Jólakver - 01.12.1924, Blaðsíða 19

17
inum rísa úr gröfunum og koma saman í kirkjunni,
og halda þar guðsþjónustu. Á jólanóttina verða sel-
irnir að mönnum svo sem þeirvoru upphaflega, því
þeir eru allir komnir af Faraó og hans liði, er varð
að selum í Hafinu rauða.
Á jólanóttinni eru allskonar vættir á ferðinni, íllar
og góðar. Ein af þeim er jólakötturinn. Hann gjörir
engum mein, sem fær einhverja nýja flík fyrir jólin,
en hinir „fara í jólaköttinnu, en það er í því
falið, að jólakötturinn tekur þá, eða að minsta kosti
jólarefinn þeirra. Sumir segja og, að þeir, sem fari í
jólaköttinn, eigi að bera hrútshorn í hendinni þang-
að sem þeir eru fæddir. Þykir sú skrift bæði hörð
og óvirðuleg, sem von er. Þess vegna leitast allir
við að gjöra sig þess maklega af foreldrum sínum
og húsbændum, að þeir fái einhverja nýja flík fyrir
jólin, svo að þeir fari ekki í bannsettan jólaköttinn.
Á jólanóttina koma jólasveinarnir ofan af fjöllunum.
Þeir eru ýmist taldir 13 eða 9. Þeir vilja fá sinn
skerf af jólamatnum og öðru, því sem til fagnaðar
er haft. Kertasníkir vill fá kerti. Kjötkrókur vill fá
kjöt, og Pottasleikir vill fá að sleikja innan pott-
inn o. s. frv. Jólasveinarnir geta verið viðsjálsgripir,
eins og sjá má af vísunni:
Jólasveinar einn og átta; o. s. frv.
Þá er og huldufólkið á ferðinni. Það fer inn í bæ-
ina, og heldur þar dansa og veislur. Það þarf margs
að gæta til þess að styggja ekki huldufólkið, því það
er ilt viðureignar, ef því mislíkar, og má þá við öllu
illu búast af því. Það var því ekkert gaman að vera
einn heima á jólanóttina í gamla daga, þegar annað
fólk var farið til tíða. Margt var gjört til þess að
2