Jólakver - 01.12.1924, Blaðsíða 29

27
Sjálfsagt er það sama trúin í annari mynd. þegar
Grýla kemur til sögunnar með alla jólasveinana í
kalanum. Trúin á heimsóknir álfanna er líka af sama
bergi brotin.
Þá þótti skepnum líka vera hætt á jólunum. og
voru þær varðar með ýmsum töfrum og brögðum.
Auk kjötáts og öldrykkju hafa menn haft ýmsar
skemtanir og leiki sér til fagnaðar. Sá leikur var
algengur, að eínn var iátinn klæða sig sem afskræmi-
legast. Var hann gerður líkari skrímsli en mensk-
um manni og átti hann síðan að elta alla þá, sem
inni voru. Ef til vill er sá siður leifar frá löngu liðn-
um tíma, þegar menn trúðu á óvætti, sem tæki menn
og æti þá. Og sjálfsagt á jólakötturinn okkar þang-
að rót sína að rekja.
Með kristnitöku breytist jólahald að sjálfsögðu mjög
mikið. En erfitt hafa menn þó átt með að sleppa
með öllu fornum venjum. Sést það best á því, að
enn í dag eimir eftir af ýmsum jólasiðum, sem tíðk-
ast hafa í heiðni. Kjötát og jólnasumbl er enn í
hávegum haft. Og ekki hefur menningunni ennþá
tekist að drepa til fulls trú manna á kynjaverur,
sem birtist á jólunum. Enn er talað um jólakött og
jólasveina.
Pleira mætti telja.
Enn eru jólin mesta hátíð ársins, og enn sem áð-
ur eru þau gleðihátíð, þó að af öðrum ástæðum sé
en var í heiðni.
X.