköst . Neysla er hagvöxtur, peningaprentun (eða verðbólga) getur aukið verðmætasköpun og seðlabankar björguðu heiminum frá glundroða eftir hrunið haustið 2008 eins og þeir gerðu árið 1929 (bls . 289) . Sprenglærðir hagfræðingar ríkisháskóla og opinberra stofnana hafa ekkert út á hagfræðiskilning höfundar að setja . „Enginn“ þeirra hagfræðinga sem höfundur þekkir til sá fyrir hrunið (bls . 285), en samt skal hagfræði þeirra hampað . Hugsanleg ástæða þeirrar athygli sem þessi bók hefur hlotið er svo einmitt stærsti veikleiki hennar: Hin handahófskennda, mót - sagnakennda og óskipulagða rök semda færsla sem höfundur býður upp á . Les and inn fær það á tilfinninguna að hægt sé að vera með og á móti sömu hlutum, jafnvel á sama tíma, án þess að neitt sé athugavert við það . Fjármagni má bæði verja í neyslu (og fá fram hagvöxt), en líka sóa í neyslu (svo að ekkert verður eftir til fjárfestinga) . Seðlabankar eiga að fá að bjarga heiminum með peningaprentun, en „aukning fjármunaeigna“ er engu að síður slæm og gerir bankana of nýjungagjarna og leikglaða . Er ekki þægilegt að lesa bók sem réttlætir nánast hvaða skoðun sem er, jafnvel tvær um sama málefni, án þess að nokkuð sé athugavert við það? Hnignun hagfræðinnar sem fræðigreinar er ekki ný á nálinni . Sú hnignun hófst að margra mati fyrir alvöru þegar „ofur- hagfræðingurinn“ Keynes gaf út fræga bók sína árið 1936 (The General Theory of Employment, Interest and Money) sem gaf ríkisvaldinu fræðilega afsökun til að leggja smátt og smátt undir sig hagkerfið . Ríkisvaldið víðast hvar greip það tækifæri á lofti og tók sér það vald að geta prentað peninga ofan á rýrnandi forða af góðmálm- um og verða sér þannig úti um nýjan tekju- stofn fyrir utan beina skattheimtu; verð- bólguna . Peningaprentunarvaldið verður ekki tekið svo auðveldlega af ríkisvaldinu, en einmitt af þeirri ástæðu er mikilvægt að koma ríkinu úr þessari starfsemi . Öngstræti hagfræðinnar hafa afvegaleitt stjórn málamenn í næstum 100 ár og afleið - ingarnar hafa verið hrikalegar fyrir almenn- ing allan . Kaupmáttur peninga okkar rýrnar sífellt, og peningaframleiðslu er stöðugt hraðað til að viðhalda áhrifum hennar, og okkur talin trú um að það sé til þess fallið að tryggja „stöðugleika“ og forða okkur frá miklum sveiflum í hagkerfinu . Fjármála kreppur skella reglulega á og með aukinni tíðni og síversnandi afleiðingum . Verðbólga étur upp sparnað okkar, skekkir alla útreikninga á fjárfestingum, færir stjórn- málamönnum mikil völd og gerir hagkerfið allt háð nýprentuðu fé því að enginn sparn- aður er til staðar fyrir fjárfestingar . Alla þessa hagfræði hefur höfundur étið hráa og boðar lesendum sínum aukin ríkis- afskipti, meiri peningaprentun, fleiri regl- ur, höft á fjárfestingar og fjármagnsflutn- inga, aukin umsvif hins opinbera, stofnun ríkisfyrirtækja, hærri tolla, aukinn tilflutn- ing á fé úr vösum þeirra sem þess afla og í vasa einhverra annarra og ríkismataraðstoð, svo að fátt eitt sé nefnt . Er þá línan milli höfundar sem kallar sig umbótasinnaðan kapítalista og yfirlýstra sósíalista orðin ansi þunn . Bókin 23 atriði um kapítalisma sem enginn segir okkur frá gefur okkur kærkomið tæki- færi til að henda ranghugmyndum og sósíal- isma í gervi umbótatillagna í ruslatunn- una og snúa aftur á braut traustra peninga, hagfræðikenninga sem skýra meira en þær rugla og aðskilnaði ríkisvalds og hagkerfis, þ .e . skattheimtu og peningaprentunar .
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.