Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Síða 9

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Síða 9
vel að taka skrif sín alvarlega: Þegar hann fékk Púshkínverðlaun aka- demíunnar rússnesku árið 1888 sagði hann skemmstum orðum: „Ætli það sé ekki fyrir það hvað ég var iðinn við að veiða krabba." Að loknu læknanámi 1884 gefur Tsjekhov út sína fyrstu bók og starfar sem læknir um skeið skammt frá Moskvu. Arið 1886 hefst sam- starf hans við Súvorín, útgefanda dagblaðsins Novoje vrémja, sem verður einn nánasti vinur hans og síðar útgefandi verka hans. Frægð hans vex hröðum skrefum, bókurn fjölgar, leikritið ívanov er frumflutt 1887. Arið 1890 gerir Tsjekhov sér ferð þvert yfir Síbiríu og til eyjarinnar Sakhalín þar sem hann kynnir sér kjör refsifanga og skrifar síðar bók um þessa „djöflaeyju" Rússlands. 1892 tekur hann virkan þátt í að berjast við hungursneyð og kólerufaraldur í landinu og kaupir sér hús í Melekhovo, skammt frá Moskvu - skrifar þar, tekur á móti gestum af mikilli rausn og læknar bændur sem til hans leita. 1892: Tsjekhov gerir sér ferð til Þýskalands, Frakklands og Ítalíu með Súvorín. 1894: Heilsa Tsjekhovs fer versnandi; hann gengur með berkla. 1896: Leikritið Máfurinn er frumflutt og kolfellur. 1898: Tsjekhov reisir sér hús á Jalta á Krímskaga og dvelur þar löngum síðar - m.a. vegna versnandi heilsu. Samstarf hans hefst við nýstofnað Listaleikhús Staníslavskís í Moskvu. 1901: Frumflutningur á Þremur systrum. Tsjekhov kvænist leikkon- unni Olgu Knipper sem fer með mikilvæg hlutverk í verkum hans. Oftar en ekki er vík milli vina - hann í Jalta, hún í Moskvu. 1902: Tsjekhov segir sig úr Rússnesku akademíunni til að mótmæla því að Maxím Gorkí hefur verið vikið úr henni. 1904: Leikritið Kirsuberjagarðurinn frumflutt (í janúar). Um sumarið - ferð til Þýskalands með Olgu Knipper. 2 júlí lést Tsjekhov í Badenwiler í Svartaskógi aðeins 44 ára að aldri. III. Það fer töluvert fyrir því í bréfum Tsjekhovs, að hann segir mönnum til syndanna. Hann er að reyna að ala þá upp. Reyndar er uppeldi eitt lykilorð í því erindi sem hann á við aðra menn. Hann kann því illa ef Tímarit um bókmenntir og leiklist 7
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.