Jólakver - 01.12.1924, Blaðsíða 8

6
var svo sem ekki hætt við, að þau færi í jólaköttinn.
Þau voru líka öll himinlifandi yfir þessu.
Á aðfangadaginn höfðu þau nóg að snúast. Á railli
þess, sem þau voru í snúningum fvrir fullorðna fólk-
ið, voru þau að skrifa jólasveinana, sem kallað var.
Frá því um jólaföstukomu höfðu þau skrifað nöfn
allra gesta, sem á bæinn komu. Og nú sknfuðu þau
nöfnin upp á miða, eitt nafn á hvern. Á aðfanga-
dagskvöld átti fólkið svo að draga miðana. Kven-
fólkið átti að draga piltana, en karlmenn stúlkurnar.
Þegar til kom, stóð svo á, að karlmennirnir, sem
komið liöfðu að Hóli á jólaföstunni, voru tvisvar sinn-
um fleiri en kvenfólkið þar. En tvo kvenmenn vant-
aði til, að tvær stúlkur væri lianda hverjum karl-
manni. Var það því tekið til bragðs, að hafa tvo
miða auða af þeim, sem karlmenn áttu að draga, til
þess að hver heimilismaður gæti dregið tvo miða.
Sá, eða þeir, sem auðu miðana hreptu, áttu svo að
hafa þá, sem fyrstir kæmi á heimilið, eftir að dreg-
ið var.
Klukkan rúmlega fimm á aðfangadagskvöld hafði
fólkið lokið útiverkum, og fór það þá að þvo sér og
hafa fataskifti. Allir áttu að vera tilbúnir að taka á
móti jólunum klukkan sex, þá byrjaði hátíðin. Hús-
móðirin hjálpaði börnunum að þvo sér og hafa fata-
skifti. Það gerðu þau við hlóðarsteininn frammi í
eldhúsi. Jói fékk nú að setja upp nýju brjósthlífina,
Einar fór í nýju skyrtuna og Þóra setti á sig nýju
svuntuna.
Litlu eftir að klukkan sló sex kom fólkið inn í
baðstofu. Allir voru prúðbúnir og með hátíðasvip.
Húsbóndinn kom síðastur. Þegar hann kom inn, litu