Frón - 01.03.1945, Qupperneq 54

Orðabelgur
Nokkur orð um notkun kommu eða h ö g g s í íslenzku máli.
Síðan Frón hóf göngu sína sem tímarit fyrir rúmum tveim
árum, hefir ýmislegt verið skrifað um stuðlaföll, hrynjandi og
rím, stafsetningu, orðfæri og eðli hins íslenzka máls. Hafa
greinar þessar allar, að mínu viti, margt til síns ágætis, hver á
sinn hátt, þótt ekki verði að sama skapi sagt um höfunda þeirra,
að þeir séu allir á eitt sáttir. Deilur fræðimanna geta ugglaust
farið út í öfgar. Sá kostur fylgir þeim þó, að sami hlutur er
skoðaður frá fleiri sjónarmiðum en einu. Slíkt veitir þroska og
vckur menn til umhugsunar. Enda mun Frón vera betur úr garði
gert en flest önnur íslenzk blöð og tímarit, sem því miður — eins
Nokkur orð um íslenzk bókasöfn (niðurlag).
miðstjórn alþýðubókasafnanna við sjálfa yfirstjórnina, svo að
öll æðstu ráð bókasafnsmála væru Samankomin á einn stað. Loks
ætti yfirstjórnin að hafa hönd í bagga um val bókavarða, a. m. k.
við öll söfn sem færu fram úr ákveðinni stærð, og sjá um að þeir
fengju nauðsynlegar leiðbeiningar, helzt með stuttum námsskeið-
um sem hægt væri að koma í kring með litlum tilkostnaði.
Margt annað gæti verið ástæða til að minnast á, þó að hér
verði staðar numið. Veldur því hvorttveggja að heimildir skortir
og að grein þessi er orðin nógu löng. Meðal þeirra atriða sem
hér hefur verið gengið fram hjá skal ég aðeins nefna skóla-
bókasöfn í eiginlegum skilningi, barnabókasöfn og barnalesstofur
í bæjum og kaupstöðum — allt stofnanir sem mikil rækt hefur
verið lögð við í flestum löndum. Við getum heldur ekki án þeirra
verið til lengdar, en um þær eru aðrir fróðari en ég.
Þær hugleiðingar sem hér hafa verið dregnar saman svífa að
ýmsu leyti í lausu lofti af því að þær skortir grundvöll staðreynda
úr ástandinu heima. Engu að síður er ég ekki i neinum vafa um
að við megum ekki láta lengur dragast að koma bókasafnsmálum
okkar í skynsamlegra horf en verið hefur, af þeirri einföldu
ástæðu að við megum ekki við því að láta svo öruggt vopn til
sóknar og varnar sem góð bókasöfn eru ganga okkur úr greipum
í þeirri baráttu fyrir sjálfstæðu íslenzku menningarlífi sem
framundan er.