Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Síða 71

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Síða 71
- Nú, hvenær skrifið þér þá leikritin? - Leikritin? Hvernig á ég að orða það? segir leikritaskáldið og ypptir öxlum. - Það er undir ýmsu komið... - Reynið að lýsa fyrir mér sjálfum vinnuferlinum... - í fyrsta lagi kemst ég yfir eitthvert franskt eða þýskt leikrit, annað- hvort af hendingu eða í gegnum vini. Eg hef sjálfur engan tíma til að fylgjast með! Ef það hentar fer ég með það til systur minnar eða borga stúdenti fimm rúblur... Þau þýða það, en ég, skiljið þér, staðfæri það: I staðinn fyrir erlend ættarnöfn set ég rússnesk og þar fram eftir götunum. Það er allt og sumt... En það er erfitt! Já, hvílík vinna! (Dramatúrg, í: A.P. Tsjekhov: Pol- noje sobraníje sotsjíneníj í písem v trídtsatí tomakh, 5. b., Moskva 1976, bls. 429-430). Álit Tsjekhovs á rússneskum leikritaskáldum samtímans virðist ekki hafa verið mikið. I Mávinum, en í því leikriti er mikið fjallað um bók- menntir, segir Konstantín ennfremur í fyrsta þætti: En mér finnst nútímaleiklist vera bara handverk, og hleypidómar. Þegar tjaldið er dregið frá, og í ljós kemur uppljómað herbergi með þremur veggj- um, og þessir miklu snillingar, boðberar heilagrar listar, fara að sýna okkur hvernig menn borða, drekka, elska, ganga, og hvernig menn bera klæði sín; og þegar þeir eru að reyna að kreista út úr þessum innantómu leiksviðs- myndum og orðagjálfri, siðferðiskenningar, smásálarlegar siðferðiskenning- ar, sem eiga að vera öllum skiljanlegar og þægilegar til notkunar heima fyr- ir; þegar borið er fyrir mig í þúsund tilbrigðum alltaf það sama, æ ofan í æ, þá tek ég til fótanna og flý... (Anton Tsjekhov: Máfurinn. Þýð.: Pétur Thor- steinsson. Reykjavík 1988, bls. 8). IV. Tsjekhov var heillaður af leikhúsi allt frá æsku. Þegar hann var nem- andi í menntaskóla í Taganrog laumaðist hann oft í leikhús. Á þeim árum voru sýnd þar leikrit af ýmsum toga, bæði klassísk verk eftir þekkta franska og þýska höfunda og verk rússnesku meistaranna, fars- ar og gleðileikir. Á skólaárum sínum skrifaði Tsjekhov nokkur leikrit, en ekkert þeirra hefur varðveist. Elsta varðveitta leikrit hans var ekki sett á svið fyrr en löngu eftir hans daga. Ef til vill er ekki rétt að kalla Tímarit um bókmenntir og leiklist 69
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.