Jólakver - 01.12.1924, Blaðsíða 5

3
dýpstu rætur sínar í hinum mikla fögnuði, er engill
Guðs flutti öllum lýð, að Kristur drottinn er fæddur
í mannlegri mynd. 011 ljósadýrð jólanna er eins og
ytra tákn hins dásatnlega ævintýris, að „ljósið skein
í myrkrinu“, „hið sanna ljós, sem upplýsir hvern
mann“, eins og Jóhannes kemst að orði. Og börnin
fagna vegna barnsins guðdómlega, er varð „maður-
inn eftir Guðs hjarta“ og opinberaði oss, hvað oss
er öllum ætlað að verða. Já, allir fagna, allir þeir,
sem annaðhvort eru börn að árum, eða geta enn
orðið börn um jólin. Börnunum eru jólin heilög
hátíð. Og börnin öll, eldri og yngri, heyra í hljóð-
falli kirkjuklukknanna á aðfangadagskvöld gleði-
legan boðskap:
„Heims um ból
helg eru jól;
signuð mær
son Guðs ól.“
Og jólanóttin kemur. Betlehemsstjarnan skín á heið-
um himni. Heimur ævintýranna opnast. Og dásemdir
gerast til dýrðar hinu heilaga barni, sem liggur í
jötu með guðdómsljómann um höfuð sér.
Jólagleði jarðarbarnanna er auðug að fögrum tákn-
um, sem fela í sér dýrmæt sannindi. Eitt fegursta
táknið er siðurinn sá, sem með vorri þjóð hefur tíðk-
ast, að láta ljós loga í bænum alla nóttina, svo að
hvergi beri skugga á. Fagur siður og hugljúfur.
Hann minnir oss á ljósið, er skein í myrkri mann-
heima, þegar Kristur fæddist í mannlegri mynd. Og
ljósið, sem alla nóttina skín yfir oss sofandi, minnir
oss á náðina, sem yfir oss vakir, og er þess albúin að
lýsa leið vora, þegar vér vöknum. Látum þá líka
L