Gerðir kirkjuþings - 01.01.2014, Blaðsíða 49

49
og gjaldið þá umreiknað í tiltekið hlutfall tekjuskatts. Upphæð gjaldsins hafi verið ákvörðuð í lögum
um sóknargjöld o.fl. nr. 91/1987 og einnig hvaða aðferð átti að nota til að endurskoða fjárhæðina
árlega. Undanfarin fjögur ár þ.e. frá árinu 2009 og einnig á yfirstandandi ári hafi hins vegar fjármála-
og efnahagsráðherra lagt fram á Alþingi lagafrumvörp um ráðstafanir í ríkisfjármálum þar sem
fjárhæð sóknargjalda hafi verið ákvörðuð og skert til eins árs í senn með slíkri löggjöf. Alþingi hafi
ávallt samþykkt frumvörp ráðherra um þessi mál. Gerð var grein fyrir skýrslu nefndar
Innanríkisráðherra sem var skipuð árið 2011 til að meta áhrif niðurskurðar fjárveitinga á starfsemi
þjóðkirkjunnar. Nefndin skilaði skýrslu til ráðherra þann 30. apríl 2012. Meginniðurstöður
nefndarinnar um skerðingu sóknargjalda voru að gjöldin hafa verið skert voru allt að 25% meira en
sambærilegar aðrar stofnanir Innanríkisráðuneytisins hafa þurft að sæta. Þetta hefur einnig áhrif til
lækkunar á tekjur Jöfnunarsjóðs sókna og kirkjumálasjóðs, þar sem tekjur eru tiltekið hlutfall af
sóknargjaldi. Biskup gerði ráðherra sérstaklega grein fyrir því að staða safnaða væri víðast hvar orðin
mjög alvarleg sakir hins áralanga og mikla niðurskurðar á sóknargjöldunum. Víða hefði starfsfólki
verið sagt upp, kirkjum lokað tiltekna daga í viku og nefnt var dæmi um söfnuð sem stefndi í
greiðsluþrot. Sú viðbót við sóknargjöld sem samþykkt var af síðustu ríkisstjórn að greiða tímabundið í
þrjú ár til sókna, samtals kr. 145 millj. dygði skammt í stöðunni.
Fulltrúi fjármála- og efnahagsráðuneytisins spurði hvort til greina kæmi að ríki og kirkja myndu semja
um innheimtu sóknargjalda og að þau tæku árlegum breytingum í samræmi við almennar
verðlagsforsendur fjárlaga eða annan sambærilegan mælikvarða. Af hálfu fulltrúa kirkjunnar var því
svarað til að taka mætti upp viðræður um samkomulag um innheimtu sóknargjalda ef eftir því yrði
leitað formlega.
Það má telja að megintilgangur fundarins hafi náðst, þ.e. að upplýsa nýjan fjármála- og
efnahagsráðherra um mikilvæga þætti í fjárhagslegum samskiptum ríkis og kirkju og þó einkum það
að kirkjan hefur tekist á hendur meiri skerðingar en sanngjarnt og réttlátt getur talist.