Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Síða 38

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Síða 38
ÁRNIBERGMANN Sögur Tsjekhovs Nú um stundir eru það einkum leikrit Tsjekhovs sem halda nafni hans á lofti. En það voru smásögur hans sem fyrst gáfu honum nafn. Tsjekhov hóf ritferil sinn þegar hann var nýbyrjaður í læknisfræði og leit framan af á gamansögur sem hann ruddi frá sér í allskonar blöð, einkum grínblöð, sem hverja aðra aukagetu í lífinu. Afköstin voru mik- il, kannski allt að því hundrað sögur og örsögur á einu ári. Kannski voru þetta ekki einu sinni sögur sem því nafni mega nefnast, heldur ærslafullar skopstælingar á tilteknum hugsunarhætti eða orðræðu eins og nú er sagt. Gott dæmi um þetta er stuttur þáttur sem heitir Lífið er dásamlegt og ber undirtitilinn „Handa þeim sem reyna að farga sér". Textinn er ekki annað en nokkur gamansöm tilbrigði við þemað: Lífið er hábölvað en það gæti verið verra. Þeim lýkur á svofelldri ráðlegg- ingu: „Ef konan þín heldur fram hjá þér skaltu fagna því að hún er barasta að svíkja þig en ekki ættjörðina." Sagan „Freistarinn", sem fyrst fer í lítilli syrpu sagna eftir Tsjekhov hér á eftir, er af þessari ætt. Sagan er svosem ekki neitt: Nokkrir menn sitja og bíða eftir því að dómari skili séráliti í máli, einn þeirra fer að tala um mat með sannri ástríðu og ljóðrænum tilþrifum og smitar við- stadda af skelfilegri matarfýsn. Hér er brugðið á ærslaleik með matar- gleðina rússnesku, sem er reyndar algengt viðfangsefni í gamanmálum. Um leið er örlítill broddur í öllu saman, svo lítill að hann sést varla en þarna er hann samt: Matargleðin mikla með tilheyrandi helgisiðum og tilhlakkelsi er hláleg andstæða við allt sem heita má andleg reisn. Þessi saga minnir á annað: Hvernig þemu sem byrja í skrýtlu fá á sig allt ann- an og dapurlegri blæ í seinni sögum Tsjekhovs. Hve oft eiga persónur í sögum hans sem æskja „einhvers skírra, einhvers blárra" ekki eftir að sveia sinni samtíð og samborgurum fyrir þá lágkúru að kunna ekki B J A R T U R O G F R U E M I L I A 36
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.