Frón - 01.03.1945, Qupperneq 40

38
Tvö bréf til Erlendar Gottskálkssonar
óaldarflokkum þeim er geisa yfir land og lýð og eyðileggja
hvortveggja. Enginn Egill er yrki lof um hinn fjegrimma dólg
drupners nyðja og sökunaut sona hvinna, um þann Grjótbjörn
er gæddan hefir Freyr og Njörður að fjárafli, sem engann
lætur frá sjer ganga með auðar atgeirstuptir. Og lýsi sorg sinni
yfir sonarmissirnum með því að harma það að hann hefir eigi
sakargögn við súðsbana og geti eigi hefnt sín á honum (Ægir),
en jafnframt minnist ástgjafa þeirra er guð hanns (Óðinn) hafði
veitt honum, og það helzt að hann var gæddur þeirri íþrótt að
gjöra visa fjandur af vélöndum. tmginn Einar Pveræringur er
með stillingu og kjark tali móti útlendu harðstjórnar ráðríki.
Engin Jón Loptsson er með skynsemd og hógværð varni andlegri
ofurkúgun. Og hvað höfum vjer fengið í þeirra stað? Klerka
ágjarna og hjátrúarfulla sem engan sannleik þekkja nje vilja
þekkja annan en þann er þeir sjálfir tala, og sem stæra sig af
því að geta stílfært eða komið í ræðuform sömu hjátrúar og
hjegóma hugsunum helgi eptir helgi, og innibinda í kenningum
sínum þann skaðlega lærdóm að allt sje og fram komi beinlínis
eptir guðs óraskanlegu ráðstöfun og maðurinn megni ekkert af
sjálfu sjer, og þykjast aldrei fá fullvel brýnt það fyrir mönnum
að bera enga umsorgun fyrir ókomna tímanum, guð ali þá eins
og fugla himinsins, og setja þá (mennina) þannig á borð með
skynlausu dýronum, en draga skýlu yfir þau helgu sannindi,
eða jiekkja þaug eigi, að hvert heldur sem maðurinn er orðinn
til fyrir verkun blindrar nauðsynjar eða settur i þann verkahring
sem hann er i af alvisri og sjálfsmeðvitund gæddri veru, þá er
þó í djúpi hins óskiljanlega anda mannsins falið það efni er
tekið getur framförum, vísir sem náð getur þroska, og það er
mannsins ætlun og ákvarðan að leita af egin ramleik eptir full-
komnan sinni, án þess að nokkurt æðra vald brjóti bág við
lögmál það er það sjálft hefir sett.
Enn hin kenningin er jeg áður nefndi sökkvir manninum ofaní
dáðlaust aðgjörðaleisi með blindu oftrausti á guði og kemur
honum til að leggja árar i bát og biðja guð að breita þessum
lögum sínum og burtrýma þvi sem er gæfu hans til fyrirstöðu,
þvi svo Iítilsigldan hugsa þeir sjer guð að þeir halda hai.n aki
seglum eptir bænastormi einstöku manna sem þó vita ei hvers
byðja ber, og álíta það stríða gegn guðs vilja og synd á móti
heilögum anda að sækjast eptir nokkru hamingjueflandi sem
torvelt er að ná, og álita aðkast lífsins, sem eptir eðlilegum gangi