Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Page 26

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Page 26
Með öðrum orðum: Læknavísindin eru partur af sjálfsaga rithöfundar sem gerði sér það að stefnu að skrifa ekki um annað en það sem hann taldi sig þekkja vel - helsta gagnrýni hans á vin hans Gorkí var einmitt í því fólgin að starfsbróðirinn ungi væri sífellt að „spinna upp" eitthvað urn það sem hann þekkti illa. En hvað sem þessu líður: Tsjekhov var aldrei sáttur við sjálfan sig. Þegar hann hefur fengið Púshkínverðlaunin árið 1888 („líklega fyrir það að ég veiddi krabba") ber hann fram svofellda játningu við vin sinn Súvorín (XI, 289): i sannleika sagt er ég ekki enn byrjaður að skrifa, þótt svo ég hafi fengið þessi verðlaun. í höfði mínu situr efni í firnrn nóvellur og tvær skáldsögur og lætur sér leiðast. Onnur skáldsagan kom mér í hug fyrir löngu og því eru sumar persónur hennar orðnar úreltar áður en þær komust á pappírinn. I höfði mínu er heill her af fólki, sem biður um að fá að komast út og bíður eftir skipun um það. Allt sem ég hefi skrifað til þessa er vitleysa í saman- burði við það sem ég vildi skrifað hafa, og mundi skrifa með hrifningu. Ári síðar er engu líkara en draumurinn um Bókina Sjálfa sé að rætast. í bréfi til sama Súvoríns segir (XI, 344): Hvað haldið þér! Ég er að skrifa skáldsögu!! Ég skrifa og skrifa og það sér ekki fyrir endann á öllum þeim skriftum. Ég byrjaði á henni, þ.e.a.s. skáldsögunni, með því að leiðrétta og stytta heilmikið það sem ég var búinn að skrifa áður. Ég er búinn að draga skýrt fram níu andlit eða svo. Eða sú söguflækja! Ég kalla þetta „Sögur úr lífi vina minna" - og skrifa í formi einstakra afmarkaðra þátta, sem eru tengdir sín á rnilli með sameiginlegum þræði, hugmyndum og persónum. Hver saga ber sitt heiti. En haldið ekki að þetta verði skáldsaga saumuð saman úr bútum. Nei, þetta verður alvöru skáldsaga, heillegur kroppur, þar sem hver persóna er lífræn nauðsyn... En ég á í erfiðleikum með tæknina. Hún er enn sem komið er mín veika hlið, og ég finn að ég geri fullt af kórvillum. Seinna á sama ári skrifar hann Súvorín (XI, 402): Mig langar afskaplega til að fela mig einhversstaðar í svosem firnrn ár og leggjast með lúsiðni í alvarlegt starf. Ég þarf að læra, læra allt upp á nýtt, B j A R T U R O G F R 11 E M 1 L l A 24

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.