Frón - 01.03.1945, Blaðsíða 4

2
Sigfús Blöndal
grethe Johanne Schiönnemann, dóttur P. Schiönnemanns myllu-
eiganda í Kastrup. Peim hjónum varS tveggja barna auÖiS: Bjarni,
verzlunarmaSur í Gautaborg, og Lise, kennslukona, gift Kværn-
strup kennara í Virum.
SigurSur var fyrst 1909—1911 tímakennari viS ýmsa skóla í
Kaupmannahöfn, en fór svo til Jótlands og var þá fyrst auka-
kennari viS menntaskólann í VaSli (Vejle) 1911—1915. Pá fékk
hann fast embætti viS menntaskólann í Vébjörgum og dvaldist
þar 1915—1920. Pá er Danir fengu aftur NorSur-Slésvík eftir
fyrra heimsstríSiS varS hann yfirkennari (lektor) viS mennta-
skólann í Sönderborg. Á þeim árum voru ekki sendir til SuSur-
Jótlands aSrir embættismenn en þeir sem taldir voru úrvals-
menn, og má af því ráSa, aS SigurSur þótti þá þegar skara fram
úr sem kennari. ViS þennan skóla dvaldi hann árin 1920—1931,
en fluttist svo til Kaupmannahafnar og varS yfirkennari viS
Vestre-Borgerdydskole á Vesturbrú. 1 því embætti var hann
1931—1940. Pá losnaSi rektorsstaSan viS menntaskólann í Lyngby,
og fékk SigurÖur hana, og hélt þeirri stöSu til dauSadags.
Auk embættis síns hafSi SigurSur á hendi ýms áríSandi störf
fvrir kennslumálastjórnina. Hann átti sæti í nefnd Iseirri, er
undirbýr verkefni fyrir stúdentspróf, árin 1927 og til dauÖadags.
Par aS auki var hann fastur prófdómandi í þýzku fyrir kennslu-
konur, er stunduÖu þaS nám, og aÖstoSarmaSur kennslumála-
stjórans fyrir æSri skóla árin 1937—1940, en lagSi niöur þá stööu
er hann varS rektor. Pessi síSasta staöa hans var mjög mikilvæg.
Henni fylgdi þaS aö ferSast um til allra æSri skóla í Danmörku
og hafa þar eftirlit meS kennslunni í þeim fræSigreinum, sem
honum var faliö aS hafa augastaS á. Átti hann svo aS skýra
kennslumálastjóra frá því, sem honum þótti athugavert, og gefa
skólastjórum og kennurum góS ráö, eftir því sem honum þætti
]>urfa. Petta er afar-vandasamt starf, en SigurSur kom svo vel
fram í því og viturlega aS orS var á gert. Samvinna hans viS
skólana öSrumegin og kennslumálastjórann hinumegin var ágæt,
og nánasti yfirmaöur hans, kennslumálastjóri og síSar kennslu-
málaráSherra Höjberg Christensen, minntist þess sérstaklega viS
útför hans, hve aSdáanlega hann hefSi leyst þetta erfiSa starf af
hendi. Hann gat tekiS fast í taumana ef þess þurfti meö, en
lipurS hans og réttsýni var viSbrugÖiS. í öllum æSri skólum í
Danmörku var hann vel kunnur og velkominn gestur. SigurSur
fann þaS líka sjálfur aS einmitt á þessu sviSi gat hann veriS aS